23 يَارَّا خَاسن س وَاوَاڒ ن نَّبِي ؤُمِي قَّارن إِشَعْيَا ينَّا قْبڒ: "نش ذ ثْمِيْجَّا يتْڒَغَان ذِي ڒخْڒَا ثقَّار: سْوجْذث اَبْرِيذ نِيشَان إِ سِيذِي أَربِّـي."
ثْمِيجَّا تْڒَاغَا ذِي ڒخْڒَا: سْوجْذث اَبْرِيذ إِ سِيذِي أَربِّـي، ݣّث يبْرِيذن نّس نِيشَان.>
خ يَحْيَى إِݣ ينَّا نَّبي ؤُمِي قَّارن إِشَعْيَا ذݣ يِجّن ن زْمَان: <ثْمِيجَّا تْڒَاغَا ذِي ڒخْڒَا ثقَّار: سْوجْذث اَبْرِيذ إِ سِيذِي أَربِّـي، ݣّم يبْرِيذن نّس نِيشَان.>
كنِّيو س يِيخف نْوم ثْشهْذم قَا نِّيغ-اَوم: نش وَار دْجِيغ شَا ذ لْمَسِيح؛ لَّا، تْوَاسّكّغ-د قْبڒ إِ نتَّا.
نَّان-اَس: "ئِي شك، مِين ثعْنِيذ؟ حمَا أَ نَاف مِين غَا نِينِي إِ يِنِّي إِي ذَانغ د يسّكّن، مِين ثقَّارذ خ يِيخف نّش؟"
يِنِّي إِي غَارس د يسّكّن نِثْنِي زِي ڒْحِزب ن يفَرِّيسِيْين.