Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




โคโลสี 2:16 - พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

16 ฉะนั้น อย่า​ให้​ผู้​ใด​วิจารณ์​ท่าน​เรื่อง​อาหาร​หรือ​เครื่อง​ดื่ม หรือ​ใน​การ​ฉลอง​เทศกาล​ทาง​ศาสนา หรือ​ฉลอง​เวลา​ข้าง​ขึ้น หรือ​วัน​สะบาโต

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

16 เพราะฉะนั้นอย่าให้ใครพิพากษาท่านทั้งหลายในเรื่องการกิน การดื่ม ในเรื่องเทศกาล หรือวันต้นเดือน หรือวันสะบาโต

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

16 เหตุ​ฉะนั้นอย่าให้​ผู้​ใดพิพากษาปรักปรำท่านในเรื่องการกินการดื่ม ในเรื่องการถือเทศกาล วันต้นเดือน หรือวันสะบาโต

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

16 เพราะฉะนั้นอย่าให้ใครมาตัดสินท่านจากสิ่งที่ท่านกินหรือดื่มหรือเกี่ยวกับเทศกาลทางศาสนา ไม่ว่าวันฉลองขึ้นหนึ่งค่ำหรือวันสะบาโต

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

16 ดังนั้น​อย่า​ให้​ใคร​มา​ประจาน​พวก​คุณ​เพราะ​สิ่ง​ที่​กิน​และ​ดื่ม หรือ​ใน​เรื่อง​งาน​เทศกาล​ทาง​ศาสนา งาน​ฉลอง​พระจันทร์​ข้าง​ขึ้น หรือ​วัน​หยุด​ทาง​ศาสนา

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

16 เหตุ​ฉะนั้น​อย่า​ให้​ผู้ใด​พิพากษา​ปรักปรำ​ท่าน​ใน​เรื่อง​การ​กิน​หรือ​การ​ดื่ม​หรือ​การ​ถือ​วัน​เลี้ยง​หรือ​วัน​ต้น​เดือน​หรือ​วัน​ซะ​บา​โต.

Gade chapit la Kopi




โคโลสี 2:16
42 Referans Kwoze  

แล้ว​ตัว​ท่าน​เล่า ทำไม​ท่าน​จึง​กล่าวโทษ​พี่​น้อง​ของ​ท่าน หรือ​ทำไม​ท่าน​จึง​ดูหมิ่น​พี่​น้อง​ของ​ท่าน ด้วย​ว่า เรา​ทุก​คน​จะ​ได้​ยืน​ต่อ​หน้า​บัลลังก์​พิพากษา​ของ​พระ​เจ้า


ท่าน​ถือ​วัน เดือน ฤดู​กาล​และ​ปี


อย่า​ยอม​ให้​การ​สั่งสอน​แปลกๆ สารพัน​อย่าง​นำ​ท่าน​ไป​ใน​ทาง​ที่​ผิด จะ​เป็น​การ​ดี​ถ้า​กำลังใจ​ของ​เรา​ดี​ขึ้น​ได้​โดย​พระ​คุณ ไม่​ใช่​โดย​อาหาร​ที่​กิน​ตาม​กฎเกณฑ์ ซึ่ง​ไม่​เป็น​ประโยชน์​แก่​พวก​ที่​ถือ​ตาม​เลย


ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​นี้​มี​หน้าที่​จัดหา​สัตว์​ที่​ใช้​เผา​เป็น​ของ​ถวาย เครื่อง​ธัญญ​บูชา และ​เครื่อง​ดื่ม​บูชา​ใน​งาน​เทศกาล ใน​วัน​ข้าง​ขึ้น และ​วัน​สะบาโต งาน​เทศกาล​ทั้ง​สิ้น​ที่​กำหนด​ไว้​ของ​พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล เขา​จะ​ต้อง​จัดหา​เครื่อง​สักการะ​เพื่อ​ลบ​ล้าง​บาป เครื่อง​ธัญญ​บูชา สัตว์​ที่​ใช้​เผา​เป็น​ของ​ถวาย และ​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม เพื่อ​ทำ​พิธี​ชด​ใช้​บาป​ให้​แก่​พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล”


สำหรับ​ขนมปัง​อัน​บริสุทธิ์ เครื่อง​ธัญญ​บูชา​และ​สัตว์​ที่​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​เป็น​ประจำ วัน​สะบาโต วัน​เทศกาล​ข้าง​ขึ้น เทศกาล​ต่างๆ ที่​กำหนด​ไว้ ของ​ถวาย​อัน​บริสุทธิ์ และ​ของ​ถวาย​ลบ​ล้าง​บาป​เพื่อ​ชดใช้​บาป​ให้​แก่​อิสราเอล และ​เพื่อ​งาน​ใน​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​เจ้า​ของ​เรา


เมื่อ​ใด​ก็​ตาม​ที่​เผา​สัตว์​เป็น​ของ​ถวาย​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ใน​วัน​สะบาโต วัน​ข้าง​ขึ้น และ​เทศกาล​ที่​กำหนด​ไว้ ให้​ชาว​เลวี​ทำ​หน้า​ที่​ตาม​จำนวน​ที่​ต้อง​ใช้​ปฏิบัติ​งาน ณ เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เป็น​ประจำ


ไม่​ใช่​สิ่ง​ที่​เข้า​ปาก​ที่​ทำ​ให้​คน​เป็น​มลทิน แต่​สิ่ง​ที่​ออกจาก​ปาก​นั่นแหละ​ที่​ทำ​ให้​คน​เป็น​มลทิน”


ใน​เมื่อ​เป็น​เพียง​เรื่อง​อาหาร​และ​เครื่อง​ดื่ม และ​พิธี​ชำระ​ล้าง​ด้วย​วิธี​ต่างๆ กัน อัน​เป็น​กฎเกณฑ์​สำหรับ​ร่างกาย ซึ่ง​ใช้​ได้​จน​กระทั่ง​ถึง​เวลา​ที่​จะ​ต้อง​เปลี่ยนแปลง​แก้ไข​ใหม่


พี่​น้อง​เอ๋ย อย่า​พูด​ว่า​ร้าย​ต่อ​กัน​เลย คน​ที่​พูด​ว่า​ร้าย​หรือ​ตำหนิ​พี่​น้อง​ของ​ตน ผู้​นั้น​ก็​คัดค้าน​กฎ​บัญญัติ​และ​ตำหนิ​กฎ​บัญญัติ แต่​ถ้า​ท่าน​กล่าว​โทษ​กฎ​บัญญัติ ท่าน​ก็​ไม่​ใช่​ผู้​ปฏิบัติ​ตาม​กฎ​บัญญัติ แต่​กลับ​เป็น​ผู้​กล่าว​โทษ


เพราะ​ว่า​มัน​ไม่​สามารถ​เข้าไป​ภาย​ใน​จิตใจ​ของเขา​ได้ แต่​ผ่าน​เข้าไป​ใน​ท้อง แล้ว​ก็​ออก​นอก​กาย​ไป” (ฉะนั้น​พระ​องค์​ประกาศ​ว่า​อาหาร​ทุก​อย่าง​ไม่​มี​มลทิน)


แต่​ว่า​เรา​ควร​เขียน​ถึง​พวก​เขา ให้​ละเว้น​อาหาร​ที่​มี​มลทิน​จาก​รูป​เคารพ​ต่างๆ จาก​การ​ประพฤติ​ผิด​ทาง​เพศ ละเว้น​การ​รับ​ประทาน​เนื้อ​สัตว์​ที่​ถูก​รัด​คอ​ตาย หรือ​รับ​ประทาน​เลือด


และ​ข้าพเจ้า​พูด​ว่า “โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่ ดู​เถิด ข้าพเจ้า​ไม่​เคย​ทำ​สิ่ง​ใด​ให้​เป็น​มลทิน​แก่​ตัว​ข้าพเจ้า นับ​ตั้ง​แต่​เด็ก​จน​ถึง​บัดนี้ ข้าพเจ้า​ไม่​เคย​รับ​ประทาน​เนื้อ​สัตว์​ที่​ตาย​เอง​หรือ​ถูก​สัตว์​ป่า​ขม้ำ​ตาย ข้าพเจ้า​ไม่​เคย​รับ​ประทาน​เนื้อ​สัตว์​ที่​เป็น​มลทิน​เลย”


อย่า​นำ​เครื่อง​สักการะ​ซึ่ง​ไม่​มี​ความหมาย​มา​ถวาย​อีก เครื่อง​หอม​เป็น​สิ่ง​น่า​รังเกียจ​สำหรับ​เรา รวม​ทั้ง​เทศกาล​ข้าง​ขึ้น วัน​สะบาโต และ​การ​เรียก​ประชุม​ใน​เทศกาล​ต่างๆ เรา​ทน​ต่อ​การ​ประชุม​เทศกาล​ที่​เกี่ยว​โยง​กับ​ความ​ชั่วร้าย​ไม่​ได้


จง​เป่า​แตรงอน​ใน​ยาม​ข้างขึ้น ตอน​เดือน​หงาย​ใน​วัน​เทศกาล​ของ​เรา


ขณะ​ที่​หัวใจ​ข้าพเจ้า​กำลัง​แตก​สลาย มี​สิ่ง​ที่​ข้าพเจ้า​จำได้​คือ ข้าพเจ้า​เคย​นำ​ขบวน​ฝูง​ชน ไป​ยัง​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​เจ้า พร้อม​ด้วย​เสียง​โห่​ร้อง​และ​เพลง เป็น​การ​แสดง​ความ​ขอบคุณ ท่าม​กลาง​หมู่​ชน​ใน​งาน​ฉลอง​เทศกาล


และ​ถ้า​ประชาชน​ของ​แผ่น​ดิน​นำ​สินค้า​หรือ​ธัญพืช​มา​ขาย​ใน​วัน​สะบาโต พวก​เรา​ก็​จะ​ไม่​ซื้อ​ใน​วัน​สะบาโต​หรือ​ใน​วัน​บริสุทธิ์​ใดๆ และ​ใน​ปี​ที่​เจ็ด​เรา​จะ​ละ​เว้น​จาก​การ​เพาะ​ปลูก และ​จะ​ยก​หนี้​สิน​ทั้ง​สิ้น


เนหะมีย์​ผู้ว่า​ราชการ เอสรา​ปุโรหิต​ผู้​สอน​กฎ​บัญญัติ และ​บรรดา​ชาว​เลวี ซึ่ง​เป็น​ผู้​ที่​สอน​ประชาชน​จึง​พูด​กับ​ประชาชน​ทั้ง​ปวง​ว่า “วัน​นี้​เป็น​วัน​บริสุทธิ์​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​ทั้ง​หลาย อย่า​ร้องไห้ หรือ​คร่ำครวญ​เลย” เพราะ​ประชาชน​ทั้ง​ปวง​พา​กัน​ร้องไห้​ขณะ​ที่​ฟัง​ข้อความ​ใน​กฎ​บัญญัติ


เขา​ถาม​นาง​ว่า “ทำไม​เธอ​จึง​จะ​ไป​หา​ท่าน​ใน​วัน​นี้​เล่า มัน​ไม่​ใช่​วัน​ข้าง​ขึ้น​หรือ​วัน​สะบาโต​นี่​นา” นาง​ตอบ​ว่า “ท่าน​ไม่​ต้อง​กังวล​หรอก”


แล้ว​โยนาธาน​พูด​กับ​ดาวิด​ว่า “พรุ่งนี้​เป็น​วัน​เทศกาล​ข้างขึ้น และ​จะ​เป็น​ที่​สังเกต​ได้​ว่า​ท่าน​ไม่​อยู่ เพราะ​ที่​นั่ง​ของ​ท่าน​จะ​ว่าง


ดาวิด​พูด​กับ​โยนาธาน​ว่า “ดู​เถิด พรุ่งนี้​เป็น​วัน​เทศกาล​ข้างขึ้น และ​ข้าพเจ้า​ควร​จะ​ต้อง​ไป​นั่ง​ร่วม​โต๊ะ​กับ​กษัตริย์ แต่​ปล่อย​ให้​ข้าพเจ้า​ไป​เถิด จะ​ได้​ซ่อน​ตัว​อยู่​ใน​ทุ่ง​นา​จน​กระทั่ง 3 วัน​นับ​จาก​นี้​ใน​ตอน​เย็น


เป็น​วัน​สะบาโต​ให้​เจ้า​หยุด​พัก​ผ่อน​อย่าง​แท้​จริง และ​เจ้า​จะ​งด​อาหาร​และ​สิ่ง​ที่​ให้​ความ​สุข​สำราญ ให้​ถือ​เป็น​กฎ​เกณฑ์​ตลอด​ไป


พวก​ท่าน​คิด​ใน​ใจ​ดังนี้​ว่า “เมื่อไหร่​ยาม​ข้าง​ขึ้น​จะ​ผ่าน​พ้น​ไป​เสีย​ที พวก​เรา​จะ​ได้​ขาย​ธัญพืช และ​เมื่อไหร่​วัน​สะบาโต​จะ​ผ่าน​พ้น​ไป​เสีย​ที พวก​เรา​จะ​ได้​ประกาศ​ขาย​ข้าว​สาลี เพื่อ​พวก​เรา​จะ​ได้​ลด​ปริมาณ​น้ำหนัก​เอฟาห์​ให้​น้อย​ลง เพิ่ม​ราคา​เชเขล​ให้​มาก​ขึ้น และ​โกง​ด้วย​ตาชั่ง​ที่​ไม่​เที่ยง​ตรง


ใน​วัน​ที่​พวก​เจ้า​มี​ความ​ยินดี ใน​เทศกาล​ที่​กำหนด​ไว้ และ​ใน​ยาม​เทศกาล​ข้างขึ้น พวก​เจ้า​ต้อง​เป่า​แตร​ยาว​ใน​เวลา​มอบ​สัตว์​ที่​ใช้​เผา​เป็น​ของ​ถวาย และ​ของ​ถวาย​เพื่อ​สามัคคี​ธรรม และ​พวก​เจ้า​จะ​เป็น​ที่​ระลึก​ถึง ณ เบื้อง​หน้า​พระ​เจ้า​ของ​พวก​เจ้า เรา​เป็น​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​พวก​เจ้า”


กษัตริย์​อุทิศ​จาก​สมบัติ​ส่วน​ตัว คือ​สัตว์​ที่​ใช้​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​ใน​เวลา​เช้า​และ​เวลา​เย็น และ​สัตว์​ที่​ใช้​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​ใน​วัน​สะบาโต วัน​ข้างขึ้น และ​วัน​เทศกาล​ที่​กำหนด​ไว้ ตาม​ที่​บันทึก​ไว้​ใน​กฎ​บัญญัติ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า


ถ้า​ท่าน​ได้​ตาย​จาก​การ​บังคับ​ของ​อำนาจ​แห่ง​วัตถุ​ท้องฟ้า​ด้วย​กัน​กับ​พระ​คริสต์​แล้ว ทำไม​ท่าน​จึง​ยอม​อยู่​ใต้​อำนาจ​กฎ​ต่างๆ ของ​มัน ราวกับ​ว่า​ท่าน​ยัง​ใช้​ชีวิต​ทาง​โลก​อีก


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite