Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




شُله رسولا 14:15 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

15 «گَلی مِرا، اون بُچی وِسا دِگَن؟ اَم ژی بینا وَ انسانِن. مَ اَو خَبَرا خوش بُ وَ اینایَ گو اون دَست ژه وان شُله پوچ بِکِشِن و بِزُورِنَ بُ آلیه خدایه حَیّ و حاضِر. هَمَن اَو خدایه گو اَسمان و عَرد و بَحر و هَچی دِشدا گو ناو واندایَ آفِراند.

Gade chapit la Kopi

Kurmanji Încîl

15 «Camêrno, hûn çima wisa dikin? Em jî wek we mirov in, evdên Xwedê ne; em Mizgîniyê ji we re tînin, da ku hûn ji van tiştên pûç li wî Xwedayê jîndar vegerin, yê ku erd û ezman, derya û hemû tiştên ku di wan de ne, afirandine.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

15 «Eʼvdno! Hûn çima vê yekê dikin? Em jî binyatʼa xweda merîne mîna we ne, Mizgînîyê didine we, ku hûn ji wan tiştêd pʼûçʼ vegerʼin berbi Xwedêyê sax bên, Yê ku eʼrd û eʼzman, beʼr û hʼemûyêd nava wanda eʼfirandîye.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

15 «Әʼвдно! Һун чьма ве йәке дькьн? Әм жи бьнйатʼа хԝәда мәринә мина ԝә нә, Мьзгинийе дьдьнә ԝә, кӧ һун жь ԝан тьштед пʼучʼ вәгәрʼьн бәрбь Хԝәдейе сах бен, Йе кӧ әʼрд у әʼзман, бәʼр у һʼәмуйед нава ԝанда әʼфьрандийә.

Gade chapit la Kopi




شُله رسولا 14:15
67 Referans Kwoze  

الیاس پِیغَمبَر مِرُوَگ بو بینا مَ و اَوی بِ تواوی دله خو دعا گِر گو باران نَباریت و سه سال و نیوا باران سَر رویه عَردی نَباری.


بَجا راستا رِسقه بُ بُتا هاتی پِشکِش گِرِن، اَم دِزانِن گو «بُت چه دِشد نینَ،» و «خِنجی خدایَگه، چه خدایه دی چِنینِن.»


بله پِطرُس اَو بِلند گِر و گُت: «رابَ؛ اَز ژی انسانَگِم.»


اَوی بِ دَنگا بِلند گُت: «ژه خدا بِتِرسِن و شُکوه و جلاله بِدَنَ وی، چون گو اَو سَعَت گَهَشتیَ گو اَو دیوانه بِگَت. اَوه گو اَسمان و عَرد و بَحر و کانیه آوه چه گِرِن، پَرستِش گَن.»


چون گو اَو بوخو باسه وه هِنده دِگَن گو وَ چاون بِ رویَگه خوش خِیرهاتن مَ گِر و اون ژه بُتا زُوِرین بُ آلیه خدا گو اون بُ خدایه حَیّ و حاضِر و حَق خِذمَته بِگَن،


بَجا اَز وِنَ دِبِژِم و ناو خاده دا شَهادَته دِدَم گو اون ایدی نابی بینا قَومه به خدا گو ناو باطل بونا فِکره خودا رِفتار دِگَن، رِفتار گَن.


مِرُوِت خُدان ایمان وقته اَوَ بیهیستِن، همویا گَل یِگودو بِ دَنگا بِلند بُ درگاها خدا دعا گِرِن و گُتن: «اَی خاده، اَی تِ گو سَر همو دِشدی حاکِمی، اَی تَ گو اَسمان و عَرد و بَحر و تواوی دِشده گو ناو واندانَ آفِراندیَ،


شَمعونه پِطرُس جیواب دا: «تِیی مسیحْ، گوره خدایه حَیّ و حاضِر!»


گَلی بِرایا، هیشیار بِن گو وِسا له نَیِت گو چی یگ ژه وَ، دلَگه پیس و به ایمان هَبیت گو وَ ژه رِیا خدایه حَیّ و حاضِردا دَرخینیت.


هَگو اَز مامَ دِرَنگی، تِ بِزانی گو مِرُوَگ دِبی چاون ناو خانوادا خدادا رِفتاره بِگَت، اَو خانوادا خدا گو کلیسایا خدایه حَیّ و حاضِرَ و ستون و خیمه راستیه یَ.


وقته گو اَوان انجیل بُ مِرُوه وه شَهری وَعظ گِرِن و گَلَک مِرُو گِرِنَ شاگِرده عیسی، زُوِرینَ بُ شَهرِت لِستْرِه و قونیه و اَنطاکیه.


اَوه گو بَخودا دِبِژیت، دوو شُکوه و جلالا خودایَ؛ بله اَوه گو دوو شُکوه و جلالا اَوه گو اَو رِگِری دایَ، مِرُوَگه راستَ و ناو ویدا چه نَراستی چِنینَ.


بله اَوی گُتَ مِن: «تِ نابی وه شُله بِگَی! اَز ژی بینا تَ خُلامَگِم، بینا تَ و بینا بِرایِت تَ آنی پِیغَمبَرا و بینا اَونه گو قِسه وه کِتِبه تینِنَ جی. پَرستِشا خدا بِگَ.»


مِن اَو حیوانه وَحشی و پاشایِت دُنیایه، گَل لَشگِرِت واندا دیت گو جیَگه خِر بِبون گو گَل اَوه سَر هَسبی رونِشتی و لَشگِره ویدا شَری بِگَن.


هِنگه اَز کَتِمَ بَ پِیه وی گو وی پَرستِش گَم، بله اَوی گُتَ مِن: «تِ نابی وه شُله بِگَی! اَز ژی بینا تَ و بینا بِرایِت تَ گو شَهادَتا عیسی خُدان دِگَن، خُلامه وی مَ. پَرستِشا خدا بِگَ! چون گو شَهادَتا عیسی، رِحا نَبوَته یَ.»


بَجا گَلی جامِران، دله وَ قُرص بیت، چون گو مِن ایمان خدا هَیَ گو دیه دوز وِسا له بِت گو بُ مِن هاتیَ گُتن.


بَر خاطره هِنده گو کِمِژوَ بو اَوان رِسق نَخاره بون، پولس ناو واندا راوَستا و گُت: «گَلی جامِران، وَ دِبی گوهه خو دابا مِن و اون جَزیرا کْرِته دا دَرنَکَوتِبان گو وَ هِندَ ضَرَر و زیان نَدیته با.


و گُت: «آغایِت مِن، وِسا گو اَز دِبینِم سَفَرا مَ بِ رِیا بَحره خطرَ و دیه گَلَک ضَرَره نه تِنه بار و گَمیه بَلگو دیه جانه مَ ژی بِدَت.»


پاشه اَوی اَو اینانَ دَروَ و پیسیار گِر: «آغایِت مِن، اَز دِبی چه بِگَم گو نجاته پَیدا گَم؟»


اَوان وِدَره ژی انجیل وَعظ دِگِرِن.


اَم وه خَبَرا خوش دِدَنَ وَ گو، خدا اَو وَعدا گو دا باوانه مَ،


رُژا دی، موسی گَهَشتَ دو مِرُوا گو گَل یِگودو شَر دِگِرِن و خاست گو اَوان پِگ بینیت، اَوی گُتَ وان: ”گَلی جامِران، اون بِرانَ، بُچی اون ظُلمه یِگودو دِگَن؟“


چون هَ وِسا گو بابو ناو خودا ژیان هَیَ، ایجا بُ گوری ژی پِشکِش گِریَ گو ناو خودا ژیان هَبیت،


«اَی خاده و خدایه مَ تِ لاییقی، گو شُکوه و جلال و حُرمَت و قُدرَت بُ تَ بِتَ پِشکِش گِرِن، چون گو تَ همو دِشد آفِراند، و بِ اِرادا تَ اَو هَنَ و هاتنَ آفِراندِن.»


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite