6 بهڵام ئهوهی به چێژ دهژیێت، به زیندوویی مردووه.
6 بەڵام ئەوەی بە چێژی دنیایی دەژیێت، بە زیندوویی مردووە.
لهسهر زهوی به سهڵتهنهت و چێژ ژیاون، دڵی خۆتان وهک دابهستی بۆ ڕۆژی سهربڕین ڕاگرتووه.
هێندهی خۆی شكۆدار كردووه و به سهڵتهنهت ژیاوه، ئازار و خهمی بدهنێ، چونكه له دڵی خۆیدا دهڵێت: وهک شاژن دانیشتووم و بێوهژن نیم، ههرگیز خهم نابینم.
ههروهها بۆ فریشتهی وارگهی سهردس، بنووسه: “ئهوهی حهوت ڕووحی خودا و حهوت ههسارهكهی ههیه دهفهرمووێ: ئاگام له كردارهكانته، تۆ به ناو زیندوویت، بهڵام مردوویت.
چونكه ئهم كوڕهم مردوو بوو و زیندووبووهوه، ونببوو و دۆزرایهوه. جا دهستیان پێكرد دڵخۆش دهبوون.
بهڵام پێویسته دڵخۆش و شاد بین، چونكه ئهم برایهت مردوو بوو و زیندووبووهوه، ونببوو و دۆزرایهوه”.
چونكه ههر شتێک ببینرێت ڕووناكییه. بۆیه دهفهرمووێ: “ئهی نووستوو ههسته، لهنێو مردووان ههستهوه، مهسیح بۆت دهدرهوشێتهوه”.
ئێوهش به تاوان و گوناههكانتان مردوو بوون،
دوای چهند ڕۆژێكی كهم، كوڕه بچووكهكه ههموو شتهكانی كۆكردهوه و بهرهو وڵاتێكی دوور ڕۆیشت، لهوێ ماڵهكهی لهسهر ڕابواردن دانا.
ئیشۆع پێی فهرموو: “دوام بكهوه، واز له مردووان بهێنه با مردووهكانیان بنێژن”.
ئێوهش به گوناه و خروسهبڕانی جهستهتان مردووبوون، لهگهڵیدا زیندووی كردنهوه، له ههموو گوناههكانتان خۆشبوو.
ئێمه كه به گوناههكان مردوو بووین، زیندووی كردینهوه لهگهڵ مهسیح به بهخشش ڕزگارتان بووه
به خۆشم دهڵێم: ئهی گیانم، ئهوهتا ماڵێكی زۆرت ههڵگرتووه، بۆ چهندین ساڵ. بحهسێوه و بخۆ و بخۆوه و دڵشادبه!
ئهی بۆ بینینی چی دهرچوون؟ مرۆڤێک كه بهرگی نهرمی پۆشیوه؟ ئهوهتا ئهوانهی بهرگیان نایابه و سهڵتهنهت لێدهدهن وا له كۆشكی پاشاكانن.
پیاوێک دهوڵهمهند بوو، جلی ئهرخهوانی و كهتانی لهبهر دهكرد و ههموو ڕۆژێكی به خۆشی ڕادهبوارد.
چونكه ئهوانه به ماڵاندا دهگهڕێن، ژنه لاوازهكان دهستهمۆ دهكهن، كه به بارگرانی گوناههوه شوێنی ههوهسی جۆراوجۆر كهوتوون،