Sędziów 16:4 - Biblia Gdańska

⁴ I stało się potem, że się rozmiłował niewiasty w dolinie Sorek, której imię Dalila.

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

⁴ Potem w dolinie Sorek zakochał się w kobiecie, która miała na imię Dalila.

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

⁴ Potem Samson zakochał się w kobiecie z doliny Sorek. Miała ona na imię Dalila.

Nowa Biblia Gdańska

⁴ Następnie tak się stało, że w dolinie Szorek pokochał kobietę imieniem Delila.

Biblia Warszawska 1975

⁴ Niebawem zakochał się w kobiecie imieniem Dalila w dolinie Sorek.

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

⁴ Potem [Samson] pokochał kobietę w dolinie Sorek, imieniem Dalila.

Sędziów 16:4 Referans Kwoze

1 Koryntów 10:6

A te rzeczy stały się nam za wzór na to, abyśmy złych rzeczy nie pożądali, jako i oni pożądali

Przysłów 22:14

Usta obcych niewiast są dół głęboki; na kogo się Pan gniewa, wpadnie tam.

Przysłów 27:22

Choćbyś głupiego i w stępie między krupami stąporem stłukł, nie odejdzie od niego głupstwo jego.

Przysłów 26:11

Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.

Przysłów 23:27

Bo nierządnica jest dół głęboki, a cudza żona jest studnia ciasna.

Nehemiasza 13:26

Izaliż nie przez to zgrzeszył Salomon, król Izraelski? choć między wieloma narodami nie było króla jemu podobnego, który był miły Bogu swemu, tak, że go Bóg postanowił królem, nad wszystkim Izraelem, przecież i tego przywiodły niewiasty cudzoziemskie do grzechu.

1 Królewska 11:1

Tedy król Salomon rozmiłował się niewiast obcych wiele: nie tylko córki Faraonowej, ale i Moabitczanek, Ammonitczanek, Edomczanek, Sydończanek, Hetejczanek.

Sędziów 16:3

Ale Samson spał aż do północy, a wstawszy o północy, ujął wrota bramy miejskiej ze dwiema podwojami, i wyrwał je z zaworą, i włożył na ramiona swoje, a zaniósł je na wierzch góry, która była przeciw Hebronowi.

Sędziów 16:5

I przyszli do niej książęta Filistyńskie, i mówili jej: Oszukaj go, a wywiedz się, w czem jest moc jego wielka, a jako byśmy go przemóc i związawszy utrapić mogli? a dać każdy z nas tysiąc i sto srebrników.