Ich habb da Ephraim keaht yammahra, un sawwa, ‘Du hosht mich kshtrohft vi en ungland hamli, un ich binn nau kshtrohft. Bring mich zrikk, ich vill zu diah kumma, veil du mei Hah un mei Gott bisht.
Hah, ich habb keaht vi hohch ohksenna es du bisht; un di verka es du dusht macha es ich mich feich, oh Hah. Du si viddah in unsah dawk, in unsah dawk loss si vissa gmacht sei, in dei zann, fagess nett bamhatzichkeit.
In di shtett funn di saut, in di hivla un unna an di hivla nohch, im land Benjamin, in di shtetlen um Jerusalem rumm un in di shtett funn Juda, zayla di shohf-heedah viddah iahra shohf zayla vi si fabei eena gayn,” sawkt da Hah.
Dess is vass da Hah sawkt: “Diah sawwet veyyich demm blatz, ‘Eah is veesht un leah, unni mensha un diahra.’ Avvah in di shtett funn Juda un in di shtrohsa funn Jerusalem es nau leah sinn, un kenn mensha adda diahra drinn henn;
Ich zayl dich viddah ufbauwa, un du zaylsht gebaut sei, oh beleebt Israel. Du zaylsht viddah dei tambourine nemma un naus gay un dansa mitt di fraylicha.