57 ههروهها بۆچی بۆ خۆتان به ڕهوا حوكم نادهن؟
57 «هەروەها بۆچی بۆ خۆتان بە ڕاستی حوکم نادەن؟
به ڕواڵهت حوكم مهدهن، بهڵكو حوكمێكی دادپهروهرانه بدهن”.
یان سروشت خۆی فێرتان ناكات كهوا شهرمهزارییه بۆ پیاو قژی درێژ بكات،
كاتێ دهبینن وا گهڵای كردووه، له خۆتانهوه دهزانن كه هاوین نزیكه.
چونكه یوخهننهن به ڕێگای ڕهوا بۆ لاتان هات و باوهڕتان پێی نههێنا، بهڵام باجگران و داوێنپیسان باوهڕیان پێی هێنا. دواتر كه بینیشتان، ههر تۆبهتان نهكرد و باوهڕتان پێی نههێنا”.
به زۆر قسهی دیكهش گهواهیی بۆ دان و ئامۆژگاریی دهكردن و دهیووت: “خۆتان لهم نهوه چهوته ڕزگار بكهن”.
ئیشۆع وهڵامی دانهوه و پێی فهرموون: “ڕهواتان پێ دهڵێم: ئهگهر باوهڕتان ههبێت و گومان نهكهن، نهک ههر ئهمهی دارههنجیرهكه دهكهن، بهڵكو ئهگهر بهم كێوهش بڵێن، ههڵبكهندرێ و بكهوه نێو دهریاوه، وا دهبێت.
به خۆتان حوكم بدهن: ئایا شیاوه ژن بهسهر دانهپۆشراوی نوێژ بۆ خودا بكات؟