11 Losset di vildahnis un iahra shtett laut singa, un aw di shtetlen vo di Kedar-leit drinn voona. Losset di leit es in di felsa voona fraylich singa, losset si singa funn ovva uf di berga.
Awl di shohf-drubba funn Kedar fasamla sich zu diah, di shohf-bekk funn Nebajoth zayla dich deena; si vadda ohgnumma uf meim awldah un ich zayl mei hallich haus shay macha.
Vi leeblich uf di berga sinn di fees funn sellah es goodi zeiya bringd, sellah es fridda ausrooft, sellah es es fraylich vatt bei bringd, sellah es di saylichkeit breddicht, un sellah es sawkt zu Zion, “Dei Gott is kaynich!”
No zayla di lohma tshumba vi en hash, un selli es nett shvetza kenna zayla singa. Di vassahra zayla lawfa in di vildahnis, un di grikka in di drukkana bletz.
Un da Hah hott ksawt zu iahra, “Zvay kshlechtah sinn in deim leib, un zvay sadda leit zayla ausnannah gay funn deim leib. Ay leit zayld shteikah sei es di annah. Un da elsht zayld em yingshta deena.”
Da angsht es du uf anri bringsht, un dei shtols hatz hott dich fafiaht, du es in di felsa-lechah voonsht drovva in di hivla. Even vann du dei nesht hohch machsht vi en awdlah, funn datt zayl ich dich runnah bringa.
Ich binn geyyich dich, du es ovvich em deich voonsht vi en felsa is raus shtekt ovvich em ayvana,’ sell sawkt da Hah. ‘Diah mennah sawwet, “Veah kann geyyich uns kumma? Veah kann do in unsah shteikah blatz nei kumma?”
Gukket moll, ich zayl en nei ding du! 'Sis nau shund am blatz nemma; kennet diah's nett sayna? Ich zayl en vayk macha deich di vildahnis, un vassah-grikka deich's drukka land.
Da hohchmoot in deim hatz hott dich fafiaht, du es in di felsa-lechah voonsht, un es dei haymet drovva in di hay hosht, du, es zu diah selvaht sawksht, ‘Veah kann mich nunnah uf da bodda shtohsa?’