12 Иисус няезе сонь, тердезе малазонза и мярьгсь: «Ава, тон мянеть урмацень эзда».
Мзярда сась илядьсь, Иисусти вятсть кяжи ваймопожфса лама колафта. Сон валса панезень кяжи ваймопожфнень и пчкафтозень сембе сярядихнень.
Кали Авраамонь тя стиренц, конань ни кемгафксува киза сотнезе Сатанась, афоль эряв нолдамс ня тярттнень эзда ваймамань шиня?»
Иисус якась сембе Галилеява, тонафтсь синагогава, пачфнесь Пара куля Шкаень Оцязорксшить колга и пчкафнезень ломаттнень эрь кодама урмада и сярятьфта.
Тоса ульсь кичкорготф ава, сон прокс ашезь машта видемомс. Авать эсонзоль аф ару ваймопожф, кона кемгафксува киза кирдезе сонь урмапотмоса.
Сон путозень лангозонза кядензон; авась эстокиге видемсь и кармась шнамонза Шкайть.