Pirman itu la njadi manusiau diau iluak nian ngan kitau. Di Diau kitau nginak diau benagh ceritau Allah. Diau mendam ngan kitau. Kitau la nginak keagunganNyau, keagungan diau dienjuakka ngan Diau, karnau Diautu Anak Bapak diau sughang itula.
ngan jak di Yesus Keristus diau nyatauka setu diau pacak dipercayaui. Diautu dulu sekali ngulang idup jak di mati mangku nguasaui rajau-rajau di deniauni. Diautu nyayangi kitau ngan mbibaska kitau jak di dusau karnau daghaHau,
Karnau bilang jemau diau la dipilia Allah jak di senitu pulau la ditetapka endak njadi semegi ngan Ana'Au Yesus Keristus, mangku Ana'Autu njadi diau tuau jak di ading-beghadingAu.
Allah nyatauka ngan kitau, bansau Diau nyayangi kitau, karnau Diau ngajung Ana'Au diau gi sughang itula datang ke deniau, supayau kitau bulia idup karnau Ana'Autu.
Nidau sughang kia kekela nginak Allah lain jak di Anak Allah diau gi sughang itula ngan maju seghundak ngan Bapak. Diau itula nyatauka Bapak ngan kitau.
Itula sebapau masau Keristus datang ke deniau, Diau bekatau ngan Allah, “Kerban ngan enju'an nidau Dighi kenda'i. Tapitu Dighi ngenjuakka badan ngan Aku.
Karnau Allah sayang nian ngan deniauni, mangku Diau la ngenjuakka Ana'Au diau gi sughang itula, supayau bilang jemau diau percayau ngan Diau nidau benasau, tapitu bulia idup empai selelamaunyau.
Nidau kekela Allah ngiciak luak ini ngan sughang malaikat, “Kaba AnakKu! Saghini Aku njadi Bak Kaba.” ngan pulau, “Aku ka njadi Bapa'Au, Diautu njadi AnakKu.”