114 Mái a sòrgnə́ŋ nì, a kə̧ nì fə́əl míní, ŋdíŋ símá̧a̧r míní kaa muur di.
Wee ínnì míní yòo mái, a sòrgə́nə́ŋ gím ni rì, ŋnà̧a̧ lùbgəŋ ya gá a gù̧u̧ nə̀ŋə́ŋ ní yò.
Yír gùurɛ̀ mùuŋ pə́ŋ voo: “Ə ní gá Vannáb dànə̀u sór vírdì pai.”
Ŋlaa na̧a̧úró há̧a̧ kaa sòrə́mmà̧, símá̧a̧r míní yòo kaa muurdi.
Yíbtò ya bù̧u̧ŋ pú ní və tə̀nnó ní, pùuŋ pə́vərì, gàm mí ní ŋdíŋ símá̧a̧r kaa muur di.
Tò yír kə̧no doo də́ə kaa lig di, pùu tàllo doo ùzinɛr də́ə ya kə̧ŋ wee kòmvɛ́ ríi. Vannábò, mí gá ŋyá̧a̧ŋ díirì kaa lig pagə́l li, tàl pə́nnó dó kə̧́nì yír dumpántò lig di.
Ammá̧ Gɛ̀nbògə̀rɛ̀, a kə̧ nì fə́əl mína̧, ŋlùbgənəŋ mái, a gə̀m lùrgənə́nnì.
A dí sɛ̀n pə́mmà̧ muur yɛ̧́n kəŋ yag di, gàm ŋà̧a̧ŋ símá̧a̧r míní kaa fág dúur di.