11 بهڵكو بگهمه ههستانهوهی مردووان.
11 تاوەکو بگەمە هەستانەوەی نێو مردووان.
بهڵام مردووهكانی دیكه تاكو ههزار ساڵهكه تهواو بوو بۆ ژیان نهگهڕانهوه. ئهمه ههستانهوهی یهكهمه.
ئهوهی دوازده هۆزهكهمان شهو و ڕۆژ به پهرۆشهوه خواپهرستی دهكهن، به هیوای دهستكهوتنی. ئهی پاشا، لهبهر ئهم هیوایه جوو دادگاییم دهكهن.
پۆڵۆس دهیزانی بهشێک زادوقین و بهشێک پهڕیشی، له سهنههدریمدا هاواری كرد: “برایان، من پهڕیشی كوڕی پهڕیشیم. لهبهر هیوام به ههستانهوهی مردووان وا حوكم دهدرێم”.
ههندێک ژن مردووهكانیان به ههستانهوه وهرگرتهوه. بهڵام خهڵكی دیكه ئهشكهنجه دران و ڕزگارییان نهویست، تاكو ههستانهوهیهكی باشتریان دهست بكهوێت.
به هیچ شێوهیهک كهس ههڵتان نهخهڵهتێنێ چونكه ئهو ڕۆژه نایێت، ئهگهر پێشتر ههڵگهڕانهوه نهیێت و مرۆڤی سهرپێچی دهرنهكهوێت، ڕۆڵهی لهناوچون،
بۆیه منیش كاتێ بهرگهم نهگرت، ناردم بهڵكو دۆخی باوهڕتان بزانم، نهوهک تاقیكهرهوه تاقی كردبنهوه و ڕهنجمان بهفیڕۆ بچێت.
بهڵام دهترسم، وهک مارهكه حهوای به فێڵهكهی خهڵهتاند، هزری ئێوهش لهو ساكاریه بۆ مهسیح چهواشه بكرێت.
بهڵكو لهگهڵ لهشم توند دهبم و دهیكهمه كۆیله، نهوهك دوای ئهوهی بۆ خهڵكی دیكه موژدهم داوه، خۆم ڕهت بكرێمهوه.
بۆ لاوازان بوومه لاواز، تاكو لاوازهكان ببهمهوه. بۆ ههمووان بوومه ههموو شتێک، تاكو به ههر شێوهیهك ههندێك ڕزگار بكهم.
تاكو ئیرهیی هاوڕهچهڵهكهكانم ههڵبستێنم و ههندێكیان ڕزگار بكهم.
مهرتاش پێی وت: “دهزانم له ههستانهوهی ڕۆژی دوایی ههڵدهستێتهوه”.
بهختهوهری بۆ تۆ، چونكه نییانه پاداشتت بدهنهوه، تۆش له ههستانهوهی خوداناسان پاداشت دهدرێیتهوه”.
كهس ناتوانێت ژیانی براكهی بكڕێتهوه، یان كهفارهتی ئهو بداته خودا.
چونكه بهندهرهكه بۆ بهسهربردنی زستان باش نهبوو، زۆربهیان بڕیاریان دا ئهوێش بهجێبهێڵن، به هیوای ئهوهی بگهنه فینكس تاكو زستانی تێدا بهسهرببهن، كه بهندهرێكی قرێتێ بوو ڕووهو باشووری خۆرههڵات و باكووری خۆرئاوا.
بهڵام ههر یهكه به نۆرهی خۆی: یهكهمجار مهسیح وهك نۆبهره، ئینجا له كاتی هاتنی، ئهوانهی سهر به مهسیحن،
ئێستا تاجی خوداناسیم بۆ دانراوه، ئهوهی پهروهردگاری دادوهره لهو ڕۆژهدا دهمداتێ، تهنها بۆ من نییه، بهڵكو بۆ ههموو ئهوانهشه كه تامهزرۆی دهركهوتنین.