Diah hend nett keaht diveyya, adda's fashtanna, eiyah oahra voahra nett uf even lang zrikk. Ich habb goot gvist es diah nett gedraut sei kennet, un es diah ivvah-dreddah voahret funn muddahs-leib.
Miah heahra leit singa funn di endah funn di eaht: “Hallichkeit zumm Gerechta.” Avvah ich muss sawwa, “Favass binn ich so aylendich, favass binn ich so aylendich, vay zu miah! Di zvay-ksichticha zayla zvay-ksichtich sei, un di falsha yusht noch may falsh.”
Oh, ich vott ich hett en blatz in di vildahnis, en blatz vo leit bleiva ivvah-nacht, so es ich mei leit falossa kend, un funn eena vekk zeeya; fa si sinn awl aybrechah, un en drubb zvay-ksichtichi leit.
Du bisht immah gerecht, oh Hah, vann ich mich faglawk zu diah. Doch, muss ich dich frohwa veyyich dei gerichtes: Favass gayt's goot mitt di gottlohsa? Favass gayt alles di unglawvicha iahra vayk?