12 un dich vekk halda fumm evila vayk, un funn mennah es ungettlich shvetza,
Losset eich nett fafiaht sei, shlechti kshvetzah fadauva en goot layves-lawf.
Veah mitt mennah funn veisheit lawft, grikt veisheit, avvah veah rumm gayt mitt di unksheida dutt sich selvaht vay.
Di furcht fumm Hah maynd du hasht evil; ich hass shtolsheit un hohchmoot, en evil layves-lawf un falshi kshvetzah.
So dann, kummet raus funn unnich eena, un shneidet eich ab funn eena,” sawkt da Hah, “un rayyet nix unreines oh, no nemm ich eich oh,
Es zayla aw aus eich selvaht mennah kumma es sacha fadrayya zayla fa broviahra yingah zu sich zeeya.
Falosset eiyah dummi vayya un greeyet layva, un lawfet im vayk funn eisicht.
Da Hah hast ebbah es evil dutt, avvah eah is en freind zumm ufrichticha.
Hald mei hatz funn gedrayt sei zu evil, so es ich kenn dayl habb in gottlohsi sacha mitt mennah es evil shaffa. Loss mich nett essa vass si gleicha essa.
En falsh hatz soll veit vekk bleiva funn miah; ich zayl nix zu du havva mitt evil.
En gottlohsah un nix-nutzichah mensh, gayt rumm un sawkt leeya.
Di leftz funn di gerechta shvetza kshikti sacha, avvah's maul funn di gottlohsa shvetzt falshheit.
Dei awwa zayla kshpassichi sacha sayna, un dei meind zayld fashtatzt sei.
Ebbah es sich falost uf sich selvaht is dumm, avvah ebbah es lawft in veisheit bleibt aus di kfoah.