Akor šunďom te vakerel jekhe svetones a aver sveto phučľa olestar, ko vakerelas: „Dži kana ľikerela oda viďeňje pal e sakodživeseskri obeta, pal e vzbura, so ňičinel? Dži kana pes uštarela pre ňeboskri armada the pro Chramos?“
A paľis dikhľom te avel šove muršen pašal e Upruňi brana, so hiňi visarďi pro severos, a sakones sas andro vasta peskri zbraň. Maškar lende sas jekh murš urdo andro ľanovo ruchos, saves sas pašal o pasos e škatuľa le vecenca te pisinel. Avle andre a thode pes te ačhel paš o brondzuno oltaris.
Vičinenas zorale hangoha a phenenas: „Ó, Nekzoraleder Rajeja, sveto the čačipnaskro, kana imar sudzineha a pomsťineha tut le manušenge pre phuv vaš oda, hoj amen murdarde?“
Lenge sas sikado, hoj na služinenas peske, ale tumenge, sar vakerenas pal ola veci, save akana sas phende tumenge prekal ola džene, ko tumenge kazinenas o evaňjelium andre zor le Svete Duchoskri, savo sas bičhado andral o ňebos. Mek the o aňjela tužinen te dikhel andre kala veci.
Sar bešelas pro Olivovo verchos, avle pal leste leskre učeňika korkore a phende leske: „Phen amenge, kana oda avela. Pal soste prindžaraha, hoj tu aves a imar hin o koňec le svetoskro?“