12 Es is en vayk es recht seemd zumm mensh, avvah im end fiaht's zumm doht.
Es hott en vayk es recht seemd zu en mann, avvah's end funn sellem vayk is da doht.
Da unksheit mensh maynd sei ayknah vayk is recht, avvah ebbah mitt veisheit nemd roht.
Vann ebbah maynd eah veah ebbes, vann eah nix is, dann fafiaht eah sich selvaht.
Vass hott's eich gebatt fa selli sacha du es diah nau eich shemmet diveyya? Fa's end funn selli sacha is da doht.
“Broviahret hatt fa deich di eng deah gay, fa ich sawk eich, feel vella nei gay es nett kenna.
selli es sich rein dinka in iahra aykni awwa, avvah si sinn nett sauvah funn iahrem drekk;
Avvah fafiahret eich nett selvaht bei yusht's Vatt abheicha. Diah misset's aw du.
Losset nimmand eich fafiahra mitt leahri vadda, fa's is deich so sacha es da zann funn Gott uf di kinnah kumd vo nett heicha.
Da Jerobeam hott no zu sich selvaht gedenkt, “Es kaynich-reich mecht viddah zrikk gay unnich's haus fumm Dawfit.
Da kaynich hott no roht grikt un hott zvay goldichi hamlen gmacht. Eah hott ksawt zu di leit, “Es is zu hatt fa eich es diah nuff an Jerusalem gay seddet. Do sinn eiyah gettah, oh Israel, dee es eich ruff aus Egypta gebrocht henn.”