13 បើគ ហ ហាយ ឌី យ៉ូស៊ែប រៀន៖ «រ៉ិ ហ៊ឹ នែ អ្ងហាយ ឌី សៃ មែ អ៊ូគ អា សៃ រ៉ិ អ្មពែក ចៀម ហ៊ឹ ស៊ីគែម ឡើយ សៃ រ៉ិ ឆ្រួយ មែ ហ៊ឹ អ៊ែ»។ យ៉ូស៊ែប តើវ រៀន «អ៊ឺគ!»
កន់ដ្រាគ់ មឺរ ឃឹត រៀន៖ “ម៉ាត់ ពឆិ អ្មបើម អ៊ិន? អៃ ម៉ា ប្រ៉ៃ កួន កឡ ប្រម៉ើត អៃ នែ រ៉ិ ហ៊ឹ អ៊ែ មិញ ប តវ៉ើយ មែ ម៉ា អៀល ម៉ាគ់ ឌូង កូត ឌី ហ អ៊ែ”។
«រ៉ាង អៃ ប្រ៉ៃ វែ រ៉ិ បើម ប៉ាគ់ ចៀម រ៉ិ គូ ទឹង អ្នឌី ច ប្រ៊ី ពអ៊ែ វែ ត្រ លវ៉ាំង ចាក់ ដៃ វែ ប៉ាគ់ ប៊ិះ អាំ ប៊ុត វែ ស៊ិម ប៉ាគ់ ជែម ព្លឹក។
ហ មុត ហ្មិះ ហ៊ឹ បើគ ហ អ៊ែ ហ រៀន៖ «បើគ!» បើគ ហ ត្រណើវ៖ «ហ៊ឺយ! ម៉ាត់ សៃ អ៊ែ កួន?»
អ៊ីសាក ហ គីងក្រាគ់ យឹប ឡើយ ហ កឡាំ មុះ ម៉ាត់ តា តប៉ៃ យ៉ាវ អ៊ែ ហ កឡូវ អ៊ីសាវ កួន ឡង់ ហ៖ «អ៊ឺ កួន» អ៊ែ អ៊ីសាវ តើវ៖ «ហ៊ឺយ នែ អៃ នែ បើគ!»
ប្លូច កាន អ៊ែ គ្រែដៃ ឆំឡង រ៉ាង ប៊ុត យ៉ាគ់ អប្រាហាំ កឡូវ ហ រៀន៖ «អ៊ឺ អប្រាហាំ!» អប្រាហាំ ត្រណើវ រៀន៖ «ហើយ! នែ អៃ នែ កន់ដ្រាគ់!»
ប៉ាគ់ អ៊ែ ឡើយ ឌី យ៉ាកុប ហ ដក់ ជឹ កស៊ឹត ប៊ឹះ ហ៊ឹ ពដិះ កណើត ហ ពដិះ កាណាន អ៊ែ ហ្នដឹប ប៊ិច កាន អ្យាគ់ ស្រនុក វ៉ាក តើម ពឹង ហ ឡា វីះ ឝឹត ឡាបាន បើគ សឝ៉ៃ ហ ហ៊ឹ ប៉ាដន អរ៉ាម តគ់ អ៊ែ។ អ៊ែ ឡើយ ហ បើម សន់ឌ្រឹម ឌុបៗ ហ ដៀក មឿង ស៊ីគែម អ៊ែ ហ៊ឹ ពដិះ កាណាន។
អ៊ែ ហ្មម៉ោះ អោះ យ៉ូស៊ែប មែ ចន់ដ្រា អ្មបារចាក់ រ៉ិ អ្មពែក ចៀម បើគ មែ ដាល់ ឌី ស្រ៊ុក ស៊ីគែម។
ហាក់ ឌី ឞាវ គ្រែ គ្រែដៃ កឡូវ ហ តើម ឝឹត គ្រែ៖ «អើ អប្រាហាំ! អប្រាហាំ!» អ៊ែ ហ ត្រណើវ៖ «ហើយ!»