Doľikeren mire prikazi a ma keren ňič ole džungale vecendar, save kerenas ola narodi angle tumende. Ma meľaren tumen andre ole vecenca. Me som o RAJ tumaro Del.‘ “
Bo kajte prindžarde le Devles, na lašarenas les sar Devles, aňi leske na paľikerenas. Andre peskro gondoľišagos gele andro diliňipen a andre lengro nagoďaver jilo avľa o kaľipen.
Skiden tumen upre a aven, aven jekhetane paš ma, tumen, so predžiďiľan le narodendar. Ola, ko peha hordinen peskre kaštune modli, na achaľon ňisoske, modľinen pes ko devla, save len našťi zachraňinen.
A tumen dikhen a šunen, hoj kada Pavol na ča andro Efezus, ale maj pal caľi Azijsko provincija cirdňa upre but manušen a prevakerďa len. Ov phenel, hoj ola devla, saven o manuša keren peskre vastenca, nane devla.
Paľis anava avri miro sudos pre lende vaš savoro lengro nalačhipen, bo man omukle a labarenas o kaďidlos le cudze devlenge. He, klaňinenas pes le modlenge, saven kerde peskre vastenca!
Či šaj o modli le narodengre den o brišind? Abo či o ňebos del korkoro pestar o prehanki? Či oda na sal tu, RAJEJA, Devla amaro, ko oda kerel? Pre tute pes mukas, bo ča tu kada savoro keres.“
Akor me phenďom: „O RAJ hin miri zor the miro hrados, oda than, kaj man garuvav andre oda džives, sar mange hin phares! Ke tute avena o narodi, avena pal o agora le phuvakre a phenena: ‚Amare dada na zďeďinde ňič, ča le falošne devlen; le chocsave modlen, so lenge na sas lačhe pre ňisoste.‘