Îbranî 4:9 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

⁹ بَجا وِسا، بُ قَومه خدا، رِحَتیا رُژا شَنبیا مُقدس دِمینیت.

Kurmanji Încîl

⁹ Nexwe, ji bo gelê Xwedê rihetiyeke roja Şemiyê dimîne.

Peymana Nû (Încîl)

⁹ Awa bona cimeʼta Xwedê hê rʼojeke rʼihʼetîyê mîna rʼoja şemîyê heye.

Пәймана Ну (Инщил)

⁹ Аԝа бона щьмәʼта Хԝәде һе рʼожәкә рʼьһʼәтийе мина рʼожа шәмийе һәйә.

Îbranî 4:9 Referans Kwoze

Petrûs I 2:10

زَمانَگه اون قَوم نَبون، بله نَهَ اون قَومه خدا نَ؛ زَمانَگه رَحم وَ نَهاتَ گِرِن، بله نَهَ رَحم وَ هاتیَ گِرِن.

Peyxam 21:4

اَو هر رُنِگَگه دیه ژه چاوه وان پاک گَت، و ایدی نه مِرِن هَیَ؛ نه تازی، نه گیریان، نه ژی اِش، چون گو دِشده پِشتا دَرباز بونَ.»

Îbranî 4:3

چون مَ گو ایمان اینایَ، اَم دِچِنَ ناو وه جیه رِحَتیه دا، هَ وِسا گو خدا زَبورا داووددا گُتیَ: «بَجا مِن ناو غَضَبا خودا سوند خار گو، ”اَو چه جارا نایِنَ ناو جیه رِحَتیا مِدا.“» حال اَو حالَ گو شُله وی ژه آفِراندِنا دُنیایه پاشوَ خُلاص بِبو.

Îbranî 4:1

بَجا حَتا وقته گو وَعدا چُنا ناو جیه رِحَتیا ویدا هِشتا سَر جیه خویَ، وَرِن اَم بِتِرسِن گو وِسا له نَیِت گو کِفش بیت یگ ژه وَ نَگاریَ بِگَهَشیتَ وه وَعده.

Îbranî 11:25

و اَو یگَ بِژارت گو گَل قَومه خدا، گَل ویدا پیس بِتَ رِفتار گِرِن، بَدَلا وه یگه گو ناو خوشیه گُنَهه دا گو زو دَرباز دِبِن، کَیف خوشیه بِگَت.

Îbranî 3:11

بَجا مِن ناو غَضَبا خودا سوند خار گو، ”اَو چه جارا نایِنَ ناو جیه رِحَتیا مِدا.“»

نامَ بُ تیتوس 2:14

هَمَن اَو عیسیْ مسیحْ گو بَر خاطره مَ ژه خو بُهُری گو مَ ژه هر جورَ پیسیتیَگه خَلاص گَت، گو قَومَگه بوخو پاک گَت گو یا وی بیت و بُ شُله قَنج غیرت هَیَ.

Metta 1:21

اَو گورَگه دیه بینیتَ دُنیایه گو تِیه ناوه وی دانه عیسی، چون گو اَو دیه قَومه خو ژه گُنَهِت وان نجات بِدَت.»

Îbranî 4:8

چون هَگو یوشَع رِحَتی دابا وان، وه پاشوَ، خدا راستا رُژَگه دیتِردا قِسَ نَدِگِر.

Îbranî 4:10

چون هَچی کَسه گو چویَ ناو جیه رِحَتیا خدادا، اَوی ژی ژه شُله خو بِهنا خو وَدایَ، هَ وِسا گو خدا ژی ژه شُله خو بِهنا خو وَدا.

Peyxam 14:13

مِن دَنگَک ژه اَسمانی بیهیست گو دِگُت: «وِنَ بِنویسَ: خَنیَگه حاله وان مِرُوا گو نَهَ وِدا ناو خاده دا دِمِرِن.» و رِحا خدا گُت: «بَراستی خَنیَگه حاله وان، گو دیه ژه زحمته خو رِحَت بِن، چون گو عمله وان دوو وانرا تِت!»