Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เพลงคร่ำครวญ 2:11 - พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

11 ตา​ของ​ข้าพเจ้า​พร่าพราย​จาก​การ​ร้องไห้ จิต​วิญญาณ​ของ​ข้าพเจ้า​ว้าวุ่น ข้าพเจ้า​ใจ​แทบ​ขาด​ด้วย​ความ​เศร้า ก็​เพราะ​ธิดา​แห่ง​ชน​ชาติ​ของ​ข้าพเจ้า​ถูก​สังหาร ทารก​และ​เด็ก​หมด​เรี่ยวแรง อยู่​ใน​ที่​สาธารณะ

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

11 ดวงตาข้าพเจ้าก็ร่วงโรยเพราะร้องไห้ จิตข้าพเจ้าก็วุ่นวาย ใจข้าพเจ้าก็ระทม เพราะความพินาศแห่งประชาชนของข้าพเจ้า และเพราะเด็กเล็กและเด็กอ่อนเป็นลมสลบ อยู่ตามลานเมือง ל (ลาเมค)

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

11 นัยน์​ตาของข้าพเจ้าก็ร่วงโรยเพราะร้องไห้ จิ​ตวิญญาณของข้าพเจ้าก็​ระทม เพราะความพินาศของธิดาแห่งชนชาติของข้าพเจ้า ตับของข้าพเจ้าเทออกบนพื้นดิน และเพราะเหล่าเด็กเล็กและเด็กที่ยั​งด​ูดนมนั้นเป็นลมสลบอยู่ตามถนนในกรุง

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

11 นัยน์ตาของข้าพเจ้าหมองช้ำเพราะการร้องไห้ ข้าพเจ้าทุกข์ระทมอยู่ภายใน ดวงใจของข้าพเจ้าแหลกสลาย เพราะพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าถูกทำลาย เพราะลูกเล็กเด็กแดงเป็นลม อยู่ตามถนนหนทางในเมือง

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

11 ตา​ของผม​มี​น้ำตา​คลอเบ้า ท้องไส้​ผม​ปั่นป่วน​ไปหมดแล้ว ตับ​ผม​ทะลัก​ลง​สู่​ดิน​แล้ว เพราะ​คน​ของผม​ถูก​ทำลาย ลูกเล็ก​เด็กแดง​ก็​เป็นลม​ล้มพับ​ไป​บน​ถนน​ในเมือง

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

11 นัยน์ตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ทรุดโทรม​เพราะ​หลั่ง​น้ำตา, จิตต์ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ระบม​บอบช้ำ​แทบ​อาเจียน​เป็น​โลหิต​ตกลง​ดิน, เพราะ​ความ​พินาศ​แห่ง​บุตรี​ของ​พล​เมือง​ข้าพ​เจ้า, และ​เพราะ​เหล่า​ลูก​เด็ก​เล็ก​แดง​ที่​ยัง​ดูด​นม​อยู่​นั้น​ก็​เป็น​ลม​สลบ​อยู่​ตาม​ถนนหนทาง​ใน​กรุง.

Gade chapit la Kopi




เพลงคร่ำครวญ 2:11
26 Referans Kwoze  

โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ดู​เถิด ข้าพเจ้า​เป็น​ทุกข์ จิต​วิญญาณ​ของ​ข้าพเจ้า​ว้าวุ่น ส่วน​ลึก​ใน​ใจ​ข้าพเจ้า​บอบช้ำ เพราะ​ข้าพเจ้า​ดื้อ​ดัน​มาก ที่​ถนน​มี​การ​รบรา​ฆ่า​ฟัน ส่วน​ภาย​ใน​บ้าน​ก็​มี​แต่​ความ​ตาย


ข้าพเจ้า​ร้อง​ร่ำไห้​กับ​สิ่ง​เหล่า​นี้ จน​น้ำ​ตา​ไหล​พราก ยาก​เหลือ​เกิน​ที่​จะ​หา​ใคร​ปลอบ​ประโลม​ข้าพเจ้า​ได้ และ​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​มี​ความ​กล้า​กลับ​ขึ้น​มา​อีก ลูกๆ ของ​ข้าพเจ้า​เป็น​ทุกข์​เช่น​นี้ ก็​เพราะ​ศัตรู​ชนะ​แล้ว


นัก​ธนู​ล้อม​ตัว​ฉัน พระ​องค์​เฉือน​ไต​ฉัน​โดย​ไร้​ความ​ปรานี และ​เท​น้ำดี​ของ​ฉัน​ลง​บน​พื้น​ดิน


ความ​ปวด​ร้าว​ของ​ข้าพเจ้า ความ​ปวด​ร้าว​ของ​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​บิด​ตัว​ด้วย​ความ​เจ็บ​ปวด​แสน​สาหัส ใจ​ข้าพเจ้า​ทุกข์​ระทม​และ​สะอื้น ข้าพเจ้า​นิ่ง​เงียบ​ไม่​ได้​แล้ว เพราะ​ข้าพเจ้า​ได้ยิน​เสียง​แตร​งอน ซึ่ง​เป็น​เสียง​เตือน​ศึก


ฉะนั้น ข้าพเจ้า​พูด​ว่า “อย่า​มอง​ข้าพเจ้า ปล่อย​ให้​ข้าพเจ้า​ร้อง​คร่ำครวญ​อย่าง​ขมขื่น ไม่​ต้อง​พยายาม​แสดง​ความ​เสียใจ​ต่อ​ข้าพเจ้า เรื่อง​ความ​พินาศ​ของ​บุตร​หญิง​ของ​ชน​ชาติ​ของ​ข้าพเจ้า”


เรี่ยวแรง​ข้าพเจ้า​ถูก​สูบ​ออก​ไป​จน​หมด​สิ้น และ​กระดูก​ทุก​ท่อน​หลุด​จาก​ข้อ​ต่อ หัวใจ​ข้าพเจ้า​เป็น​ดั่ง​ขี้ผึ้ง ที่​หลอม​ละลาย​อยู่​ใน​ทรวง​อก


ความ​ระทม​ใจ​ทำให้​ตา​ข้าพเจ้า​ช้ำชอก มัน​อ่อนล้า​ลง​ก็​เพราะ​พวก​ศัตรู​ของ​ข้าพเจ้า​ทุก​คน


ด้วย​ว่า​จะ​ถึง​เวลา​ที่​เจ้า​จะ​พูด​ว่า ‘พวก​ผู้​หญิง​ที่​เป็น​หมัน ท้อง​ที่​ไม่​เคย​อุ้ม และ​อก​ที่​ไม่​เคย​ให้​น้ำนม​ก็​เป็น​สุข’


และ​บัดนี้ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา พระ​เจ้า​ของ​อิสราเอล​กล่าว​ดัง​นี้​ว่า “ทำไม​พวก​เจ้า​จึง​กระทำ​ความ​ชั่ว​อัน​ร้ายแรง​เช่น​นี้​ให้​แก่​ตน​เอง ด้วย​การ​ตัด​ขาด​จาก​ผู้​ชาย​และ​ผู้​หญิง เด็ก​และ​ทารก จาก​ท่าม​กลาง​ยูดาห์ โดย​ไม่​ให้​มี​ผู้​ใด​มี​ชีวิต​เหลือ​อยู่​ไว้​แก่​เจ้า​เลย


เจ้า​จง​พูด​กับ​พวก​เขา​ดัง​นี้ ‘ให้​ข้าพเจ้า​หลั่ง​น้ำตา​ทั้ง​วัน​และ​คืน อย่า​ให้​หยุด​ร้องไห้​เลย เพราะ​ธิดา​พรหมจารี​ของ​ประชาชน​ของ​ข้าพเจ้า​ถูก​โจมตี และ​บาดเจ็บ​แสน​สาหัส


ดู​เถิด เสียง​ร้อง​ของ​บุตร​หญิง​ของ​ประชาชน​ของ​ข้าพเจ้า มา​จาก​ทุก​แห่ง​หน​ของ​แผ่นดิน​ว่า “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ไม่​อยู่​ใน​ศิโยน​หรือ กษัตริย์​ไม่​อยู่​ใน​นั้น​หรือ” “ทำไม​พวก​เขา​จึง​ยั่ว​โทสะ​เรา​ด้วย​รูป​เคารพ​สลัก และ​ด้วย​รูป​เคารพ​ต่างชาติ​ซึ่ง​ไร้​ค่า”


ข้าพเจ้า​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ​จน​อ่อน​แรง ลำคอ​แห้ง​ผาก ข้าพเจ้า​รอ​คอย​พระ​เจ้า​จน​ตา​พร่า


โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า โปรด​เมตตา​ข้าพเจ้า เพราะ​ข้าพเจ้า​มี​ความ​ทุกข์ ความ​ระทม​ใจ​ทำให้​ดวงตา​ข้าพเจ้า​ช้ำชอก จิต​วิญญาณ​และ​ร่างกาย​ข้าพเจ้า​ก็​เช่น​กัน


ดาวิด​และ​คน​ที่​อยู่​กับ​ท่าน​ส่งเสียง​ดัง​ร้องไห้​จน​กระทั่ง​ไม่​มี​แรง​ร้องไห้​อีก​ต่อ​ไป


เรา​ร้อง​เจี๊ยบจ๊าบ​เหมือน​นก​นางแอ่น​หรือ​นก​กระสา เรา​ร้อง​คร่ำครวญ​เหมือน​นก​พิราบ ตา​ของ​เรา​มอง​สู่​เบื้อง​บน​ด้วย​ความ​อ่อนล้า โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ข้าพเจ้า​กลัดกลุ้ม ขอ​พระ​องค์​สัญญา​ให้​ความ​ปลอดภัย​แก่​ข้าพเจ้า​เถิด


ส่วน​ลึก​ใน​ใจ​ข้าพเจ้า​ปั่นป่วน​และ​ไม่​เคย​สงบ ความ​ทุกข์​ทรมาน​ปะทะ​ข้าพเจ้า


ข้าพเจ้า​หมด​เรี่ยวแรง​และ​สิ้น​หวัง​เป็น​ที่​สุด ข้าพเจ้า​คร่ำครวญ​ด้วย​ความ​ร้าวราน​ใจ


ข้าพเจ้า​รอ​คอย​คำ​สัญญา​ของ​พระ​องค์​จน​ตา​พร่า​พราย ข้าพเจ้า​ถาม​ว่า “เมื่อ​ไหร่​พระ​องค์​จะ​ปลอบ​ประโลม​ข้าพเจ้า”


เพราะ​เหตุ​นี้ พวก​เรา​จึง​ระทม​ใจ เพราะ​สิ่ง​เหล่า​นี้​สาย​ตา​จึง​มืด​ลง


บรรดา​บุตร​ของ​เจ้า​เป็น​ลม และ​ล้ม​ลง​อยู่​ที่​ทุก​มุม​ถนน เหมือน​กับ​ละมั่ง​น้อย​ถูก​ดัก​ด้วย​ตาข่าย พวก​เขา​ถูก​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ลง​โทษ ถูก​พระ​เจ้า​ตักเตือน​ว่า​กล่าว


ชน​ชาติ​ทั้ง​ปวง​ของ​เมือง​โอด​ครวญ ขณะ​ที่​หา​อาหาร​กิน จน​ถึง​กับ​แลก​อาหาร​ด้วย​ของ​มี​ค่า​ของ​ตน เพื่อ​ประทัง​ชีวิต “โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ดู​เถิด ข้าพเจ้า​ถูก​ดู​หมิ่น”


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite