17 Avke thoďa peskre čhaske le Jakoboske andro vasta oda lačho chaben the oda maro, so pekľa.
Olestar mange ker te chal. Se džanes, so rado chav. An mange oda, hoj te chav, a požehňinava tut angloda, sar merava.“
Le cipenca pal o kozici leske učharďa o vasta the e meň.
Sar geľa ko dad, phenďa: „Dado miro!“ Ov odphenďa: „Kade som. Savo mire čhavendar sal tu?“
Avke ov geľa, anďa len peskra dake a oj kerďa o lačho chaben, so rado chalas leskro dad.