19 Ина тинь, тяшкава ёнюфне, оцю мяльса кирттяда ёньфтомотнень эса!
Минь Христость инкса ёньфтомотама, а тинь Христость эса смузюфтада. Минь лафчтама, а тинь виихтяда. Тинь пара лувкссотада, а минь аш пара лемоньке.
Мон корхтан мархтонт, кода пряса арьси ломаттнень мархта. Тинць арьседа монь валнень колга.
Тяни карман корхтама сивольть колга, конань каннесазь озксказнекс аф афкуксонь шкайхненди. Шарьхкотьф, минь сембонь улихть содамошиньке тянь колга. Но содамошись тиендьсы ломанть прянь няикс, а кельгомась ломанть касфтсы.
Тон корхтат: "Мон козян, монь сембодон лама и тейне мезевок ни аф эряви". Но тон аф шарьхкодьсак: тон аф павазуват, ужялят, ашуват, сокорат и крхтапат.
Мон содасайне тонь тефнень, стака покодемацень и кемошицень. Содаса, маласотка афолить кирде пежес ваяф ломаттнень. Тон варжайть-содайть сятнень, кит лемнесазь пряснон апостолкс, но синь аф сят, кикс няфнесазь пряснон. И тон шарьхкодить, синь васькафнихть.