A kaj hine tumare devla, saven tumenge kerďan? Mi aven a mi zachraňinen tumen, sar tumenge ela phares! Ó Judsko, keci tumen hin fori, ajci tumen hin devla!
O Elizeus phenďa le izraelike kraľiske: „Soske tu aves ke mande? Dža ke tire dadeskre the ke tira dakre proroka!“ „Na!“ phenďa leske o kraľis o Joram. „O RAJ amen trine kraľen kade anďa, hoj amen te del andro vasta le Moabčanengre.“
Aňi na phandeha zmluva ole manušenca andre odi phuv, bo te on lašarena peskre devlen a obetinena lenge, vičinena ke odi obeta the tut, a šaj tut scirden, hoj te chas olestar.
Miro Del hin miro zoralo bar, ke savo denašav, miro šťitos, miro hrados the miri zor, savi man zachraňinel. Miro zachrancas, tu man zachraňinďal le maribnaskre muršendar.
Lakri skala, pre savi pes mukel, rozperela bara daratar, lakre vodci predarana, sar dikhena e zastava,“ phenel o RAJ, saves hin pro Sion peskri jag a peskro bov andro Jeruzalem.
O fori andral e Judsko the o manuša andral o Jeruzalem džana a mangena peske e pomoca ole devlendar, savenge labarenas o kaďidlos, ale on len našťi zachraňinena andre oda časos, sar avela e pohroma.