11 ئهمه پهندكهیه: تۆوهكه وشهی خودایه.
11 «ئەمە مەبەستی نموونەکەیە: تۆوەکە پەیامی خودایە.
ههر كهسێک وشهی پاشایهتی ببیستێت و تێینهگات، بهدكار دێت و ئهوهی له دڵیدا تۆوكراوه دهیڕفێنێت. ئهمه ئهوهیه كه لهسهر ڕێگاكه تۆوكرا.
بۆیه ههموو گڵاوی و گهشهكردنێكی بهدكاری دابكهنن، ئهو وشهیهی كه له ئێوهدا چاندراوه به دڵنهرمییهوه وهریبگرن، ئهوهی دهتوانێت گیانتان ڕزگار بكات.
كهواته گوێ له پهندی تۆودهرهكه بگرن:
ئینجا پێی فهرموون: “ئایا ئهم پهنده تێنهگهیشتن؟ ئهی چۆن ههموو پهندكان تێدهگهن؟
ئهوانهی كهوتنه سهر ڕێگاكه ئهوانهن كه گوێیان لێبوو، ئینجا ئیبلیس دێت و وشهكه له دڵیان دهردههێنێت، نهوهک باوهڕ بهێنن و ڕزگاریان بێت.