22 ئایا دروسته سهرانه بدهینه قهیسهڕ یان نا؟”
22 بۆ ئێمە دروستە سەرانە بدەینە قەیسەر یان نا؟»
دوای ئهمهش له ڕۆژانی ناونووسینهكهدا ئیهوودای گلیلای ههستا و خهڵكانێكی بهدوای خۆیدا لهخشته برد، ئهویش لهناوچوو و ئهوانهی دوای كهوتبوون پهرتهوازه بوون.
وتی: “بهڵێ”. كاتێ پهتڕۆس هاته ماڵهوه، ئیشۆع پێشی كهوت و فهرمووی: “ڕات چییه شیمعون؟ پاشایانی زهوی باج و سهرانه له كێ وهردهگرن؟ له ڕۆڵهكانی خۆیان یان بیانی؟”
پرسیان لێكرد و وتیان: “ڕابی، دهزانین له قسهكردن و ئامۆژگاریتدا ڕهوایت، جوداخوازی كهسیش ناكهیت، بهڵكو ڕێگای خودا به ڕهوا فێر دهكهیت.
به فێڵهكهیانی زانی و پێی فهرموون: “بۆچی تاقیم دهكنهوه؟
دهستیانكرد به سكاڵاكردن لێی، وتیان: “بینیمان ئهمه نهتهوهكهمان چهواشه دهكات و قهدهغه له سهرانهدان دهكات بۆ قهیسهڕ و خۆی به مهسیحێكی پاشا ناودهبات”.
مافی ههمووان بدهن: باج به خاوهن باج، سهرانه به خاوهن سهرانه، ترس له خاوهن ترس، ڕێز به خاوهن ڕێز.