6 بهڵام له سهرهتای ئافراندنهوه، خودا به نێر و مێ ئافراندنی.
6 بەڵام لە سەرەتای بەدیهێنانەوە، خودا ﴿بە نێر و مێ بەدیهێنان.﴾
دهڵێن: “كوانێ بهڵێنی هاتنهوهی؟ چونكه لهو كاتهی باوكانمان له كۆنهوه مردوون، له سهرهتای ئافراندنهوه ههموو شتێک وهک خۆیهتی”.
چونكه لهو ڕۆژانهدا تهنگانهیهک ڕوودهدات، له سهرهتای ئافریدهكانهوه كه خودا ئافراندیانن تا ئێستا ئاوا نهبووه و نابێت.
چونكه شته نهبینراوهكان، توانا جاویدانی و خودایهتییهكهی، له بهدیهێنانی جیهانهوه بههۆی دروستكراوان دركی پێ كراوه و به ڕوونی بینراوه، بۆیه بێ بیانوون.