22 Di veisheit is en shpring funn layva zu selli es veisheit henn, avvah dummi leit sinn kshtrohft bei iahra dumhayda.
Es is da Geisht vo layva gebt; dess flaysh zayld fa nix. Di vadda vo ich ksawt habb zu eich sinn geisht un layva.
Losset si gay, si sinn blindi foah-gayyah. Un vann en blindah mann en anra blindah mann fiaht, falla si awl zvay in en grawva.”
Di lanning es gevva is bei selli mitt veisheit, is en shpring funn layva, un hald ebbah aus em fang-shtrikk fumm doht.
Voahlich, voahlich, ich sawk eich, deah vo mei vadda heaht un glawbt an deah vo mich kshikt hott, hott's ayvich layva un soll nett fadamd vadda, avvah eah is fumm dohda zumm layva kumma.
Es maul funn di gerechta is vi en vassah-shpring funn layva, avvah unfashtand dekt's maul funn di gottlohsa zu.
Da Simon Petrus hott eem andvat gevva, “Hah, zu vemm kenna miah gay? Du hosht di vadda fumm ayvicha layva.
Di vadda funn en mann sei maul sinn vi deef vassah; un di vadda funn veisheit vi vassah es lawft funn en deefi shpring.
Di meind funn di gerechta denkt eb si andvat gebt, avvah's maul funn di gottlohsa shpautzt yusht evili sacha.
En zung mitt veisheit macht di lanning leeblich, avvah's maul fumm unksheida shvetzt yusht dumhayda.
Di furcht fumm Hah is en shpring funn layva, un hald ebbah aus em fang-shtrikk fumm doht.
Si zayla layva sei fa dei sayl, un vi ebbes shaynes um dei hals rumm.
En mann mitt veisheit vatt ohksenna es aynah mitt eisicht, un leeblichi vadda macht leit noch may eisayna mitt eem.
Es hatz funn en mann mitt veisheit veist sich in seim kshvetz, un vass eah sawkt macht leit eisayna mitt eem.
Em unksheida sei maul bringd een zu nix, sei leftz sinn en fall zu sich selvaht.