6 كهواته با وهک خهڵكی دیكه نهخهوین، بهڵكو با بێدار و وریا بین.
6 کەواتە ئێمە وەک خەڵکی دیکە ناخەوین، بەڵکو با ئێشک بگرین و وریابین،
بۆیه پشتێنی هزرتان ببهستن و له ئامادهباشیدا بن، هیواتان به تهواوی لهسهر ئهو بهخششه بێت كه له ئاشكراكردنی ئیشۆعی مهسیحهوه دێت.
كهواته بێدار بن، چونكه نازانن له چ كاتێكدا پهروهردگارتان دێتهوه.
پێی فهرموون: “بۆچی خهوتوون؟ ههستن، نوێژ بكهن نهوهک بكهونه تاقیكردنهوه”.
چاوكراوه و بێدرا بن، چونكه شهیتانی دوژمنتان وهک شێرێكی به نهعرهتهیه، دهسووڕێتهوه و دهگهڕێ بهدوای یهكێک تا قووتی بداتهوه.
“ئهوهتا وهک دزێک دێم! بهختهوهری بۆ ئهوهی بێدار دهبێت و پۆشاكهكانی دهپارێزێت، نهوهک ئابڕووی ببینرێت و به ڕووتی ڕێ بكات”.
ئهوهی فێرمان دهكات نكۆڵی له خودانهناسی و ههوهسهكانی جیهان بكهین، به ژیری و خوداناسی و خواترسی بژین لهم ڕۆژگارهی ئێستا،
چونكه ههر شتێک ببینرێت ڕووناكییه. بۆیه دهفهرمووێ: “ئهی نووستوو ههسته، لهنێو مردووان ههستهوه، مهسیح بۆت دهدرهوشێتهوه”.
بێدار به! ئهوهی ماوه بههێزی بكه، ئهوهی خهریكه بمرێت، چونكه لهبهردهم خودا كارهكانتم به ناتهواوی بینی.
پایانی ههموو شتێک نزیک بووهتهوه. بۆیه ژیر و چاوكراوه بن تاكو نوێژ بكهن.
بێداربن، له باوهڕ جێگیربن، پیاوبن، بههێزبن.
ژنانیش به پۆشاكی شهرمهوه خۆیان بڕازێننهوه، به ڕێز و شیاوی، نهک به ئهگریجه و به زێڕ و مرواری و جلی گرانبهها،
به ههمان شێوه، ئامۆژگاریی گهنجهكان بكه ژیر بن.
چاودێر دهبێت گلهیی لهسهر نهبێت، مێردی یهک ژن بێت، وریا، ژیر و به ڕێز، میواندار بێت، بتوانێت خهڵک فێربكات،
پهیوهست بن به نوێژكردنهوه، به سوپاسهوه بێدار بن.
به ههموو نوێژ و پاڕانهوهیهک، ههموو كاتێ له ڕووحدا نوێژ بكهن، بۆ ئهمهش بێداربن بهوپهڕی بهردهوامی و پاڕانهوه لهپێناوی ههموو پارساكان.
كهواته ههموو كاتێ بێداربن و نزا بكهن، تاكو بتوانن له ههموو ئهو شتانهی خهریكه ڕوودهدات ڕزگارتان بێت و لهبهردهم ڕۆڵهی مرۆڤ ڕاوهستن”.
بهڵام ئهوهش بزانن: ئهگهر خاوهن ماڵ بزانێت له چ كاژێرێک دز دێته سهری ئهوا بێدار دهبێت و نایهڵێت ماڵهكهی ببڕدرێت.
كهواته بێداربن، چونكه نه ڕۆژ و نه كاتی هاتنی ڕۆڵهی مرۆڤ نازانن.
كاتێ زاوا دواكهوت، ههموو خهویان هات و نووستن.
بهڵام كاتێ خهڵک نووستبوون، دوژمنهكهی هات و لهنێو گهنمهكهدا زیوانی چاند و ڕۆیشت.
بهڵام تۆ، له ههموو شتێكدا وریابه، له ئازاردا دان بگره، كاری موژدهدهری بكه، ڕاژهی خۆت تهواو بكه.
ژنهكانیش دهبێت ڕێزدار بن، بوختانكهر نهبن، وریابن، له ههموو شتێكدا دهستپاک بن.
بهڵامئێمهی هی ڕۆژ، با وریا بین و سپهری باوهڕ و خۆشویستن بپۆشین و هیوای ڕزگاری وهک كڵاوی ئاسنین لهسهر بكهین.
با ههموو خهڵک به ڕووخۆشیتان بزانێت. پهروهردگار نزیكه.
هۆشمهند بن بۆ خوداناسی و گوناه مهكهن، چونكه ههندێكتان زانینتان سهبارهت به خودا نییه. ئهمه بۆ شهرمهزاربوونتان دهڵێم!
بۆیه بێدار بن، له یادتان بێت ماوهی سێ ساڵ شهو و ڕۆژ به فرمێسكهوه سارد نهبوومهتهوه له ئاگاداركردنهوهی ههر یهكێكتان.
بهختهوهری بۆ ئهو كۆیلانهی كه گهوره دێتهوه دهبینێت بێدارن. ڕهواتان پێ دهڵێم: ناوقهدی خۆی دهبهستێت و دایاندهنیشێنێت، دێت و ڕاژهیان دهكات.
جا ئهوهی به ئێوهی دهڵێم، به ههمووانی دهڵێم: بێداربن!”
پێی فهرموون: “زۆر دڵتهنگم خهریكه بمرم، لێره بمێننهوه و بێداربن لهگهڵم”.
بهڵام به منداڵبوون ڕزگاری دهبێت، ئهگهر له باوهڕ و خۆشویستن و پارسایی و شیاویدا بمێننهوه.
ئێمهش ههموو لهوان بووین، له ههوهسهكانی جهستهماندا دهژیاین، به خواستهكانی جهسته و بیرهكانمان دهكرد، وهک ئهوانی دیكه به سروشت ڕۆڵهی تووڕهیی بووین.
برایان، نامانهوێت سهبارهت به نووستووان نهزان بن، تاكو وهک ئهوانهی دیكه خهمبار نهبن كه هیوایان نییه.
ئهوهی له پێناوی ئێمهدا مرد، تاكو ئهگهر بهخهبهر بین یاخود خهوتوو، لهگهڵ ئهو بژین.