Ich da Hah habb kshvetzt. Di zeit is do, un ich zayl's du. Ich hayb nett zrikk, ich zayl nett bamhatzich sei un ich heah nett uf. So vi du glaybt un gedu hosht zaylsht du gricht vadda, sawkt da Awlmechtich Hah.’”
So shuah es ich layb, sawkt da Awlmechtich Hah, veil du mei tempel unrein gmacht hosht mitt awl dei abgettah un grausami vayya, dann zayl ich dich nunnah shneida. Mei awwa zayla dich nett davvahra adda gnaydich sei zu diah.
No shlakk ich si zammah un fabrech si vi tsheahs, aynah geyyich da annah, di feddah un aw iahra boova,” sawkt da Hah. “Ich zayl si nett davvahra un kenn bamhatzichkeit lossa mich shtobba funn si doht macha.”’”
Vass zaylet diah du im gericht's dawk, im veeshta shtoahm es kumma zayld funn veit ab? Zu vemm shpringet diah no fa hilf, un vo losset diah no eiyah hallichkeit un eah?
Vi si kshprunga sinn funn Israel uf em vayk nunnah funn Beth-Horon hott da Hah grohsi shtay fumm himmel runnah uf si kshmissa biss an Azekah. Un may funn eena voahra doht gmacht funn di shlohsa es di Israeliddah doht gmacht henn mitt em shvatt.
Da Hah zayld nett gnaydich sei zu so en mann, avvah sei haysah zann zayld brenna geyyich een. Awl di flucha in demm buch zayla uf een falla, un da Hah reibt sei nohma aus unnich em gansa himmel.
No henn di leit sich veeshtahlich kfeicht un henn ksawt, “Favass hosht du dess gedu?” Si henn gvist es eah am fatt shpringa voah fumm Hah, veil eah eena's ksawt katt hott.
Un vann ebbah am diah nohch kumma is fa dei layva nemma, dei layva zayld zammah gebunna sei in em bundel funn di levendicha beim Hah, dei Gott. Avvah di layva funn dei feinda zayla kshlunga sei es vi funn en shtay-shling.