Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 15:5 - พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

5 “ใจ​ของ​เรา​ร่ำร้อง​เพื่อ​โมอับ ผู้​ลี้ภัย​ของ​เมือง​หลบ​หนี​ไป​ยัง​เมือง​โศอาร์ และ​เมือง​เอกลัทเชลีชิยาห์ เพราะ​พวก​เขา​ร้อง​รำพัน ขณะ​ที่​ขึ้น​ตาม​ทาง​ไป​ยัง​เมือง​ลูฮีท ตาม​ถนน​ที่​ไป​ยัง​เมือง​โฮโรนาอิม พวก​เขา​ส่งเสียง​ร้อง​คร่ำครวญ​อย่าง​สิ้น​หวัง

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

5 ใจของข้าพเจ้าร้องออกมาเพื่อโมอับ ผู้ลี้ภัยโมอับหนีไปยังเมืองโศอาร์ ไปยังเมืองเอกลัทเชลีชิยาห์ เพราะตามทางที่ขึ้นไปเมืองลูฮีท เขาขึ้นไปและร่ำไห้ ตามถนนสู่เมืองโฮโรนาอิม เขาเปล่งเสียงร้องถึงการถูกทำลาย

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

5 จิ​ตใจของข้าพเจ้าจะร้องออกมาเพื่อโมอับ ผู้​หลบภัยของโมอั​บน​ั้นจะหนีไปยังโศอาร์ เหมือนยังวัวสาวที่​มีอายุ​สามปี เพราะตามทางขึ้นไปเมืองลู​ฮี​ท เขาจะขึ้นไปคร่ำครวญ ตามถนนสู่เมืองโฮโรนาอิม เขาจะเปล่งเสียงร้องถึงการทำลาย

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

5 ดวงใจของเราร่ำไห้ให้กับโมอับ ผู้ลี้ภัยของเขาเตลิดหนีไปไกลถึงโศอาร์ ไกลถึงเอกลัทเชลีชิยาห์ พวกเขาขึ้นไปตามทางสู่ลูฮีท ไปพลางร้องไห้พลาง พวกเขาคร่ำครวญเกี่ยวกับความย่อยยับของตน ไปตลอดทางสู่โฮโรนาอิม

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

5 จิตใจ​ของผม​ร้อง​ด้วย​ความเศร้า​ให้กับ​โมอับ คน​ของโมอับ​วิ่งหนี​ไปไกล​ถึง​โศอาร์ ไปถึง​เอกลัทเชลีชิยาห์ ผู้คน​หนีขึ้นไป​ตามทาง​บนภูเขา​ไปถึง​ลูฮีท พวกเขา​ก็​ร้องไห้​ใน​ระหว่างทาง​ที่ไป​โฮโรนาอิม พวกเขา​ร้องไห้​เสียงดังมาก

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

5 อก​ใจ​ของ​ข้าฯ​คร่ำ​ครวญ​วิตก​แทน​โม​อาบ, เมื่อ​เขา​หนี​ไป​ยัง​ตำบล​โซ​อา​ระ​และ​ไป​ถึง​เมือง​เอ​ลา​ธ​แดน​ที่​สาม, เขา​เดิน​ร้องไห้​ขึ้น​ไป​ยัง​ตำบล​ลูหิธ; กลาง​ทาง​ที่​จะ​ไป​ยัง​เมือง​โฮ​โร​นา​ยิม, เขา​ได้​ส่ง​เสียงร้อง​ไห้​รำพัน​ถึง​ความ​พินาศ.

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 15:5
23 Referans Kwoze  

พวก​เขา​ขึ้น​ไป​ยัง​ลูฮีท ขึ้น​ไป​พลาง​ร้องไห้​ไป พวก​เขา​ได้ยิน​เสียง​ร้อง​ที่​เป็น​ทุกข์​กับ​ความ​พินาศ เมื่อ​ลง​มา​ที่​โฮโรนาอิม


สิ่ง​เลว​ร้าย​เกิด​ขึ้น​ซ้ำ​แล้ว​ซ้ำ​อีก ทั่ว​ทั้ง​แผ่นดิน​พัง​พินาศ ทันที​ทันใด​กระโจม​ของ​ข้าพเจ้า​ถูก​ทำลาย ม่าน​ของ​ข้าพเจ้า​เสียหาย​ใน​พริบตา


ข้าพเจ้า​ไม่​ได้​หลบเลี่ยง​จาก​การ​เป็น​ผู้​เลี้ยง​ดู​ฝูง​แกะ​ให้​แก่​พระ​องค์ และ​ข้าพเจ้า​ไม่​ปรารถนา​ให้​พวก​เขา​รับ​ความ​ทุกข์ พระ​องค์​ทราบ​ดี​ว่า​ข้าพเจ้า​พูด​อะไร ต่อ​หน้า​พระ​องค์​บ้าง


แต่​ถ้า​พวก​ท่าน​ยัง​จะ​ไม่​ฟัง จิต​วิญญาณ​ของ​ข้าพเจ้า​จะ​แอบ​ร้องไห้ ถึง​ความ​จองหอง​ของ​ท่าน ข้าพเจ้า​จะ​ร้องไห้​อย่าง​ขมขื่น และ​น้ำตา​จะ​ไหล​ริน เพราะ​ฝูง​แกะ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้าถูก​เนรเทศ


เรา​จะ​ร้องไห้​และ​คร่ำครวญ​ให้​แก่​เทือกเขา และ​ร้อง​คร่ำครวญ​ให้​แก่​ทุ่ง​หญ้า​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร เพราะ​มัน​กลาย​เป็น​ที่​รก​ร้าง​จน​ไม่​มี​ผู้​ใด​ผ่าน​ไป และ​ไม่​มี​เสียง​ฝูง​โค​ส่ง​เสียง​ร้อง​ถึง​กัน​และ​กัน ทั้ง​นก​ใน​อากาศ​และ​สัตว์​ป่า หนี​ไป​กัน​หมด​แล้ว


เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ได้​เลือก​วัน​แห่ง​ความ​ชุลมุน การ​เหยียบ​ย่ำ และ​ความ​สับสน ใน​หุบเขา​แห่ง​ภาพ​นิมิต การ​ทลาย​กำแพง​เมือง และ​เสียง​ร้อง​ตะโกน​ก้อง​เทือกเขา


แต่​บัดนี้ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​กล่าว​ว่า “ใน​อีก 3 ปี ซึ่ง​เป็น​เหมือน​วัน​เวลา​ของ​ข้าทาส บารมี​ของ​โมอับ​จะ​ถูก​ดูหมิ่น แม้ว่า​จะ​มี​ผู้​คน​จำนวน​มากมาย บรรดา​ผู้​ที่​ยัง​เหลือ​อยู่​จะ​มี​เพียง​ไม่​กี่​คน​คือ​น้อย​เหลือ​เกิน”


แต่​ดาวิด​เดิน​ต่อ​ไป ขึ้น​เนิน​ที่​ภูเขา​มะกอก ร้องไห้​ขณะ​ที่​เดิน​ไป​ด้วย​เท้า​เปล่า​และ​มี​ผ้า​คลุม​ศีรษะ และ​ทุก​คน​ที่​ติดตาม​ท่าน​ไป​ก็​คลุม​ศีรษะ​เช่น​กัน ต่าง​เดิน​ร้องไห้​ขึ้น​ไป


คน​ทั่ว​ทั้ง​แผ่นดิน​ร้องไห้​เสียง​ดัง​ขณะ​ที่​ทุก​คน​เดิน​ผ่าน​ไป และ​กษัตริย์​ข้าม​น้ำ​ขิดโรน​ใน​หุบเขา และ​ทุก​คน​ก็​เดิน​ต่อ​ไป​ตาม​ทาง​ที่​จะ​ไป​ยัง​ถิ่น​ทุรกันดาร


จง​รีบ​เร่ง​หนี​ไป​ที่​นั่น เพราะ​เรา​ยัง​ทำ​อะไร​ไม่​ได้​จนกว่า​เจ้า​จะ​ถึง​ที่​นั่น” ฉะนั้น​ชื่อ​ของ​เมือง​นั้น​คือ โศอาร์


กษัตริย์​เหล่า​นี้​ทำ​สงคราม​สู้​รบ​กับ​เบ-รา​กษัตริย์​เมือง​โสโดม บิร์ชา​กษัตริย์​เมือง​โกโมราห์ ชินาบ​กษัตริย์​เมือง​อัดมาห์ เชเมเบอร์​กษัตริย์​เมือง​เศโบยิม และ​กษัตริย์​เมือง​เบ-ลา (คือ​โศอาร์)


โลท​จึง​เงย​หน้า​ขึ้น​มอง​ไป​ตาม​ทิศ​ที่​มุ่ง​สู่​เมือง​โศอาร์ และ​เห็น​ว่า​ที่​ราบ​แถบ​แม่น้ำ​จอร์แดน​มี​น้ำ​ท่วม​ถึง​ทุก​แห่งหน​เหมือน​กับ​สวน​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เหมือน​กับ​พื้น​ที่​ของ​ประเทศ​อียิปต์ ใน​เวลา​นั้น​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ยัง​ไม่​ได้​ทำลาย​เมือง​โสโดม​และ​เมือง​โกโมราห์


วิบัติ​จง​เกิด​แก่​เจ้า โมอับ ประชาชน​ของ​เทพเจ้า​เคโมช​เอ๋ย เจ้า​ต้อง​พินาศ​ไป เทพเจ้า​เคโมช​ได้​ทำ​ให้​บรรดา​บุตร​ชาย​ของ​ตน​เป็น​ผู้​ลี้ภัย และ​บุตร​หญิง​ของ​ตน​เป็น​นักโทษ ของ​สิโหน​กษัตริย์​ของ​ชาว​อาโมร์


เท้า​ของ​พวก​เขา​วิ่ง​ไป​ใน​ทาง​ที่​ชั่ว และ​พวก​เขา​รีบ​ฆ่า​คน​ไร้​ความ​ผิด ความ​คิด​ของ​พวก​เขา​เป็น​ความ​คิด​ชั่ว ความ​พินาศ​และ​ความ​วิบัติ​อยู่​ใน​วิถี​ทาง​ของ​เขา


ความ​ปวด​ร้าว​ของ​ข้าพเจ้า ความ​ปวด​ร้าว​ของ​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​บิด​ตัว​ด้วย​ความ​เจ็บ​ปวด​แสน​สาหัส ใจ​ข้าพเจ้า​ทุกข์​ระทม​และ​สะอื้น ข้าพเจ้า​นิ่ง​เงียบ​ไม่​ได้​แล้ว เพราะ​ข้าพเจ้า​ได้ยิน​เสียง​แตร​งอน ซึ่ง​เป็น​เสียง​เตือน​ศึก


จง​ฟัง​เสียง​ร้อง​จาก​โฮโรนาอิม​ว่า ‘ที่​รกร้าง​และ​ความ​พินาศ’


เมื่อ​บาบิโลน​ถูก​ยึด แผ่นดิน​โลก​จะ​สั่น​สะเทือน เสียง​ร้อง​ของ​พวก​เขา​จะ​เป็น​ที่​ได้ยิน​ใน​บรรดา​ประชา​ชาติ


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite