Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




یوحنا 1 2:1 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

1 اَی زارویِت مِن یه دَلال، اَز وانَ بُ وَ دِنِویسِم گو اون گُنَها نَگَن. بله هَگو کَسَگ گُنَهه بِگَت، مَ لاره بابو شفیعَگ هَیَ، آنی عیسیْ مسیحه صالِح.

Gade chapit la Kopi

Kurmanji Încîl

1 Zarokên min ên delal, ez van tiştan ji we re dinivîsim, da ku hûn guneh nekin. Lê eger yek guneh bike, li ba Bav, mehdervanê me Îsa Mesîhê rastdar heye.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

1 Zarʼokêd min, ez vê yekê werʼa dinivîsim, wekî hûn guna nekin, lê heger yek gune bike, li cem Bavê piştgirê me, Îsa Mesîh, Yê Heq heye.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

1 Зарʼокед мьн, әз ве йәке ԝәрʼа дьньвисьм, ԝәки һун гӧна нәкьн, ле һәгәр йәк гӧнә бькә, ль щәм Баве пьштгьре мә, Иса Мәсиһ, Йе Һәԛ һәйә.

Gade chapit la Kopi




یوحنا 1 2:1
47 Referans Kwoze  

چون گو تِنه خدایَگ هَیَ و تِنه واسِطَگَرَگ ژی نابَینا خدا و انسانادا هَیَ، آنی اَو انسان گو مسیحْ عیسایَ؛


کِیَ گو اَوان محکوم گَت؟ مسیحْ عیسیْ گو مِر، و نه تِنه اَوَ، بَلگو اَو ژه ناو مِریادا ژی رابو، اَوه گو سَر دَسته راستَ خدایَ، اَوَ گو بَراستی بُ مَ شفاعته دِگَت.


عیسی گُتَ وی: «اَز ره و راستی و ژیانِم؛ چه کَس نایِتَ لاره بابو، خِنجی بِ واسِطا مِن.


خدا بَر خاطره مَ، اَو کَسه گو گُنَه ناس نَگِر، گِرَ گُنَه گو اَم ناو مسیحْ دا، بِبِنَ صالِح بونا خدا.


اَی زارویِت دَلال، اون ژه خدانَ و اون سَر وان مسلط بونَ، چون گو اَوه گو ناو وَدایَ ژه اَوه گو دُنیایه دایَ مَزِنتِرَ.


اَی زارویِت دَلال، وَرِن اَم مُحبّته بِگَن، نه بِ گُتن و قِسَدانه بَلگو بِ عمل و راستیه.


اَی زارویِت دَلال، نَهِلِن چه کَس وَ ره دَرخینیت. هَچی کَسه صالِح بونه بینیتَ جی، صالِحَ، هَ وِسا گو اَو صالِحَ.


ژِنگه جیواب دا: «چه کَسه، آغایه مِن.» عیسی گُتَ وی: «اَز ژی تَ محکوم ناگَم. هَرَ و وِنَ وِداتِر ایدی گُنَها نَگَ.»


چون گو مسیحْ نَچویَ ناو مُقدستِرین جیه گو نمونَیَگَ دِشده راستَ و بِ دَسته بَشَری هاتیَ چه گِرِن، بَلگو چویَ ناو اَسمانی بوخودا، گو نَهَ بَدَلا مَ حُضورا خدادا دووهار گَت.


اون دِزانِن گو اَو دووهار بو گو گُنَها راگَت و بِبَت، و ناو ویدا چه گُنَه چِنینَ.


چون گو بِ واسِطا وی، دَسته مَ هر دوگا ناو رِحَگه دا دِگَهَشیتَ حُضورا بابو.


بُ خارِنا گو بَین دِچیت شُل نَگَن، بَلگو بُ خارِنا گو حَتا ژیانا اَبَدی دِمینیت شُل گَن، خارِنا گو گوره انسان دیه بِدَتَ وَ. چون گو خدایه باب سَر وی مُهرا خو یا تأییده لِدایَ.»


چون گو مسیحْ ژی یگ جار بُ گُنَها زَجر کِشا؛ آنی اَوه صالِح، بُ اَونه گو صالِح نینِن، گو وِسا مَ بینیتَ حُضورا خدادا. اَو جسمه دا هاتَ گُشتِن، بله رِح دا ساخ بو،


«وقته اون کَربویی نَ، له شار بِن اون گُنَهه نَگَن»: نَهِلِن رُژا وَ خُلاص بیت و اون هِشتا کَربویی بِمینِن،


زارویه مِن یه گوشگَ، اون اَونه گو مِن بُ وَ دیسا اِشا زایینه هَیَ حَتا وقته گو مسیحْ ناو وَدا شِکل بِگِریت!


هَ وِسا گو بابو مِن ناس دِگَت و اَز ژی بابو ناس دِگَم. اَز جانه خو رِیا پَزی دا دِدَم.


بله اَو شَهادَتا گو مِن هَیَ ژه شَهادَتا یحیا مَزِنتِرَ. چون شُلِت گو بابو سِپاردیَ مِن گو کامِل گَم، آنی وان شُله گو اَز دِگَم، بوخو سَر مِن شَهادَته دِدَن گو بابو اَز رِگِرِمَ.


بابه مِن همو دِشد سِپاردیَ مِن. چه کَس نِزانیت گور کِیَ خِنجی بابی و چه کَس نِزانیت باب کِیَ خِنجی گوری و اَو مِرُوِت گو گور بِخازیت بابی بُ وان آشگَرا بِگَت.»


«اَوی چه گُنَه نَگِرِن، و ناو دَوْه ویدا چه لِباندِن نَهاتنَ پَیدا گِرِن.»


دَسته خو ژه وان قِسه به چِنَ گو اون بِ مَست بونَ، بِکِشِن و وَرنَ سَرخو و ایدی گُنَها نَگَن؛ چون گو هِندَ مِرُو هَنَ گو خدا ناس ناگَن. اَز وِنَ دِبِژِم گو اون شَرمه بِگَن.


پاشه مدَتَگه، عیسی اَو ناو معبدا خدادا پَیدا گِر و گُتَ وی: «بَرخوده، تِ باش بویی! ایدی گُنَهه نَگَ گو دِشدَگه خِرابتِر سَره تَدا نَیِت.»


دینداریا خالص و پاک نَظَرا خدایه باب دا اَوَیَ: کمکا اِتیما و بِوَژِنا ناو تَنگاتیه واندا گِرِن و خو ژه لَکه وه دُنیایه پارِزین.


اَی زارویِت دَلال، خو ژه بُتا دور بِگِرِن.


اَم بِ وه اَزمانی حمد و ثنایا خادیه خو و بابو دِگَن و اَم هَ بِ وه اَزمانی ژی نِفِرا انسانا دِگَن گو سَر شِکله خدا هاتنَ آفِراندِن.


بَجا چه؟ ما اَم بَر خاطره هِنده گو بِن اَمره شِریعَته دا نینِن بَلگو بِن لطفه دانَ، دِبی گُنَهه بِگَن؟ حاشا!


گَلی زاروگان، اَز گوشگَ دی ژی گَل وَدا مَ. اونه دوو مِن بِگَرِن و اَو جورا گو مِن گُتَ یهودیا، نَهَ اَز دِبِژِمَ وَ ژی گو ”وه جیه گو اَز دِچِم، اون نِگارِن بِن“.


اَز هِویدارِم گو گَلَک زو بِمَ لاره تَ، بله اَز وان دِشدانَ بُ تَ دِنِویسِم گو،


عیسی گُتَ وان: «گَلی زاروگان، وَ چه ماسی هَنَ؟» اَوان جیواب دان: «نه!»


و اَزه ژه بابو بِخازِم و اَو دیه آریکارَگه دی بِدَتَ وَ گو حَتا اَبَده گَل وَدا بیت،


کیشگ پِیغَمبَرَ گو ژه دَسته باوانه وَ اَذیَت نَدیته بیت؟ اَوان حتا اَو پِیغَمبَرِت گو راستا هاتنا اَوه صالِح پِشگُتن گِره بون، گُشتِن؛ و نَهَ وَ اَو تسلیمی دُژمِن گِر و گُشت،


چون هَگو وقته اَم دُژمِن بون، بِ واسِطا مِرِنا گوره وی مَ گَل خدادا صُلح پَیدا گِر، چه قیاسا گَلَکتِر نَهَ گو مَ گَل خدادا صُلح هَیَ، بِ واسِطا ژیانا گوره وی اَم نجاته پَیدا دِگَن.


تواوی شُله خِراب گُنَهِن. بله گُنَهَگ ژی هَیَ گو دوماییگا وه مِرِن نینَ.


مِن چه کَیف خوشی وِنَ مَزِنتِر چِنینَ گو اَز بِبیهیسِم گو زارویِت مِن ناو راستیه دا دِژین.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite