Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




شُله رسولا 15:20 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

20 بله اَم دِبی بُ وان بِنویسِن گو اَو ژه خارِنا وان دِشده گو بِ قُربانی گِرِن بُ بُتا مِرار بونَ، ژه زِنایه، ژه گوشته حیوانه گو هاتنَ خَندِقاندِن و ژه خونه خو دور بِگِرِن.

Gade chapit la Kopi

Kurmanji Încîl

20 Lê em ji wan re binivîsin ku xwe ji tiştên ku bi pêşkêşkirina ji pûtan re murdar bûne, ji fuhûşiyê, ji heywanên mirar û ji xwînê dûr bixin.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

20 lê em neʼmekê wanrʼa binivîsin, ku hʼevza xwe ji wan qurbanêd ku pʼûtarʼa têne dayînê bikin, usa jî ji bênamûsîyê, goştê mirar û xûnê.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

20 ле әм нәʼмәке ԝанрʼа бьньвисьн, кӧ һʼәвза хԝә жь ԝан ԛӧрбанед кӧ пʼутарʼа тенә дайине бькьн, ӧса жи жь бенамусийе, гоште мьрар у хуне.

Gade chapit la Kopi




شُله رسولا 15:20
47 Referans Kwoze  

خِنجی هِنده گو اون ژه گوشته گو بُ بُتا هاتیَ قُربانی گِرِن، ژه خونه، ژه گوشته حیوانه گو هاتنَ خَندِقاندِن و ژه زِنایه خو دور بِگِرِن. هَگو اون خو ژه وان دِشدانَ دور بِگِرِن، وَ شُلَگه قَنج گِریَ. خِیرادا بِن.»


بله مِن اَو گازِندَیَ ژه تَ هَیَ گو، تِ وه ژِنگا گو ناوه وی ایزابلَ تحمل دِگَی، اَو ژِنگا گو دِبِژیتَ خو پِیغَمبَر و بِ دَسته خو خُلامه مِن دِلِبینیت گو زِنایه بِگَن و رِسقه بُ بُتا هاتی پِشکِش گِرِن بُخُن.


«بله مِن هِندَ گازِندَ راستا تَدا هَنَ: تَ هِندَ مِرُو وِدَره هَنَ گو دوو دَرسا بَلعام دا دِچِن؛ هَمَن اَو بَلعام گو فِرَ بالاق گِر گو بَرَگه پاوِژیتَ بَر پِیه بنی ‌اسرائیله گو بِبیتَ باعیثه کَتِنه، گو وِسا ژه رِسقه بُ بُتا هاتی پِشکِش گِرِن بُخُن و زِنایه بِگَن.


بله راستا مِرُوه خُدان ایمانَ گو یهودی نینِن، مَ حُکمه خو ناو نامَیَگه دا نِویسیَ و بُ وان رِگِریَ گو اَو دِبی ژه گوشته گو بُ بُتا هاتیَ قُربانی گِرِن، ژه خونه، ژه گوشته حیوانه گو هاتنَ خَندِقاندِن و ژه زِنایه خو دور بِگِرِن.»


ژه به ناموسیه بِحلِن. هَچی گُنَها دی گو مِرُوَگ بِگَت دَروَیی بَدَنا ویَ، بله اَو مِرُوه گو به ناموسیه دِگَت، له ضِدّ بَدَنا خو گُنَهه دِگَت.


ما اون نِزانِن گو مِرُوه نَدوز نابِنَ وارِثه پادشاهیا خدا؟ نَینَ لِباندِن: نه مِرُوِت به ناموس، نه بت پرست، نه زِناگَر، نه لواطگَر، چه فاعل و چه مفعول،


بَشَره بَجی مایی گو بِ وان بَلایانَ نَهاتنَ گُشتِن، نه ژه عمله دَسته خو تَوبَ گِرِن، نه ژه پَرستِش گِرِنا اَجنا دَست کِشان و نه ژی دَست ژه پَرستِش گِرِنا بُته گو بِ زِر و زیو و برُنز و بَر و دارا چه بِبون کِشان. اَو بُته گو نه دِگارِن بِبینِن، نه دِگارِن بِبیهیسِن و نه دِگارِن ره بِچِن.


چون گو ایدی بَسَ اَو عَمره چُیی گو وَ پِشتا بُ گِرِنا شُله گو بت پرست هَز دِگَن بِگَن دانا و وَ ژیانا خو ناو به اَدبی، شهوت، مَستی، عیاشی، مجلِسه مَه وَخارِنه و بت پرستیه قَبیح دا، دَرباز گِر.


بِلا ژِن و مِراتیه لاره همو کَسه حُرمَت هَبیت و بِلا لِوینا ژِن و مِراتیه پاک بِتَ خُدان گِرِن، چون گو خدا دیه جَزایا به ناموسی و زِنایه بِدَتَ.


چون گو اَوَیَ اِرادا خدا، آنی مُقدس بونا وَ: گو اون خو ژه به ناموسیه دور بِگِرِن؛


بَجا هَچی دِشدا گو ناو وجودا وَدا یا عَردیَ، بُگُژِن، آنی زِنا، پیسیتی، شهوت، داخازیِت پیس و طمع گو هَمَن بت پرستیَ.


بله نابَینا وَدا نابی حتا ناوه به ناموسیه، هر جورَ پیسیتیه آن طمعه ژی بِتَ سَر اَزمان، چون گو اَونَ گِیر اَونه گو ایمان مسیحْ هَنَ نایِن.


عمله جسمه آشگَرانَ: به ناموسی، پیسیتی، به اَدبی؛


نَهَ راستا رِسقه بُ بُتا هاتی پِشکِش گِرِن: اَم دِزانِن گو «اَم همو مِرُوه خُدان مَعریفَتِن.» اَو مَعریفَتَ مِرُو مغرور دِگَت، بله مُحبّت مِرُو آوا دِگَت.


بله بَر خاطره وَسوَسا به ناموسیه، دِبی هر مِرَگه ژِنا خو و هر ژِنَگه مِره خو هَبیت.


بله نَهَ اَز بُ وَ دِنِویسِم اون نابی گَل وه کَسه گو دِبِژیتَ خو بِرا، بله زِناگَر آن طمعکار آن بت پرست آن دَوپیس آن مَه وَخار و آن حیلَبازَ، هاتِن چُنه بِگَن و گَل مِرُوَگه وِسا حتا سَر سِرفِگَگه ژی نَرونِن.


هِنگه اَو دَنگا گو مِن ژه اَسمانی بیهیسته بو دیسا گَل مِدا قِسَ گِر و گُت: «هَرَ، اَو طومارا وَگِری ژه دَسته وی میلیاکَته گو سَر بَحره و هِشکاتیه راوَستایَ، بِگِرَ.»


دَسته ویدا طومارَگه گوشگَیَ وَگِری هَبو. اَوی میلیاکَته پِیه خو یه راسته دانا سَر بَحره و پِیه خو یه چَپه دانا سَر هِشکاتیه،


هیشیار بِن گو چی یگ ژه وَ زِناگَر نَبیت آن بینا عیسو وَقف بونا خو ژه دَست نَدَت، هَمَن اَو عیسویه گو حَقه خو یه مَزِناتیه فِرُتَ خارِنَگه.


و هَمژی اَز ژه وه هِنده دِتِرسِم گو وقته اَز دیسا بِمَ لاره وَ، خدایه مِن دیسا مِن حُضورا وَدا دل نِزِم گَت و اَز مَجبور بِم بَر خاطره گَلَک ژه وان مِرُوه گو پِشتا گُنَه گِرِنَ و ژه پیسیتی، به ناموسی و عیاشیا خو تَوبَ نَگِرِنَ، تازیه بِگِرِم.


«خارِن بُ زِگیَ و زِگ بُ خارِنه،» و خدا هر دوگا، هم وِنَ و هم اَوا دیتِر دیه بَین بِبَت. بَدَن بُ به ناموسیه نینَ، بَلگو بُ خاده یَ و خاده بُ بَدَن.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite