20 شكۆمهندی بۆ خودا و باوكمان تاههتایه. ئامین.
20 ئێستاش شکۆمەندی بۆ خودای باوکمان هەتاهەتایە. ئامین.
چونكه ههموو شتهكان له ئهوه و به ئهوه و بۆ ئهوه. تاههتایه شكۆمهندی بۆ ئهوه! ئامین.
بۆ ئێمه نا، ئهی پهروهردگار، بۆ ئێمه نا، بهڵكو بۆ ناوی خۆت شكۆ ببهخشه. لهبهر میهرهبانیهكهت. لهبهر سهرڕاستییهكهت.
به دهنگێكی بهرز دهیووت: “له خودا بترسن و شكۆداری بكهن، چونكه كاتی حوكمدان هاتووه. كڕنۆش بۆ دروستكاری ئاسمان و زهوی و دهریا و كانیاوهكان ببهن”.
وتیان: “ئامین! ستایش و شكۆ و دانایی و سوپاس و ڕێز و هێز و توانا بۆ خوداوهندمانه، تاههتایه! ئامین!”
به دهنگێكی مهزن دهیانووت: “كاوڕه سهربڕاوهكه شایستهی وهرگرتنی توانا و دهوڵهمهندی و دانایی و هێز و ڕێز و شكۆ و ستایشه!”
ئێمهی كرده پاشا و كاهین بۆ خودای باوكی، شكۆ و دهسهڵات تا جاویدانی بۆ ئهوه! ئامین.
بۆ تاكه خوداوهندی دانا و ڕزگاریدهرمان، شكۆ و مهزنی و توانا و دهسهڵات بۆ ئهوه، ئێستا و تا ههموو ڕۆژگار. ئامین.
پڕبووبن له بهرههمی خوداناسی به ئیشۆعی مهسیح بۆ شكۆ و ستایشی خودا.
له وارگه و له ئیشۆعی مهسیحدا شكۆ بۆ ئهوه، تاههتایه بۆ ههموو نهوهكان. ئامین.
پیرۆزه ناوی شكۆداری تاههتایه، با شكۆمهندیهكهی ههموو زهوی پڕ بكات. ئامین و ئامین. نوێژهكانی داویدی كوڕی ئیشهی تهواو بوون.
ههر لهو كاتهدا بوومهلهرزهیهكی مهزن ڕوویدا و دهیهكی شارهكه كهوت. حهوت ههزار كهس به بوومهلهرزهكه كوژران، ئهوانی دیكه ترسان، ستایشی خوداوهندی ئاسمانیان كرد.
بۆ پاشای جاویدانی، نهمر و نهبینراو، تاقه خودای دانا، ڕێز و شكۆی تاههتایه بۆ ئهوه! ئامین.
بهخششی ئیشۆعی مهسیحی پهروهردگارمان لهگهڵ ههمووتان بێت. ئامین.
تا جاویدان شكۆمهندی بۆ تاقه خودای دانا، به ئیشۆعی مهسیح! ئامین.
فێـریان بكهن ههموو ئهوهی پێم ڕاسپاردوون بیپارێزن. ئهوهتـا مـن هـهمـوو ڕۆژێـک لـهگـهڵـتـانـم، تـا بـهسـهرچـوونـی ڕۆژگـار”. ئامین.
ئێوهش ئاوا نوێژ بكهن: (بابمان وا له ئاسمانانی، ناوت پارسا بێت،