27 Vann ich sawk, ‘Ich zayl mei beglawk fagessa, zayl ufheahra en lang ksicht havva, un zayl fraylich sei,’
Vann ich denk es mei bett miah drohsht gebt, un ich fagess mei dreebsawl mitt shlohf,
Mei hatz in miah is bedreebt, un's kann nett kayld sei.
Fasell zayl ich nett shtill sei, ich zayl shvetza veil mei geisht angsht hott, un mich faglawwa veil mei sayl biddah is.
Vann ich shvetz dann sinn mei shmatza nett vennichah, un vann ich zrikk hayb dann gayn si nett vekk.
Heich mich ab, un gebb miah andvat; ich binn engshtlich veyyich mei druvvel, un's is miah bang