25 ئیشۆع لێی ڕاخوڕی و فهرمووی: “بێدهنگ به! لێی وهره دهرهوه!”
25 عیسا لێی ڕاخوڕی و فەرمووی: «بێدەنگ بە! لێی وەرە دەرەوە!»
زۆر نهخۆشی به جۆرهها دهردهوه چاككردهوه، زۆر شهیتانیشی دهركرد و نهیهێشت شهیتانهكان بدوێن، چونكه ناسییان.
بهدوای پۆڵۆس و ئێمه كهوت و هاواری دهكرد و دهیوت: “ئهم مرۆڤانه بهندهی خودای ههرهبهرزن، ڕێگای ڕزگاریتان بۆ ڕادهگهیهنن”.
شهیتانهكانیش له زۆر كهس دهردهچوون و هاواریان دهكرد: “تۆ مهسیحیت ڕۆڵهی خودای!” ئهویش لێیانی ڕادهخوڕی و نهیدههێشت بدوێن، چونكه زانییان مهسیحهكهیه.
ئیشۆع كه بینی كۆمهڵهكه ڕادهكهن، له ڕووحه گڵاوهكهی ڕاخوڕی و فهرمووی: “ئهی ڕووحی كهڕولاڵ، فهرمانت پێ دهكهم: لێی وهره دهرهوه و جارێكی دیكه نهچیتهوه ناوی!”
ئیشۆع لێی ڕاخوڕی و فهرمووی: “بێدهنگ به! لێی بڕۆ دهرهوه!” شهیتانهكه لهناوهندیان به زهویدا دا و لێی دهرچوو، هیچ زیانیشی پێ نهگهیاند.
بهڵام خودا به بهدكار دهفهرمووێ: “تۆ كێیت باسی فهرزهكانم من دهكهیت و پهیمانی منت بهسهر زماندا دێت؟
ئیتر چاویان كرایهوه. ئیشۆعیش به توندی ئاگاداری كردنهوه: “ئاگاداربن با كهس نهزانێت!”.
وتی: “ئای! ئیشۆعی ناسڕهتی، چیت لێمان دهوێت؟ هاتووی له ناومان ببهیت! من دهتناسم تۆ كێیت، تۆ پارساكهی خودایت!”
ڕووحه گڵاوهكهش خووگرتی و هاوارێكی بهرزی لێ ههستا و لێی هاته دهرهوه.