En veibsmensh am en kind greeya hott angsht veil iahra zeit do is. Avvah vann's kind moll geboahra is, fagest see vass see deich gmacht hott, veil see so froh is es en kind in di veld geboahra is.
Si vadda fagelshtaht, shmatza un angsht kumma ivvah si; es vatt eena bang vi en fraw am en kind havva. Si gukka an nannah mitt furcht, iahra ksichtah sinn roht vi flamm.
Vann leit sawwa, “Fridda, un miah henn kenn kfoah,” no bletzlich kumd dess fadeahves uf si vi di shmatza uf en fraw vo en kind havva zayld. Un nimmand kann vekk difunn.
Funn demm is mei leib foll shmatza, un shmatza kumma ivvah mich vi en veibsmensh am en kind havva. Ich binn ivvah-kumma bei vass ich heah, un fagelshtaht bei vass ich sayn.
Frohk nau moll un sayn: Kann en mann kinnah havva? So favass sayn ich alli shteikah mann mitt sei hend uf em bauch, vi en fraw am en kind havva? Favass is alli ksicht blayich?
Ich heah ebbah am greisha, vi en fraw am en kind havva, en geyammah vi ayni am iahra eahsht kind havva. Di Dochtah funn Zion is am greisha un hatt shnaufa, am iahra hend naus shtrekka un sawwa, “Vay zu miah, ich binn faddich, si zayla mich umbringa.”
Si henn em Jesoiya ksawt, “Dess is vass da Hiskia sawkt: Deah dawk is en dawk funn angsht un zank un shohm, so vi vann veibsleit es am kinnah havva sinn un henn nett genunk graft es si geboahra sei kenna.
Zu di fraw hott eah ksawt, “Ich gebb diah feel shmatza deich kinnah drawwa, In shmatza sella kinnah geboahra sei zu diah; Dei falanga soll noch deim mann sei, un eah soll ivvah dich sei.”