13 پێی وتن: “لهوهی بۆتان دانراوه زیاتر وهرمهگرن”.
13 پێی گوتن: «لەوەی بۆتان دانراوە زیاتر وەرمەگرن.»
نه دز و نه چڵێس و نه سهرخۆش و نه جنێودهر و نه تاڵانكهر نابنه میراتگری پاشایهتیی خودا.
زهكا ڕاوهستا و به پهروهردگاری وت: “پهروهردگار، ئهوهتا نیوهی سامانهكهم دهدهمه ههژاران، ئهگهر شتێكم له یهكێک خواردووه ئهوا چوار ئهوهندهی دهدهمهوه”.
دز ئیتر با دزی نهكات، بهڵكو با ڕهنج بدات و به دهستی خۆی ئیشێكی پاک بكات، تاكو ههیبێت بداته ئهوهی پێویستی پێیهتی.
كهواته له ههر شتێكدا ئاوا بۆ خهڵک بكهن كه دهتانهوێ بۆتان بكرێت، چونكه ئهمهیه تهورات و پێغهمبهران.
بۆیه، ئێمه به ههورێكی گهواهیدهرانی ئاوا گهوره دهوره دراوین، با ههموو بارگرانییهک و ئهو گوناهانهی وا دهوری داوین به ئاسانی بخهینه لایهک و به دانبهخۆداگرتنهوه لهو پێشبڕكێیه ڕابكهین كه لهپێشمان دانراوه.
لهگهڵیدا تهواو بووم و خۆم له خراپه پاراستووه.
باجگرانیش بۆ عهمادبوون هاتن، پێیان وت: “ڕابی، ئێمه چی بكهین؟”
سهربازیش پرسیان لێكرد: “ئهی ئێمه چی بكهین؟” پێی وتن: “ستهم له كهس مهكهن و كهس بهدهستهوه مهدهن، به موچهكانتان ڕازی بن”.