Te džaha prekal o paňa, avava tuha, a te prekal o prudengre paňa, na začhivena tut. Te džaha prekal e jag, na labareha tut a o plameňa pes tutar na chudena.
Te na uľahas manca o Del mire dadengro, o Del le Abrahamoskro, saves o Izak lašarelas, akor čačes tu man na diňalas ňič. Ale o Del dikhľa miro pharipen, sar phares keravas prekal tu buči, a vašoda tut o Del rači pokarhinďa.“
Tumen manušale le Sionoskre, so bešen andro Jeruzalem, imar buter na rovena. Sar ke leste vičinena, hoj tumenge te pomožinel, presikavela tumenge peskro lačhipen; sar tumen šunela, odphenela tumenge.
Me som tuha a chraňinava tut všadzik, kaj ča džaha, a anava tut pale andre kadi phuv. Na omukava tut, medik na kerava oda avke, sar tuke diňom lav, hoj kerava.“
Avke leske dine savore avre devlen, so lende sas, a the o kružki, so lende sas figimen andro kana. O Jakob oda garuďa andre phuv tel o dubos paš o foros Šichem.
Sar odarik džaha dureder, dochudeha tut ko dubiko stromos paš o Tabor. Ode dikheha trine muršen, save džana te lašarel le Devles andro Betel. Jekh ľidžala trine cikne kozen, dujto trin peke mare a trito jekh cipuno gono mol.
Paľis požehňinďa le Jozef a phenďa: „Mi požehňinel kale čhaven o Del, angle savo phirenas mire dada o Abraham the o Izak, o Del, savo man ľidžalas le terňipnastar dži adadžives sar pasťjeris!