Ma facennusi sira, si cci accustaru li soi discipuli, dicennu: Lu locu è disertu, e già l’ ura è tarda: mannanni li turbi, acciochì si nni jissiru ntra li paiseddi ad accattarisi di manciari.
Ed eccu una fimmina canania nisciuta di ddi cuntorni jisau la vuci, dicennucci: Abbi pietà di mia, Signuri, figghiu di Davidi: me figghia è turmintata malamenti da lu dimoniu.