Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Galatî 1:4 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

4 اَو عیسیْ مسیحه گو گورَیَگی اِرادا خدایه مَ، بابو جانه خو رِیا گُنَهه مَدا دا گو مَ ژه دَورانه پیسَ نَهَ خَلاص گَت،

Gade chapit la Kopi

Kurmanji Încîl

4 Wî xwe di ber gunehên me de feda kir, da ku me ji dinya xerab xilas bike. Bi wî awayî wî daxwaza Bavê me Xwedê pêkanî.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

4 Yê ku canîya Xwe anegorî eʼmirê Bavê me Xwedê ji ber gunêd meva da, wekî me ji vî zemanê nihayî xirab xilaz ke.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

4 Йе кӧ щанийа Хԝә анәгори әʼмьре Баве мә Хԝәде жь бәр гӧнед мәва да, ԝәки мә жь ви зәмане ньһайи хьраб хьлаз кә.

Gade chapit la Kopi




Galatî 1:4
56 Referans Kwoze  

هَ وِسا گو گوره انسان ژی نَهات گو خِذمَتا وی بِتَ گِرِن، بَلگو هات گو خِذمَته بِگَت و جانه خو بَدَلا آزادیا گَلَکا بِدَت.»


اَو عیسایه گو بَر خاطره گُنَهِت مَ هاتَ تسلیم بون و بَر خاطره هِنده گو اَم صالِح بِنَ هَژمارتِن، ژه ناو مِریادا هاتَ راگِرِن.


اَز گَل مسیحْ دا خاچِوَ وَبومَ. ایدی اَوَ اَز نینِم گو دژیت، بَلگو مسیحَ گو ناو مِدا دژیت. اَو ژیانا گو نَهَ اَز ناو جسمه دا دِگَم، بِ واسِطا ایمانا بِ گوره خدایَ گو هَژَ مِن گِر و جانه خو رِیا مِدا دا.


مسیحْ بوخو گُنَهه مَ سَر خاچا دار ناو بَدَنه خودا هِلگِرتِن، گو اَم راستا گُنَهه دا بِمِرِن و راستا صالِح بونه دا بژین. وَ بِ بیرینه وی شفا گِرتیَ.


هَمَن اَو عیسیْ مسیحْ گو بَر خاطره مَ ژه خو بُهُری گو مَ ژه هر جورَ پیسیتیَگه خَلاص گَت، گو قَومَگه بوخو پاک گَت گو یا وی بیت و بُ شُله قَنج غیرت هَیَ.


خدایه وه دُنیایه، شیطان، ذهنه اَونه گو ایمان عیسی چِنینِن گُورَ گِریَ گو نَهِلیت نورا انجیله بِبینِن. اَو انجیلا گو راستا شُکوه و جلالا مسیحْ دایَ. هَمَن اَو مسیحْ گو شِکله خدایَ.


هَمَن اَو مسیحْ عیسیْ گو جانه خو بَدَلا آزادیا همو کَسه دا. وقتَگه باش دا سَر وه راستیه شَهادَت هاتَ دایین.


و زَمانَگه اون ناو واندا دِژیان، وقته گو اون بِ رِیا وه دُنیایه دِچُنَ پِش و دوو سَرُکه قُدرَتا هوا آنی ابلیس دا دِچُن، اَو رِحا گو نَهَ ناو زارویِت به اَمریه دا شُل دِگَت.


گو وِسا دله وَ قُرص گَت گو وقته خادیه مَ عیسی گَل تواوی مُقدسه خودا بِت، اون حُضورا خدایه مَ، بابودا، به عَیب و مُقدس بِن.


نَینَ سَر شِکله وه دُنیایه بَلگو بِ تازَ گِرِنا فِکره خو عوض بِن. هِنگه اونه بِگارِن بِزانِن گو اِرادا خدا چیَ؛ اَو اِرادا قَنج گو دِتَ قَبول گِرِن و کامِلَ.


شُکوه و جلال بیت بُ خدایه مَ و بابه اَسمانیه مَ اَبَده حَتا اَبَده. آمین.


و ناو مُحبّته دا رِفتار گَن، هَ وِسا گو مسیحْ مُحبّت مَ گِر و خو بینا قُربانی و دیاریَگه بِهن خوش پِشکِشی خدا گِر.


و ژه آلیه عیسیْ مسیحْ، اَو شاهِده وفادار و اَوه گو ناو مِریادا یه اَوِلیَ گو رابویَ و سَرُکه پاشایِت سَر رویه عَردیَ. سَر اَوه گو هَژَ مَ دِگَت و بِ خونا خو اَم ژه گُنَهِت مَ خَلاص گِرِنَ،


اَوان اِستِرانَگه تازَ دِخاندِن گو دِگُت: «تِ لاییقی گو طوماره راگَی و مُهره وه بِشگِنی، چون گو تِ هاتی قُربانی گِرِن و تَ بِ خونا خو حَقه آزادیا خلقه، ژه هر طایفَ، ژه هر اَزمان، ژه هر قَوم و ژه هر مِلَتَگه، بُ خدا کِری؛


اَم وِسا دِزانِن هَژه گِرِن چیَ گو اَوی جانه خو رِیا مَدا دا، و اَم ژی دِبی جانه خو رِیا بِرایادا بِدَن.


عیسی اَو قُربانیَ گو بِ واسِطا وی گُنَهِت مَ دِنَ بَخشین، و نه تِنه گُنَهِت مَ بَلگو گُنَهِت تواوی دُنیایه ژی.


چون گو مسیحْ ژی یگ جار بُ گُنَها زَجر کِشا؛ آنی اَوه صالِح، بُ اَونه گو صالِح نینِن، گو وِسا مَ بینیتَ حُضورا خدادا. اَو جسمه دا هاتَ گُشتِن، بله رِح دا ساخ بو،


اون اَی جَماعَتا زِناگَر، ما اون نِزانِن هَوالَتیا گَل دُنیایه دُژمِناتیا گَل خدایَ؟ بَجا هَچی کَسه گو داخازیا هَوالَتیا گَل دُنیایه هَبیت، خو دِگَتَ دُژمِنه خدا.


و قَنجیا کلاما خدا و قُدرَته زَمانه پاشوَقتیه، طام گِرِنَ،


نَهَ، خادیه مَ عیسیْ مسیحْ بوخو و بابه مَ خدا گو هَژَ مَ گِر و بِ واسِطا لطفه اِمِن بونَگه اَبَدی و اُمیدَگه قَنج دا مَ،


نَهَ وقته قضاوت گِرِن سَر وه دُنیایه یَ؛ نَهَ سَرُکه وه دُنیایه دیه بُ دَروَ بِتَ هاوِتِن.


اَوَیَ خونا مِن بُ عَهدا تازَ گو بَر خاطره بَخشینا گُنَهِت گَلَکا دِتَ رِژاندِن.


چه قیاسا گَلَکتِر خونا مسیحْ گو خو به عَیب بِ واسِطا رِحا اَبَدیَ خدا، پِشکِشی خدا گِر، وجدانا مَ ژه شُله پوچ پاک دِگَت گو اَم بُ خدایه حَیّ و حاضِر خِذمَته بِگَن!


چون گو خدا دُنیایا گو وِنَ وِداتِر دیه بِت، نَگِرَ بِن اَمره میلیاکَتادا، هَمَن اَو دُنیایا گو اَم راستا وِدا قِسَ دِگَن.


خدایه مَ، بابو بوخو و خادیه مَ عیسی، رِیا مَ بُ آلیه وَ وَگَت،


چون گو اَم گَل انسانادا گو ژه جسم و خونِن بَسینگانه ناگَن، بَلگو اَم له ضِدّ سَرُکا، له ضِدّ خُدان قُدرَتا، له ضِدّ وان قُدرَته گو سَر وه دُنیایا تاری مسلطِن و له ضِدّ قُدرَته روحانیَ پیس ناو جیِت اَسمانی دا شَری دِگَن.


اَم ناو مسیحْ دا بونَ وَرَثَ، چون گو اَم گورَیَگی آماجا وی گو همو دِشدی سَر مَصلِحَتا خو تینیتَ جی، ژه بَرِوَ کِفش بِبون.


بله حاشایی مِن گو اَز اِفتخاره دِشدَگه بِگَم خِنجی خاچا خادیه مَ عیسیْ مسیحْ گو بِ واسِطا وی دُنیا بُ مِن خاچِوَ وَبویَ و اَز ژی بُ دُنیایه.


اَوه گو ژه گوره خو نَبُهُری بَلگو اَو رِیا مَ همویادا تسلیم گِر، چاون همو دِشدی گَل ویدا دَستوَگِری ژی نادَتَ مَ؟


چون خدا اَو شُل گِریَ گو شِریعَته بَر خاطره ضعیف بونا جسمه نَگاری بِگَت. خدا گوره خو بینا جسمَگه گُنَهکار و بُ گُنَهه رِگِر و اَوی گُنَه، ناو جسمه دا محکوم گِر.


بُ تواوی اَونه گو ناو شَهره رومه دا، خدا هَژَ وان دِگَت و هاتنَ گازی گِرِن گو ژه وان مِرُوان بِن گو ایمان مسیحْ هَنَ: لطف و آشتی و سِلامتی ژه آلیه خدا، بابه مَ، و خاده عیسیْ مسیحْ، سَر وَ بیت.


«اَز شُوانه قَنجِم. شُوانه قَنج جانه خو رِیا پَزی دا دِدَت.


چون گو اَز ژه اَسمانی ژُردا هاتِمَ نه بَر خاطره هِنده گو داخازیا خو بینمَ جی بَلگو هاتِمَ گو داخازیا اَوه گو اَز رِگِرِم بینمَ جی.


اَز بَخودا چه شُله نِگارِم بِگَم، بَلگو اَز گورَیَگی وه دِشدا دِبیهیسِم قضاوته دِگَم و قضاوتا مِن راستَ، چون گو اَز دوو داخازیا خودا نینِم، بَلگو دوو داخازیا اَوه گو اَز رِگِرِم دامَ.


«اَی بابو، هَگو اِرادا تَیَ، وه طاسِگه مِن دور گَ؛ بله دیسا ژی نه داخازیا مِن، بَلگو اِرادا تَ بِقَومیت.»


چون گو گوره انسان ژی نَهات گو خِذمَتا وی بِتَ گِرِن، بَلگو هات گو خِذمَته بِگَت و جانه خو بَدَلا آزادیا گَلَکا بِدَت.»


جارَگه دی بُ جارا دویه چو و دعا گِر: «اَی بابه مِن، هَگو اَو طاسِگَ دَرباز نابیت مَگَر اَز اَوه وَخُم، بَجا اِرادا تَ بِقَومیت.»


«بَهنده اون وِسا دعایه بِگَن: «اَی بابه مَ گو اَسمانه دایی، ناوه تَ مُقدس بیت.


پاشه وه یگه مِن بَرخودا، ایجا، جَماعَتَگه عَظیم گو چه کَسه نَدِگاری وان بِهَژمِریت، ژه هر مِلَتَگه، ژه تواوی طایفا و قَوما و اَزمانا، حُضورا وه تَختی و وی بَرخِگه دا راوَستا بون، عبایه سِپی بَ واندا بو و چِقِلِت دارا خُرمه دَسته واندا بو،


اَوه گو دلا دِوَکُلیت، فِکره رِحا خدا دِزانیت، چون گو رِحا خدا گورَیَگی اِرادا خدا بُ اَونه گو ایمان مسیحْ هَنَ شفاعته دِگَت.


هَ وِسا نان ژی راگِر و شُکُر گِر، گَر گِر و دا وان و گُت: «اَوَیَ بَدَنه مِن گو بُ وَ تِتَ دایین؛ وه شُله بُ هِنده گو اون مِن بیننَ بیراخو، بیننَ جی.»


اَو تُیه گو ناو قَلَمادا هاتَ چاندِن، مِرُوَگَ گو کلاما خدا دِبیهیسیت، بله نیارانیِت وه دُنیایه و لِباندِنا ماله دُنیایه، اَوی دِخَندِقینیت و به حاصِل دِمینیت.


چون گو مِن اَو پیاما گو بُ مِن ژی هاتَ دایین، بینا قِسَیَگه گو همو دِشدی مُهِمتِرَ گَهَشتاندَ وَ: گو مسیحْ وِسا گو نِویسارِت مُقدس دا هاتیَ نِویساندِن بُ گُنَهه مَ مِر،


قَدره وقته وَ هَیی باش بِزانِن، چون گو اَو رُژَنَ، رُژه پیسِن.


و اَم حُضورا خدایه خو، بابودا عمله وَ گو ژه ایمانه نَ، زحمتا وَ گو ژه مُحبّته یَ و طیگ راوَستانا وَ گو ژه اُمید بِ خادیه مَ عیسیْ مسیحَ، تینِنَ بیراخو.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite