Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Îbranî 1:2 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

2 بله وان رُژه دوماییگه دا، اَوی بِ واسِطا گوره خو گَل مَدا قِسَ گِریَ، هَمَن اَو گوره گو اَوی اَو گِریَ وارِثه همو دِشدی، هَمَن اَوه گو بِ واسِطا وی دُنیا ژی آفِراند.

Gade chapit la Kopi

Kurmanji Încîl

2 Lê di van rojên dawîn de, ew bi Kurê xwe yê ku ew kiriye wêrisê her tiştî û bi destê wî erd û ezman çêkirine, ji me re peyivî.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

2 lê van rʼojêd axirîyêda pê Kurʼê Xwe merʼa xeber da, Kʼîjan ku kʼifş kir, wekî axirîyê bibe xweyîwarê her tiştî û bi Wî jî eʼrd û eʼzman eʼfirand.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

2 ле ван рʼожед ахьрийеда пе Кӧрʼе Хԝә мәрʼа хәбәр да, Кʼижан кӧ кʼьфш кьр, ԝәки ахьрийе бьбә хԝәйиԝаре һәр тьшти у бь Ԝи жи әʼрд у әʼзман әʼфьранд.

Gade chapit la Kopi




Îbranî 1:2
70 Referans Kwoze  

بله بُ مَ تِنه یگ خدا هَیَ، آنی باب، گو همو دِشد ژه آلیه ویَ و بَر خاطره ویَ گو اَم هَنَ؛ و یگ خاده هَیَ، آنی عیسیْ مسیحْ، گو همو دِشد بِ واسِطا ویَ و بِ واسِطا ویَ گو اَم هَنَ.


همو دِشد بِ واسِطا وی چه بو و ژه وان دِشده گو چه بونی چه دِشد به وی چه نَبو.


کلام، بو انسان و ناو مَدا جی گِرت. مَ شُکوه و جلالا وی دیتیَ، شُکوه و جلالَگ لاییقه اَو تَنیا گور گو ژه آلیه بابو هات، پْر ژه لطف و راستیه.


اَو پِش آفِراندِنا عالَمه دا کِفش بو، بله وان زَمانه دوماییگه دا بَر خاطره وَ دووهار بو،


هِنگه عیسی هاتَ نِیزوک و گُتَ وان: «تواوی اقتدار ناو اَسمانی و سَر رویه عَردی بُ مِن هاتیَ دایین.


عیسی گو دِزانی بابو همو دِشد سِپاردیَ دَسته وی، و اَو ژه آلیه خدا هاتیَ و دیه بِزُوریتَ لاره خدا،


اَو قِسَیَ هِشتا سَر دَوْه پِطرُس بو گو نِشگادا اَورَگه روناهی سَر وان گِرَ سیبَر و دَنگَکه ناو اَوره دا گُت: «اَوَیَ گوره مِن یه عزیز گو ژه وی راضیمَ؛ گوهه خو بِدَنَ وی!»


بِ واسِطا ایمانه یَ گو اَم فام دِگَن گو عالَم بِ کلاما خدا هاتَ آفِراندِن، وِسا گو اَو دِشده گو بِ چاو دِنَ دیتِن، ژه اَو دِشده گو بِ چاو دِنَ دیتِن نَهاتنَ چه گِرِن.


و هَگو اَم زارونَ، بَجا اَم وَرَثَنَ ژی، آنی اَم وَرَثه خدانَ و گَل مسیحْ میراثه دا شِریگِن، بِ وه شرطه گو اَم ژی گَل ویدا زَجره بِکِشِن گو اَم ژی گَل ویدا شُکوه و جلاله پَیدا گَن.


«چون گو خدا هِند قیاسا هَژَ عالَمه گِر گو تَنیا گوره خو دا، گو هَچی کَسه ایمانه بینیتَ وی بَین نَچیت، بَلگو ژیانا اَبَدی هَبیت.


بله عیسی هَ وِسا به دَنگ ما. کاهینه مَزِن گُتَ وی: «اَز تَ خدایه زِندَ دِدَمَ سونده گو تِ بِژی مَ، هَگو تِ مسیحْ گوره خدایی.»


بله باغچَوانا وقته گور دیتِن، گُتنَ یِگودو: ”اَوَ وَرَثَیَ. وَرِن اَم اَوی بُگُژِن و اِرثه وی بِبِنَ خُدان.“


بِ وه حالی گو عیسی، گور بو، بِ واسِطا زَجرا گو کِشا، فِرَ اطاعت گِرِنه بو.


گو وقته اَو زَمانه معلوم بویی کامِل بِگَهَشیت، نَقشا خو بینیتَ جی. اَو نَقشَیَ اَوَیَ گو، همو دِشدی آنی هَچی دِشدا گو اَسمانی دایَ و هَچی دِشدا گو سَر رویه عَردیَ، ناو مسیحْ دا بِگَتَ یگ.


مِلْکیصِدِقه باب چِنینَ، داییگ چِنینَ، دارا مالباته چِنینَ، رُژه ژیانا وی نه دَستبه گِرِن هَیَ و نه دوماییگ، بَلگو اَو، بینا گوره خدایَ و حَتا اَبَده کاهین دِمینیت.


بَجا اَمه چاون بِگارِن رِحه خُلاص گَن، هَگو اَم ژه نجاتَگه وِسا عَظیم غافل بِن؟ اَو نجاتَ اَوِل بِ واسِطا عیسیْ خاده هاتَ گُتن و پاشه وی بِ واسِطا اَونه گو اَو بیهیستِن بُ مَ ایثبات بو،


چون گو حَتا نَهَ خدا گُتیَ کیشگ ژه میلیاکَتا گو: «تِ گوره مِنی، ایرو اَز بُ تَ بومَ باب»؟ آن: «اَزه بُ وی بِبِمَ باب، و اَو ژی دیه بُ مِن بِبیتَ گور»؟


و نَقشا وه سِرّه نیشا همو کَسه بِدَم گو چیَ اَو سِرّا گو ناو زَمانِت بَرِ، لاره خدایه گو همو دِشد آفِراندیَ، وَشارتی مابو.


بله وقته گو اَو زَمانه کِفش بویی کامِل گَهَشت، خدا گوره خو رِگِر گو ژه ژِنَگه هاتَ زایین و بِن اَمره شِریعَته دا هاتَ دُنیایه،


اون دِزانِن گو خدا کلاما خو بُ قَومه بنی اسرائیله رِگِر و بِ واسِطا عیسیْ مسیحْ گو خادیه همو کَسه یَ، خَبَرا خوشَ آشتی و سِلامتیه وَعظ گِر.


ایدی اَز گاز وَ ناگَم خُلام، چون گو خُلام نِزانیت آغایه وی چه دِگَت. بَلگو اَز گاز وَ دِگَم هَوال، چون گو مِن هَچی دِشدا گو ژه بابه خو بیهیستیَ، بُ وَ دایَ زانین.


اَوان گُتنَ وَ: «رُژه دوماییگه دا، هِندَ مِرُو دیه هَبِن گو تِرانا دِگَن گو دوو شهوته خو گو له ضِدّ دین دا نَ دِچِن.»


و گورَیَگی رِحا مُقدس بونه، بِ رابونا خو ناو مِریادا، ناو قُدرَته دا هاتَ دووهار گِرِن گو گوره خدایَ، آنی خادیه مَ عیسیْ مسیحْ.


«”خدا دِبِژیت: رُژِت دوماییگه دا اَزه ژه رِحا خو بِرِژینِمَ سَر تواوی بَشَری. گور و گِجه وَ دیه نَبوَته بِگَن، زَلامِت وَ دیه دیتنا بِبینِن و گال و پیرِت وَ دیه خَونا بِبینِن؛


چون گو تَ بُ گوره خو، اَو اختیارَ دایَ گو ژیانه بِدَتَ همو کَسه، گو ژیانا اَبَدی بِدَتَ تواوی اَونه گو تَ دانَ وی.


هَچی دِشدا بابو هَیَ، یا مِنَ. بَهنده مِن گُت گو اَو دِشدا گو یا مِنَ دیه راگَت و دیه بِژیتَ وَ.


اَوی تِنه مِرُوَگه دی هَبو گو رِگَت، و اَو، گوره وی یه عزیز بو. دوماییگه اَو رِگِر و گَل خودا گُت: ”صیانَتا گوره مِن دیه خُدان گَن.“


دَستبه گِرِنا انجیلا عیسیْ مسیحْ، گوره خدا.


پِش همو دِشدی دا وِنَ بِزانِن گو رُژه دوماییگه دا هِندَ مِرُوه گو تِرانا دِگَن دیه بِن گو دوو داخازیه پیسَ خودا نَ و بِ تِرانا،


بله راستا گوری دا دِبِژیت: «اَی خدا، تَخته پادشاهیا تَ اَبَده حَتا اَبَده یَ؛ گُپالا پادشاهیا تَ، گُپالا عدالته یَ.


چون هَگو وِسا با، ژه دَما آفِراندِنا عالَمه وِدا مسیحْ دِبا چَند جارا زَجر کِشا با. بله حال اَو حالَ گو، اَو یگ جار بُ هَمِشَ، دوماییگا زَمانادا دووهار بویَ گو بِ قُربانی گِرِنا خو گُنَهه راگَت.


ایجا، قِسَدانَگ سَر عادَتا طهارَته نابَینا هِندَگ ژه شاگِرده یحیا و یهودیَگه دا چه بو.


و دَنگَک ژه اَسمانی گَهَشت گو «اَوَیَ گوره مِن یه عزیز گو اَز ژه وی راضیمَ.»


و دُژمِنه گو اَوان دِچینیت، ابلیسَ. وقته حاصِله، آخِرزمانَ؛ و مِرُوِت گو دِدورون، میلیاکَتِن.


بله باغچَوانا گُتنَ یِگودو: ”اَوَ وَرَثَیَ. وَرِن اَم اَوی بُگُژِن و اِرث دیه بِبیتَ یه مَ.“


اَو دُنیایه دا بو و دُنیا بِ واسِطا وی چه بو؛ بله دُنیایه اَو ناس نَگِر.


چون هَ وِسا گو بابو ناو خودا ژیان هَیَ، ایجا بُ گوری ژی پِشکِش گِریَ گو ناو خودا ژیان هَبیت،


و اقتدار دایَ وی گو قضاوته بِگَت، چون گو اَو گوره انسانَ.


اَم دِزانِن گو خدا گَل موسی پِیغَمبَر قِسَ گِریَ. بله اَو مِرُوَ، اَم نِزانِن ژه کیدَره هاتیَ.»


بَلگو اَم راستا حکمتَگه سِرّی و وَشارتیَ خدا قِسَ دِگَن، گو خدا اَو پِش زَمانادا، بُ شُکوه و جلالا مَ کِفش گِر.


بله مسیحْ، مقاما گوری دا سَر مالا خدا، وفادارَ. اَم مالا وینَ، هَگو بَراستی اَم خو قاهیم بِوَ اطمینانا خو و اِفتخارا گو مَ اُمیدا خو هَیَ، بِگِرِن.


بَجا بَر خاطره هِنده گو مَ کاهینَگه مَزِنَ خُدان عَظمَت هَیَ گو ژه اَسمانا دَرباز بویَ، آنی عیسی، گوره خدا، وَرِن اَم اعترافا خو قاهیم خُدان گَن.


چون گو شِریعَت، انسانا ناو ضعفه واندا، کِفش دِگَت گو بِبِنَ کاهینه مَزِن، بله کلاما وه سوندا گو پاشه شِریعَته هات، گور گو حَتا اَبَده کامِل بویَ، کِفش گِر.


هَگو خدا ناو ویدا شُکوه و جلال پَیدا گِر، خدا ژی ناو خودا دیه شُکوه و جلاله بِدَتَ وی و به مَحتَلی دیه شُکوه و جلاله بِدَتَ وی.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite