14 لهبهر ئهمه چۆک بۆ باوكی پهرورهدگارمان عیسای مهسیح دادهدهم،
14 لەبەر ئەمە چۆک بۆ باوک دادەدەم،
وهرن، كڕنۆشی بۆ ببهین و له بهردهم پهروهردگاری ئافرێنهرمان چۆک دابدهین.
تاكو ههموو ئهژنۆیهک بۆ ناوی ئیشۆع چۆک دابدهن، له ئاسمان و سهر زهوی و ژێر زهویش،
بهڵام كاتێ ماوهمان تهواو بوو، دهرچووین و بهڕێكهوتین، ههموویان تاكو دهرهوهی شار به ژن و منداڵیانهوه ڕهوانهیان كردین. له كهنارهكه چۆكمان دادا و نوێژمان كرد.
ستایش بۆ خودا، باوكی ئیشۆعی مهسیحی پهروهردگارمان، كه به ههموو داڕشتێكی ڕووحی له شوێنهكانی ئاسماندا داڕشتی كردووین له مهسیحدا،
كه ئهمانهی وت، لهگهڵ ههموویان چۆكی دادا و نوێژی كرد.
ئینجا نزیكهی بهردهاوێژێک لێیان دووركهوتهوه، چۆكی دادا و نوێژی دهكرد.
پهتڕۆس ههمووانی نارده دهرهوه چۆكی دادا و نوێژی كرد، ئینجا ئاوڕی دایه تهرمهكه و وتی: “تابیتا، ههسته!” ئهویش چاوی كردهوه، كاتێ پهتڕۆسی بینی دانیشت.
ئینجا چۆكی دادا و به دهنگێكی بهرز هاواری كرد: “پهروهردگار، ئهم گوناههیان لهسهر مهنووسه”. ئهمهی وت و نووست.
ئهوهی له ئهودا ههموو باوكایهتییهک له ئاسمان و سهر زهویدا ناونراوه،