1 خۆشمدهوێی پهروهردگار، ئهی هێزی من.
1 ئەی یەزدان، ئەی هێزی من، خۆشمدەوێی.
به ههموو هێزێک بهگوێرهی توانای شكۆی خۆی بههێزتان بكات، بۆ ههموو دانبهخۆداگرتن و پشوودرێژیهک، به شادییهوه
خۆشماندهوێت، چونكه یهكهمجار ئهو خۆشیویستووین.
دهتوانم ههموو شتێک بكهم به مهسیح كه بههێزم دهكات.
خوداناس گرفتی زۆر دهبێت، بهڵام پهروهردگار له ههمووی دهربازی دهكات،
پهروهردگار هێز و پهسنیی منه و بووهته ڕزگاریی من.
ئای پهروهردگار، من بهندهی تۆم! من بهنده كوڕی كارهكهری تۆم. تۆ كۆتهكانی منت كردهوه.
جاڕنامهیهک له ناخی دڵمهوه دهربارهی یاخیبوونی بهدكار: ترسی خودا لهبهرچاوی نییه.
خوداوهنده، كه كهمهرمی به هێز بهستووه، ڕێگای من تهواو دهكات.
چونكه داوید دوای ئهوهی بهگوێرهی مهبهستی خودا ڕاژهی نهوهی خۆی كرد، نووست و چووه پاڵ باوكانی، بۆگهنیشی بینی.
مووشێ وهک ڕاژهوانێک له ههموو ماڵی خودا سهرڕاست بوو، بۆ گهواهیی ئهوهی له داهاتوو دهووترێت.