No habb ich gebayda, “Oh Awlmechtichah Hah, du gerechtah richtah, du broviahsht's hatz un di gedanka; ich habb mei sacha ivvah-gedrayt zu diah, loss mich sayna vi du auseebsht ivvah si.”
Si henn naus gegrisha mitt en laudi shtimm un henn ksawt, “Du Heilichah un Voahhaftichah Hah; vi lang voahtsht du fa selli richta uf di eaht, un si shtrohfa fa unsah bloot?”
Roofet di bow-sheesah geyyich Babylon, awl selli es da bow zeeya kenna. Hokket eich uf gans um see rumm, losset nimmand vekk kumma. Betzawlet see zrikk fa vass see gedu hott, doond zu iahra vi see gedu hott, veil si shtols kshaft hott geyyich da Hah, da Heilich Gott funn Israel.
Shpringet vekk funn Babylon, diah leit funn Israel un Juda, un haldet eich funn doht gmacht sei bei em shtrohf funn iahra sinda. 'Sis em Hah sei zeit fa auseeva, eah gebt iahra zrikk vass see fadeend hott.
“Du fashtaysht, oh Hah, denk an mich un gebb acht uf mich. Nemm's aus uf mei fafolkah fa mich. Du bisht geduldich, nemm mich nett vekk, denk droh es ich am fashpott vadda binn fa dei sayk.
Di feinda sinn kumma Babylon faveeshta, iahra greeks-gnechta vadda kfanga gnumma, un iahra bows vadda fabrocha. Fa da Hah is en Gott es zrikk betzawld, un eah zayld folshtendich zrikk betzawla.