2 Ed avennu cunvinutu cu li travagghiaturi a un dinaru lu jornu, li mannau a la so vigna.
Mustratimi la munita di lu tributu. Ed iddi cci mustraru lu dinaru.
Ma iddu rispunnennu ad unu d’ iddi, dissi: Amicu, iu nun ti fazzu tortu: nun cunvinisti cu mia pri un dinaru?
Nisciutu però ddu servu truvau ad unu di li soi cumpagni di sirvizziu, ca cci duvia centu dinari: ed affirrannulu lu strangulava, dicennu: Pagami zoccu mi divi.
Allura dissi a li soi discipuli: La messi è granni, l’ operarj però sunnu picca.
Lu regnu di li celi è simili ad un patri di famigghia, ca nisciu a punta di jornu ad addugari li travagghiaturi pri la so vigna.
E nisciutu versu la terza, nni vitti autri, chi stavanu ntra la chiazza ozziusi,
Essennu vinuti dunca chiddi, ca eranu juti versu l’ undecima ura, riciveru un dinaru pri ognunu.