Vann ennich ebbah veisheit brauch unnich eich, loss een frohwa funn Gott, deah vo reichlich un geahn gebt zu awl mensha unni faylah finna, un dess vatt eem no gevva.
Deich een henn miah aw en eahbshaft grikt—dess vo foah-gricht voah grawt vi eah's gezayld katt hott un vo alles ausshaft vi eah rohda dutt noch seim villa,
Fa ich gebb eich veisheit, un du di vadda in eiyah meilah so es selli vo geyyich eich sinn, un eich viddah-shtand gevva, nett falaykla kenna vass diah sawwet.