Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




ତିତସ୍‌ 2:12 - ସତିଅର୍‌ ବାଟ୍‌ ନୁଆ ନିୟମ୍‌ 2020

12 ସେ ଦୟା କଲାକେ, କାରାପ୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି କର୍‌ବାଟା ଚାଡିକରି, ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ନ କର୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ କର୍‌ବା ଚଲାଚଲ୍‌ତି ନ କରି, ସେମନ୍‌ ଲାଲ୍‌ସା ଅଇବା ବିସଇ ମନ୍‌ ନ କର୍‌ବାକେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଆମ୍‌କେ ସିକାଇଲାନି । ତାର୍‌ ବାଦୁଲେ ଜେତ୍‌କି ଦିନ୍‌ ଆମେ ଏ ଜଗତେ ବଁଚିଆଚୁ, ସେତ୍‌କି ଦିନ୍‌ ନିଜେ ଜାଗ୍‌ରତ୍‌ ରଇ, ଦରମ୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି କରି ତାକେ ସାର୍‌ଦା କରାଇବାକେ ସେ ଆମ୍‌କେ ବପୁ ଦେଲାନି ।

Gade chapit la Kopi




ତିତସ୍‌ 2:12
59 Referans Kwoze  

ତାର୍‌ପଚେ ଜିସୁ ସିସ୍‌ମନ୍‌କେ କଇଲା, “କେ ମିସା ମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ଆଇବାକେ ମନ୍‍ କଲେ, ନିଜର୍‌ ମନ୍‍ କଲାଟା ସବୁ ଚାଡିଦେଇ, ନିଜର୍‌ କୁର୍‌ସ ବଇବାକେ ଅଇସି, ଆରି ମର୍‌ ପଚେ ପଚେ ଇଣ୍ଡ୍‌ବାକେ ଅଇସି ।


ଗଟେକ୍‌ ବେଲାଇ ତମେ ତମର୍‌ ଗୁଲାଇ ଗାଗଡ୍‌, ମନ୍‌, ପରାନ୍‌, ଅସୁକଲ୍‌ ଆରି କାରାପ୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି କର୍‌ବାକେ ଗତିଦାଙ୍ଗ୍‌ଡା ଅଇ ସର୍‌ପି ଦେଇରଇଲାସ୍‌ । ସେନ୍ତାରିସେ ସୁକଲ୍‌ ଆରି ଦରମ୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତିର୍‌ପାଇ ଦରମର୍‌ ଲଗେ ନିଜ୍‌କେ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ସର୍‌ପିଦିଆସ୍‌ ।


ସେନ୍ତାର୍‌ ଆଲେ ଦରମ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ତାକର୍‌ ଦୁକ୍‌ କସ୍‌ଟ ତେଇଅନି ଆରି ଆଇବା ପରିକାଇ ଅନି ରକିଆ କର୍‌ସି । ଆରି କାରାପ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ସେ ସବୁ ଲକ୍‌କେ ବିଚାର୍‌ କର୍‌ବା ଦିନ୍‌ ଜାକ ଡଣ୍ଡ୍‌ଦେଇ ସଙ୍ଗଇସି ।


କେ ଜଦି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ସଙ୍ଗ୍ ମିସିଆଚି ବଲି କଇଲେ, ଜିସୁର୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି ପାରା ଚଲ୍‌ବାର୍‌ଆଚେ ।


ଦେକ୍‌ବାକେଗାଲେ ଜେତ୍‌କି ଲକ୍‌ ଜିସୁକିରିସ୍‌ଟକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରି ପର୍‌ମେସର୍‌ ଦେକ୍‌ବା ଇସାବେ ଦରମ୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି କର୍‌ବାକେ ମନ୍‌ କଲାଇନି, ସେମନ୍‌ ସବୁ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ନ କଲା ଲକ୍‌ମନର୍‌ଟାନେଅନି ଦୁକ୍‌ କସ୍‌ଟ ପାଇବାଇ ।


ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ କି ତାର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ନାମ୍‌ବାଇ, ଆରି ଜିସୁକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରି ଆଚତ୍‌, ସେମନ୍‌ ମୁର୍‌ଚିକରି ରଇବାର୍‌ ଆଚେ ।


ଜେନ୍ତାରିକି ଆମେ ଜିବନ୍‌ସାରା ଦରମ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍, ସୁକଲ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ତାର୍‌ ସେବା କର୍‌ବାକେ, ଆମ୍‌କେ ଦୟା କର୍‌ସି ।


କାଇକେବଇଲେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଆମ୍‌କେ ସୁକଲ୍‌ ନ ଅଇକରି ଜିଉନା କାଉନା କର୍‌ବାକେ ଡାକେନାଇ ମାତର୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଅଇ ରଇବାକେ ଡାକିଆଚେ ।


କାଇକେବଇଲେ ଗଟେକ୍‌ ବେଲାଇ ଆମେମିସା ବକୁଆ ଲକର୍‌ପାରା ରଇ ପର୍‌ମେସରର୍‌ କାତା ନ ମାନିକରି, ବୁଲ୍‌ ବିସଇ କର୍‌ତେରଇଲୁ । ଆମର୍‌ ପାପର୍‌ ଗୁନ୍‌ଚଲନ୍‌ ଇସାବେ ଜେତ୍‌କି ସବୁ ବିସଇ ରଇଲା, ସେଟା ସବୁ ସାର୍‌ଦାସଙ୍ଗ୍‍ କର୍‌ତେରଇଲୁ । ବିନ୍‌ ଲକର୍‌ ତିପୁଲ୍‌ କାତା ଗୁଲାଇବାଟେ ବିଚିକରି ସେମନ୍‌କେ ଇଁସା କର୍‌ତେରଇଲୁ । ସେମନ୍‌ ଆମ୍‌କେ ଗିନ୍‌ କର୍‌ତେରଇଲାଇ, ଆମେମିସା ସେମନ୍‌କେ ଗିନ୍‌ କର୍‌ତେରଇଲୁ ।


ଏ କିରିସ୍‌ଟ ବିସ୍‌ବାସି ବାଇବଇନିମନ୍‌, ତମର୍‌ ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ବା ବିସଇ ଆମେ ଆରି ଅଦିକ୍‌ ଲେକ୍‌ବାର୍‌ ଦର୍‌କାର୍‌ ନାଇ । କାଇକେବଇଲେ ତମେ ପର୍‌ମେସର୍‌ଟାନେଅନି ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ବାଟା ସିକିଆଚାସ୍‌ ।


ସେବେଲେ ଜଗତର୍‌ ସତ୍‌ ନଇଲା ବାଟେ ଇଣ୍ଡ୍‌ତେରଇଲାସ୍‌ ଆରି ଆକାସର୍‌, ଗାଗଡ୍‌ ଦାରି ନ ରଇବା, ସାସନ୍‌କାରିଆର୍‌ ତଲେ ରଇଲାସ୍‌ । ସେ ସାସନ୍‌କାରିଆ ଏବେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ନ ମାନ୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‍କେ ସାସନ୍‌ କଲାନି ।


ଏ ଜଗତେ ରଇବା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ପାରା ଚଲାଚଲ୍‌ତି ଇସାବେ ଜିଉନା କାଉନା କରାନାଇ । ପରମେସର୍‌ ତମର୍‌ ମନ୍‌ ନୁଆକରି ବାଦ୍‌ଲାଅ । ସେନ୍ତି ଅଇଲେ ସେ ମନ୍‍ କର୍‍ବାଟା ବୁଜିପାର୍‌ସା । ଆରି ଜନ୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି ତାର୍‌ ମୁଆଟେ ନିକ, ସିଦ୍‌ ଆରି ତାକେ ସାର୍‌ଦା କରାଇସି, ସେଟା ଜାନି ପାର୍‌ସା ।


ତମର୍‌ ନସିଜିବା ଗାଗଡ୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଆରି ପାପ୍‌ ଅଦିକାର୍‌ ନ କର, ସେଟାର୍‌ପାଇ ଆମର୍‌ ଏ ଗାଗଡ୍‌ ମନ୍‌କର୍‌ବା କାରାପ୍‌ ବିସଇ ମାନିକରି ରୁଆନାଇ ।


ଆରି ମୁଇ ଜନ୍‌ ସବୁ ସିକିଆ ଦେଇଆଚି, ସେଟା ମାନା ବଲି ସିକାଆ । ଆରି ମନେ ରଅ, କାଲ୍‌ କାଲ୍‌ ଜୁଗ୍‌ ଜୁଗ୍‌ ମୁଇ ସବୁବେଲେ ତମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ରଇବି ।”


ମାତର୍‌ ତମେ ନାଡାଇ ନ ଉଆସ୍‌ । କାଇକେବଇଲେ କିରିସ୍‌ଟ ତାର୍‌ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ତମ୍‌କେ ଦେଇଆଚେ । ସେ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ଏବେ ମିସା ତମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଆଚେ । ତେବର୍‌ପାଇ କେ ମିସା ବିନ୍‌ ଲକ୍‌ ତମ୍‌କେ ସିକାଇବାକେ ଲଡାନାଇ । ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ତମ୍‌କେ ସବୁ ବିସଇର୍‌ ସତ୍‌ ସିକାଇସି । ତେଇ ସେ ଜନ୍‌ଟା ସିକାଇସି, ସେଟା ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ସତ୍‌ । ତେଇ କାଇ ବୁଲ୍‌ ବିସଇ ନ ରଏ । ତେବର୍‌ପାଇ ମୁଇ ତମ୍‌କେ କଇଲିନି, କିରିସ୍‌ଟର୍‍ ସଙ୍ଗ୍ ମିସିରୁଆ ।


ଏ ସବୁ ବିସଇ ଏ ରକାମ୍‌ ଆଜିଜାଇସି, ତେବର୍‍ ପାଇ ତମେମନ୍‌ ବେସି ସୁକଲ୍‌ ଆରି ଜାଗ୍‍ରତ୍‍ସଙ୍ଗ୍‌ ରଇବାର୍‍ ଆଚେ।


ଏଟାର୍‌ଲାଗି କେ ମିସା ମର୍‌ ବିସଇରେ ତାର୍‌ ସଙ୍ଗର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ସିକାଇବାକେ ନ ପଡେ । ଆରି ମୁଇ କେ ବଲି କେ ମିସା ତାକର୍‌ ବାଇମନ୍‌କେ ବାତାଇବାକେ ନ ପଡେ । କାଇକେବଇଲେ, ସେବେଲେ ଗୁଲାଇ ଲକ୍‌ ବଡ୍‌ ଅଅତ୍‌ କି ସାନ୍‌ ଅଅତ୍‌ ମୁଇ କେ ବଲି ଜାନ୍‌ବାଇ ।


ଏ ଜିବନର୍‌ ବିସଇନେଇ ଜେତ୍‌କି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସାଉକାର୍‌ ଅଇ ଆଚତ୍‌, ବିନ୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ଟାନେଅନି ସେମନ୍‌ ନିକ ବଲି ନ ବାବ୍‌ବାକେ ତିଆର୍‌ । ଦନ୍‌ ସଁପତି ଉପ୍‌ରେ ବେସି ଆସା କର୍‌ବାର୍‌ ନାଇ ବଲି ସେମନ୍‌କେ ସିକା । କାଇକେବଇଲେ ଡାବୁ ଦାପ୍‌ରେ ମାୟାଅଇଜାଇସି । ତାର୍‌ ବାଦୁଲେ ସେମନ୍‌କେ ଲଡାକେ ଲାଗ୍‌ବା ବିସଇ ସବୁ ଦେବାକେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ଟାନେ ଆସା ରକ୍‍ବାକେ ସିକାଇଦେସ୍‌ । ସେ ଆକା ଆମର୍‌ପାଇ କାଇଟା ନ ଦେକି, ସବୁ ବିସଇ ସାର୍‌ଦା କର୍‌ବାକେ ଦେଇସି ।


ତକେ ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡା ଆଚେ ବଲି କେ ମିସା ଇନ୍‌ ନ କର । ମାତର୍‌ ସବୁ ବିସ୍‌ବାସି ମନର୍‌ପାଇ ଗଟେକ୍‌ ସାକିପାରା ନିକ ଚଲାଚଲ୍‌ତି କର୍‌ । ସବୁ ବେଲେ ସତ୍‌ କାତା କଇତେର, ନିକସଙ୍ଗ୍‍ ଚଲାଚଲ୍‌ତି କର୍‌ତେରଇବା, ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଆଲାଦ୍‌ କର୍‌ତେରଇବା, କିରିସ୍‌ଟକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ତେରଇବା, ପାପେ ରଅନାଇ ।


ମାତର୍‌ ଏବେ କିରିସ୍‌ଟ ନର୍‌ ରୁପ୍‌ ନେଇ ମଲାର୍‌ ପାଇ ସେ ତମ୍‌କେ ତାର୍‌ ମୁଆଟେ ସାନ୍ତି ସଙ୍ଗ୍‍ ଆଇବାକେ ଟିକ୍‌ କଲାଆଚେ । ତମେ ତାର୍‌ ମୁଆଟେ ଟିଆଅଇଲାବେଲେ ତମ୍‌କେ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଇସାବେ କାଇ ପାପ୍‌ ନ କରି, କାଇ ନିନ୍ଦା ନ ରଇଲା ଲକର୍‌ପାରା ସେ ଦେକ୍‌ସି ।


ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ କିରିସ୍‌ଟ ଜିସୁର୍‌, ସେମନ୍‌ ତାକର୍‌ ଗାଗଡ୍‌କେ ତାର୍‌ ମନ୍‍ କର୍‍ବାଟା ଆରି ଆସା କର୍‍ବାଟା ସଙ୍ଗ୍‍ କୁର୍‌ସତେଇ ମରାଇ ଆଚତ୍‌ ।


ଏବେ ଏ ପାପ୍‌ ବର୍‌ତି ଅଇରଇବା ଜଗତେଅନି ଆମ୍‌କେ ଉଦାର୍‌ କର୍‌ବାକେ ଆମର୍‌ ବାବା ପରମେସର୍‌ ମନ୍‍ କଲାଟା, ମାନିକରି କିରିସ୍‌ଟ ଆମର୍‌ ପାପର୍‌ ପାଇ ନିଜ୍‌କେ ସର୍‌ପିଦେଲା ।


ତେବର୍‌ପାଇ ଏ ମର୍‌ ଆଲାଦର୍‌ ମଇତର୍‌ମନ୍‌, ପର୍‌ମେସର୍‌ କାତା ଦେଇର‍ଇବାଟା ସବୁ ଆମ୍‌କେ ସର୍‌ପିଆଚେ । ତେବର୍‌ପାଇ ଜନ୍‌ଟା ସବୁ ଆମର୍‌ ଗାଗଡ୍‌କେ ଆରି ଆତ୍‌ମାକେ ସୁକଲ୍‌ ନ କରାଏ, ସେଟା ସବୁ ଚାଡିଦେଉଁ । ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଡରିରଇକରି ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଅଇରଉଁ ।


ବାଇମନ୍‌ ଆମେ ବଡ୍‌ପନ୍‌ ଅଇକରି କଇବା ଗଟେକ୍‌ କାତା ଆଚେ । ସେଟା ଆମେ ସତ୍‌ ବଲି ଜାନ୍‌ଲୁନି ଆରି ସେଟା ଅଇଲାନି, । ସବୁଲକର୍‍ଟାନେ ଆରି, ତମର୍‌ଟାନେ ମିସା ଆମର୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି ସୁକଲ୍‌ ଆରି ଦରମ୍‌ ଆଚେ । ଏଟା ଆମର୍‌ ବିବେକ୍‌ ସାକି ଦେଲାନି । ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଗିଆନ୍‌ ଇସାବେ ଆମେ କରୁନାଇ, ମାତର୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଜିବନ୍‌ ଦୁକାଇଲା ବପୁର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଏ ସବୁଜାକ କଲୁନି ।


କାଇକେବଇଲେ ସେନ୍ତି କଲେ, ତମେ ମର୍‌ସା ମାତର୍‌ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାର୍‌ ସାଇଜ ସଙ୍ଗ୍‍ ନିଜର୍‌ ପାପ୍‌ଚଲନ୍‌ ନସ୍‌ଟ କରି ଆରି ପାପ୍‌ କାମ୍‌ ନ କରାସ୍‌, ତେବେସେ ତମେ ବଁଚ୍‌ସା ।


ମାତର୍‌ ଜେଡେବେଲେ ପାଉଲ୍‌ ଦରମ୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି ଆରି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ନିଜର୍‌ ପାପର୍‌ ଗୁନ୍‌ଚଲନ୍‌ ଇସାବେ ନ ଜାଇକରି ନିଜେ ଦାରିଅଇରଇବା ବିସଇ, ଆରି ଆଇବା ଦିନର୍‌ ବିଚାର୍‌ନା ବିସଇ କଇବାକେ ଦାର୍‍ଲା, ପେଲିକସ୍‌ ଡରିଜାଇକରି “ତମେ ଏବେ ଜାଇପାରାସ୍‌ ।” ବଲି କଇଲା, “ବେଲା ପାଇଲେ ଆରି ତରେକ୍‌ ମୁଇ ତମ୍‌କେ ଡାକାଇବି ।”


ସେଟାର୍‌ ପାଇ ପରମେସରର୍‌ ଆରି ମୁନୁସର୍‌ ମୁଆଟେ ନିର୍‌ମଲ୍‌ ବିବେକ୍‌ ଇସାବେ ଚଲାଚଲ୍‌ତି କର୍‌ବାକେ ସବୁବେଲେ ଚେସ୍‌ଟା କଲିନି ।


ଆମେ ଜାନିଆଚୁ, ଆମେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପିଲାଜିଲା ଆରି ଜେ କି ତାକେ ନାଜାନେ, ସଇତାନ୍‌ ସେମନ୍‌କେ ସାସନ୍‌ କଲାନି ।


କିରିସ୍‌ଟର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ମିସିରଇକରି ଆମେ ଜେନ୍ତି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଅଇବୁ, ସେଟାର୍‌ପାଇ ସେ ଆମ୍‌କେ ଜଗତ୍‌ ତିଆର୍‌ ନ ଅଇବା ଆଗ୍‌ତୁ ବାଚି ରଇଲା । ଜେନ୍ତାରିକି ସୁକଲ୍‌ ଆରି କାଇ ଦସ୍‌ ନ ଅଇତେ ତାର୍‌ ମୁଆଟେ ଟିଆଅଇବୁ ।


ମୁଇ ତମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଆରି ଅଦିକ୍‌ ପର୍‌ କାତାବାର୍‌ତା କରି ନାପାରି । କାଇକେ ବଇଲେ, ଏ ଦୁନିଆର୍‌ ସାସନ୍‌କାରିଆ ଆଇଲାନି । ଆରି ମର୍‌ଟାନେ ତାର୍‌ କାଇ ଅଦିକାର୍‌ ନାଇ ।


ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜିସୁକେ ଗାଡ୍‌ ସେପାଟେ ବେଟ୍‌ଅଇକରି ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ଏ ଗୁରୁ ତମେ ଇତି କେଡେବଲ୍‌ ଆସି କେଟ୍‌ଲାସ୍‌ ?”


ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଦେକ୍‌ବା ଇସାବେ ସେମନ୍‌ ଦୁଇଲକ୍‌ ଜାକ ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ସବୁ ଆଦେସ୍‌, ବିଦି ଇସାବେ କରତେରଇଲାଇ ।


“ସାରାସାରି ଦିନ୍‌ ମନ୍‌କେ ମାପ୍‌ରୁକେ କିଜାଇକରି ନିଜର୍‌ କାରାପ୍‌ ମନ୍‍ କଲାଟା ପୁରାପୁରୁନ୍‌ କର୍‌ବାକେ ମନ୍‌ କର୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ରଇବାଇ ।” ସେମନ୍‌ ତମ୍‌କେ ଏନ୍ତି କଇରଇଲାଇ ।


କାଇକେବଇଲେ ଦିମା ଏବେ ମକେ ଚାଡିକରି ତେସଲନିକି ଗାଲାଆଚେ । ସେ ଏ ଜଗତର୍‌ ବିସଇ ଅଦିକ୍‌ ମନ୍‌ କଲାନି । କର୍‌ସିନ୍‌ ଗାଲାତିଆଇ ଗାଲା, ଆରି ତିତସ୍‌ ଦୁଲ୍‌ମତି ଗାଲା ।


ଜଦି କେ ନର୍‌ପିଲା, ମର୍‌ ବିରଦେ ନିନ୍ଦା କାତା କଇଲେ, ତାକେ କେମା ମିଲ୍‌ସି, ମାତର୍‌ ଜେ ଜଦି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାର୍‌ ବିରୁଦେ ନିନ୍ଦା କାତା କଇଲେ ତାକେ ଏବେ କି ପଚ୍‌କେ ମିସା କେମା ନ ମିଲେ ।


କେତେ କେତେ ଲକ୍‌ ସାଉକାର୍‌ ଅଇବାକେ ଏନ୍ତି ମନ୍‌ କର୍‌ବାଇଜେ, ସେମନର୍‌ ଜିବନେ କାଇ ପରିକା ଆଇଲେ ମିସା ତେଇ ଅଦର୍‌ବାଇ । ଗଟେକ୍‌ ପସୁ ପାରା ପାନ୍ଦେ ଲାଗ୍‌ବାଇ । ଜେତ୍‌କି ବିସଇ ତାକର୍‌ପାଇ ଆରି ବିନ୍‌ ଲକର୍‌ ପାଇ କାରାପ୍‌ ଆରି ବିପଦ୍‌ ଆନ୍‌ସି, ସେ ସବୁ ବିସଇ କର୍‌ବାକେ ମନ୍‌ କର୍‌ବାଇ । ଏନ୍ତାରି ମନ୍‌ କର୍‌ବାଟା ଅଦିକ୍‌ ଅଦିକ୍‌ ବାବି, ସେମନ୍‌ କୁରୁପ୍‌ନାସ୍‌ ଅଇଜିବାଇ ।


ପର୍‌ମେସର୍‌ ଦେକ୍‌ବା ଇସାବେ ଜନ୍‌ ରିତିନିତି ସତ୍‌ ଆରି ନିକ, ସେଟା ଅଇଲାନି ଦୁକେ ରଇବା ଟୁରାଟୁରି ପିଲାମନ୍‌ ଆରି ରାଣ୍ଡିଜୁଣ୍ଡିମନର୍‌ ଜତନ୍‌ କର୍‌ବାଟା । ପଚେ ଜଗତର୍‌ ଜଞ୍ଜାଲେଅନି ମୁକଲ୍‌ବାଟା, ଜେନ୍ତାରିକି ସେ ସବୁ ତାକେ ନ ନସାଏ ।


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite