Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




ଜଅନ୍‌ 1:14 - ସତିଅର୍‌ ବାଟ୍‌ ନୁଆ ନିୟମ୍‌ 2020

14 ଆରି ସେ ବାକିଅ ନର୍‌ ଲକ୍‌ ଅଇକରି ଆମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଜିଇଲା । ତାର୍‌ ସତ୍‌ ଆରି ଜିବନ୍‌ ଦୁକାଇବାଟା ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ରଇଲା । ତାର୍‌ ବାବାର୍‌ ଗଟେକ୍‌ସେ ପିଲା ବଲି ସେ ମଇମା ପାଇରଇଲା । ତାର୍‌ ମଇମା ଆମେ ଦେକିଆଚୁ ।

Gade chapit la Kopi




ଜଅନ୍‌ 1:14
60 Referans Kwoze  

ପର୍‌ମେସର୍‌ ଏନ୍ତାରି ଆମର୍‌ପାଇ ତାର୍‌ ଆଲାଦ୍‌ ଦେକାଇଲା । ସେ ଗଟେକ୍‌ ବଲି ତାର୍‌ ପିଲାକେ ଏ ଜଗତେ ପାଟାଇଲା । ଜେନ୍ତାରିକି ତାର୍‌ଲାଗି ଆମେ ନ ସାର୍‌ବା ଜିବନ୍‌ ପାଇବୁ ।


ଆମର୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ଟାନେ କେ ନାଜାନ୍‌ଲା ପାରା ବିସଇ ଲୁଚିକରି ଆଚେ । ସେନ୍ତାରି ନଏଁ ବଲି କେ କଇନାପାରତ୍‌ । “ ଜିସୁକିରିସ୍‌ଟ ନର୍‌ ରୁପ୍‌ ଦାରି ଆଇଲା । ସେ ନିଜେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପଅ ବଲି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା କାତାଦେଲା ଆଚେ । ଦୁତ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ ଦେକ୍‌ଲାଇ । ତାର୍‌ ବିସଇର୍‍ ସତ୍‌ କବର୍‌ ଗୁଲାଇ ରାଇଜେ ଜାନାଇଲାଇ । ସବୁ ଜାଗାର୍‌ କେତେକ୍‌ କେତକ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାଇ । ପର୍‌ମେସର୍‌ ତାକେ ସର୍‌ଗେ ନେଲା ।”


କାଇଟା ତିଆର୍‌ ନ ଅଇରଇଲା ପୁର୍‌ବେ ବାକିଅ ରଇଲା । ସେ ବାକିଅ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ରଇଲା । ସେ ଆରି ପର୍‌ମେସର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ରଇଲାଇ ।


ସାରାସାରି ଜେଡେବଲ୍‌ ସମାନ୍‌ ବେଲା କେଟ୍‌ଲା, ପରମେସର୍‌ ତାର୍‌ ନିଜର୍‌ ପଅକେ ପାଟାଇଲା । ଗଟେକ୍‌ ମାମୁଲି ଟକିର୍‌ ଗର୍‌ବେଅନି ଜାତ୍‌ ଅଇକରି ସେ ଜିଉଦି ନିଅମ୍‌ ମାନିକରି ଜିଇଲାଇ କାଇଲାଇ ।


ପର୍‌ମେସରର୍‌ ମଇମାର୍‌ ଉଜଲ୍‌ ମାପ୍‌ରୁ ଜିସୁର୍‌ଟାନେ ଡିସ୍‌ସି । ପର୍‌ମେସର୍‌ ଜେନ୍ତାରି ଆଚେ, ତାର୍‌ ପଅ ସେନ୍ତାରିସେ । ଜନ୍‌ ବପୁର୍‌ ବାକିଅ ପଅ କାତା ଅଇସି, ସେ ବାକିଅ ସଙ୍ଗ୍‍ ତିଆର୍‌କଲାଟା ସେ ସାସନ୍‌ କର୍‌ସି । ଆମର୍‌ ପାପର୍‌ ଲାଗି କେମା କରିସାରାଇଲା ପଚେ, ସେ ସର୍‌ଗେ ବାଅଡ୍‌ଲା । ଆରି ସବୁର୍‌ତେଇଅନି ବପୁ ରଇବା ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଉଜାବାଟେ ସାସନ୍‌ କର୍‌ବାକେ ବସ୍‌ଲା ।


ମୁଇସେ ସର୍‌ଗେଅନି ଆଇଲା ଜିବନ୍‌ ଦେବା କାଦି । ଏ କାଦି କାଇଲା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସବୁ ଦିନର୍‌ ପାଇ ବଁଚି ରଇବାଇ । ଏ କାଦି ଅଇଲାନି ମର୍‌ ଗାଗଡ୍‌ । ଏ ଦୁନିଆର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ କାଲ୍‍କାଲ୍‍ ଜୁଗ୍‌ଜୁଗ୍‌ ବଁଚି ରଇବାକେ ମର୍‌ଗାଗଡ୍‌ ଦେବି ବଲି କଇଲା ।


କାଇକେବଇଲେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ତାର୍‌ ପଅକେ ତାର୍‌ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଗୁନ୍‌ଚଲନ୍‌ସଙ୍ଗ୍‍ ରଅ ବଲି ଟିକ୍‌ କରିରଇଲା ।


ପର୍‌ତୁମ୍‌ ଆଦମ୍‌ ମାଟିସଙ୍ଗ୍‌ ତିଆର୍‌ ଅଇ ଏ ଦର୍‌ତନି ଆଇଲା । ମାତର୍‌ ପଚର୍‌ ଆଦମ୍‌ ସର୍‌ଗେ ଅନି ଆଇଲା ।


ସେ ଆମର୍‌ ଗୁନ୍‌ଚଲନ୍‌ ନିକ ନ ରଇଲାକେ, ମସା ଦେଇରଇବା ରିତିନିତି ମାନୁ ନାଇ । ତେଇ ନିୟମ୍‌ ସାଇଜ କରି ନାପାର୍‌ଲା । ମାତର୍‌ ସେଟା ପର୍‌ମେସର୍‌ କରିଆଚେ । ସେ ଆମର୍‌ ପାରା ପାପିମନର୍‍ ଗଟେକ୍‌ ଗାଗଡ୍‌ ଦାରାଇ ତାର୍‍ ପଅକେ ପାଟାଇଲା । ଆରି ସେ ଏନ୍ତାରିକରି ଆମର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ରଇବା ପାପର୍‌ ସାସନ୍‌ କୁରୁପ୍‌ନାସ୍‌ କଲା ।


ଆରି ଆମେ ଦେକିଆଚୁ ପାପର୍‌ ଡଣ୍ଡେଅନି ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ରକିଆ କର୍‌ବାକେ ବାବା ପର୍‌ମେସର୍‌ ତାର୍‌ ପଅକେ ଏ ଜଗତେ ପାଟାଇଲା । ଏଟା ସତ୍‌ କାତା ବଲି ବିନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ କଇଲୁନି ।


କାଇକେବଇଲେ ନର୍‌ରୁପ୍‌ ଦାରିରଇବାବେଲେ ମିସା କିରିସ୍‌ଟ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ ରଇଲା ।


କାଇକେ ବଇଲେ ମୁଇ ଏନ୍ତିବଲି କଇଲିନିଜେ ସତ୍‌ ନ ରଇବା ବିସଇ ସିକାଇକରି ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ନାଡାଇବା ବେସି ଲକ୍‌ ଗୁଲାଇବାଟେ ଆଚତ୍‌ । ଜିସୁକିରିସ୍‌ଟ ନର୍‌ରୁପ୍‌ ଦାରି ଏ ଜଗତେ ଆସେନାଇ ବଲି ସେମନ୍‌ କଇବାଇ । ଜଦି କେ ମିସା ସେନ୍ତାରି କଇଲେ, ସେ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ନାଡାଇବା କିରିସ୍‌ଟର୍‌ ବିରଦି ।


ବସ୍‍ବା ଜାଗାଇଅନି ଗଟେକ୍‌ ବଡ୍‌ ସବଦ୍‌ କାତାଅଇବାଟା ମୁଇ ସୁନ୍‌ଲି “ସାରାସାରି ବେଲେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ମୁନୁସ୍‌ଜାତି ସଙ୍ଗ୍‍ ବାସା ଅଇବାକେ ଆଇଲାଆଚେ । ସେ ତାକର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ବାସା ଅଇସି । ଆରି ସେମନ୍‌ ତାର୍‌ ଲକ୍‌ ଅଇବାଇ । ପର୍‌ମେସର୍‌ ନିଜେ ତାକର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ରଇସି । ଆରି ସେ ତାକର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଅଇସି ।”


ସେନ୍ତାରିସେ କିରିସ୍‌ଟ ବଡ୍‌ ପୁଜାରିର୍‌ ସନ୍‌ମାନ୍‌ ପାଇବାକେ ନିଜ୍‌କେ ବଡ୍‌ କରେ ନାଇ । ମାତର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ସେ ତାକେ ବାଚ୍‌ଲା । ତାର୍‌ ବାଦୁଲେ ସେ ତାକେ କଇଲା, “ତୁଇ ମର୍‌ ପଅ, ଆଜି ମୁଇ ତର୍‌ ବାବା ଅଇଲିଆଚି ।”


ଆମେ ଜାନିଆଚୁ ଜେ, କିରିସ୍‌ଟ ଏ ଜଗତେ ରଇଲାବେଲେ ସେ ତାର୍‌ ବାବା ପର୍‌ମେସର୍‌କେ କଇ ରଇଲା, ବଲି ଆରି ସର୍‌ପିଦେବାଟା ତୁଇ ମନ୍‍ କରୁସ୍‌ ନାଇ । ସେଟାର୍‌ପାଇ ତୁଇ ମର୍‌ପାଇ ଗଟେକ୍‌ ଗାଗଡ୍‌ ତିଆର୍‌ କଲୁସ୍‌ ।


ଜିସୁ ମାର୍‌ତାକେ କଇଲା, “ତୁଇ ଜଦି ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ସୁ ବଇଲେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ମଇମା ଦେକ୍‌ସୁ ବଲି ମୁଇ ତକେ କଇ ନ ର‍ଇଲି କି ?”


ପର୍‌ମେସର୍‌ ଏ ଦୁନିଆର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଏତେକ୍‌ ଆଲାଦ୍‌ କଲାଜେ, ତାର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ବଲି ପିଲାକେ ସର୍‌ପିଦେଲା । ଜେ ମିସା ତାକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ବାଇ ବଇଲେ, ସେମନ୍‌ ନସ୍‌ଟ ନ ଅଇକରି, ନ ସାର୍‌ବା ଜିବନ୍‌ ମିଲାଇବାଇ ।


ଏଟା ଜିସୁ ପର୍‌ତୁମ୍‌ କଲା କାବାଅଇଜିବା କାମ୍‌ । ସେଟା ଗାଲିଲି ଦେସର୍‌ କାନା ନଅରେ କରିରଇଲା । ଏନ୍ତି କରି ତାର୍‌ ମଇମା ଦେକାଇଲା ଆରି ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାଇ ।


ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ମୁଇ ସତ୍‌, ବାଟ୍‌ ଆରି ଜିବନ୍‌ । ମର୍‌ବାଟେ ନ ଗାଲେ ବାବା ପର୍‌ମେସର୍‌ ଲଗେ କେ ମିସା ଜାଇନାପାରେ ।”


କାଇକେବଇଲେ, ପର୍‌ମେସର୍‌ ତାର୍‌ କନ୍‌ ଦୁତ୍‌କେ ମିସା ଏନ୍ତାରି କଏ ନାଇ, ତୁଇ ମର୍‌ ପଅ, ଆଜିଅନି ମୁଇ ତର୍‌ ବାବା ଅଇଲି ଆଚି, ତାର୍‌ କନ୍‌ ଦୁତର୍‍ ବିସଇ ଏନ୍ତାରି କଏନାଇ, ମୁଇ ତର୍‌ ବାବା ଅଇବି ଆରି ସେ ମର୍‌ ପଅ ଅଇସି ।


ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ପିଲିପ୍‌ ଏତ୍‌କି ଦିନ୍‌ ମୁଇ ତମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ରଇଲି, ତୁଇ ମକେ ଚିନି ନାପାର୍‌ଲୁସ୍‌ କି ?” ଜେ ମକେ ଦେକ୍‌ଲା ଆଚେ ସେ ମର୍‌ ବାବା ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଦେକ୍‌ଲା ଆଚେ । କେନ୍ତି ଆମ୍‌କେ ତର୍‌ ବାବାକେ ଦେକାଇ ଦେ ବଲି କଇଲୁସ୍‌ନି ?


ସେଡ୍‌କିବେଲେ ପିତର୍‌ ଆରି ତାର୍‌ ସଙ୍ଗର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଟାଟିଅଇତେ ସଇଦେଇରଇଲାଇ, ମାତର୍‌ ସେମନ୍‌ ଚେତାଅଇ ଜାଗ୍‌ରତ୍‌ ଅଇବାକେ, ଜିସୁର୍‌ ମଇମା ଆରି ତାର୍‌ସଙ୍ଗ୍‌ ଦୁଇଲକ୍‌ ଟିଆଅଇରଇବାଟା ଦେକ୍‌ଲାଇ ।


ଜେନ୍ତି ତମର୍‌ ଡାକ୍‌ପୁଟା ମକେ ଦେଇଆଚାସ୍‌, ସେନ୍ତି ସେଟା ମୁଇ ସେମନ୍‌କେ ଦେଇଆଚି । ତେବେ ଆମେ ଗଟେକ୍‌ ଅଇରଇଲାପାରା, ସେମନ୍‌ମିସା ସେମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଗଟେକ୍‌ ଅଇରଇବାଇ ।


କେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପିଲାକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାନି ତାର୍‌ ବିଚାର୍‌ନା ନଏଁଁ । ମାତର୍‌ ଜେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପିଲାକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରେନାଇ ତାର୍‌ ବିଚାର୍‌ନା ଅଇସାର୍‌ଲାବେ । କାଇକେବଇଲେ ସେ ଗଟେକ୍‌ ବଲି ପିଲାକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରେନାଇ ।


କାଇକେବଇଲେ, ଆଜିସେ ଦାଉଦ୍‌ ରାଜାର୍‌ ଜନମ୍‌ ନଅରେ ତମର୍‌ପାଇ ଗଟେକ୍‌ ଉଦାର୍‌କାରିଆ ଜନମ୍‌କଲା ଆଚେ, ସେ କିରିସ୍‌ଟ ମାପ୍‌ରୁ ।


ସେ ଆମ୍‌କେ ପାପେ ଅନି ସୁକଲ୍‌ କଲାଆଚେ । ଆରି ଆମେ ଜେ କି ସୁକଲ୍‌ ଅଇଆଚୁ, ଆରି ଜେ କି ଆମ୍‌କେ ସୁକଲ୍‌ କରିଆଚେ, ନର୍‌ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ସେ ବାବା । ଏଟାର୍‌ଲାଗି ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ ବାଇବଇନି ବଲିକରି କଇବାକେ ଲାଜ୍‌ ଅଏ ନାଇ । ମାତର୍‌ ତାର୍‌ କୁଟୁମ୍‌ ବଲି ଡାକ୍‌ସି ।


ମାତର୍‌ ସେ ଏନ୍ତାରି କଇଲା, “ତମ୍‌କେ ଜେତ୍‌କି ସବୁ ଲଡା ଆଚେ, ମର୍‌ ଜିବନ୍‌ ଦୁକାଇଲାଟା, ସେଟା ପୁରାପୁରୁନ୍‌ କର୍‌ବାକେ ଅଇସି । କାଇକେବଇଲେ ଜେଡେବେଲେ ତୁଇ ଦୁର୍‌ବଲ୍‌ ରଇସୁ, ସେବେଲେ ମର୍‌ ବପୁ ନିକକରି ଡିସ୍‌ସି ।” ତେବେ ମର୍‌ ଦୁର୍‌ବଲ୍‌ ବିସଇନେଇ ବଡ୍‌ପନ୍‌ ଅଇକରି କଇବାକେ ମକେ ବେସି ସାର୍‌ଦା ଲାଗ୍‌ସି । କାଇକେବଇଲେ ମୁଇ ଦୁର୍‌ବଲ୍‌ ରଇଲାବେଲେ କିରିସ୍‌ଟର୍‌ ବପୁ ମକେ ସାଇଜ କର୍‌ବାଟା ଜାନ୍‌ଲିନି ।


ଏ ଜସେପ୍‌ ମରିୟମ୍‌କେ ବିବା ଅଇରଇଲା । ମରିୟମର୍‌ ପେଟେଅନି ଜିସୁ ଜନମ୍‌ ଅଇରଇଲା । ଜିସୁ କିରିସ୍‌ଟକେ ମସିଅ ବଲି ମିସା ନାଉଁ ଆଚେ ।


ସେ ନିଜେ ଏ କବରର୍‌ ଅରତ୍‌ ବୁଜାଇପାର୍‌ସି । ସେଟା ଗଟେକ୍‌ ବେସି ମୁଲିଅ ରଇବା ବିସଇ ।


ମୁଇ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ସବୁର୍‌ଟାନେଅନି ସାନ୍‌ ଅଇଲେ ମିସା ଜିଉଦିନଇଲା ଲକ୍‌ମନ୍‍କେ କିରିସ୍‌ଟର୍‌ଟାନେ ରଇବା ନିକ ନିକ ବିସଇ ଜାନାଇବାକେ ମକେ ସେ ବାଚ୍‍ଲା ଆଚେ । ଏ ବିସଇ ଲକ୍‍ମନ୍‍ ବୁଜ୍‍ବାକେ ଆବଡ୍‍ ରଇବାଟା ।


ସେମନ୍‌ ଆମର୍‌ ଡାକ୍‌ପୁଟା ଜିଉଦି ଆନିଦାଦିମନର୍‌ ନାତିତିତିମନ୍‌ । ଆରି ମୁନୁସ୍‌ ରୁପ୍‍ ଦାରି କିରିସ୍‌ଟ ତାକର୍‌ କୁଟୁମେଅନି ଜନମ୍‌ ଅଇଲା । ସବୁର୍‌ଟାନେଅନି ବେସି ବପୁର୍‌ ପରମେସର୍‌ ଜୁଗେ ଜୁଗେ ଡାକ୍‌ପୁଟା ପାଅ, ଆମେନ୍‌ ।


ଆରି ମରିୟମ୍‌ ତାର୍‌ ପଣୁଆ ପିଲାକେ ତେଇ ଜନମ୍‌ଦେଲା, ଆରି ତାକେ ଲୁଗାସଙ୍ଗ୍‌ ଗୁଡିଆଇକରି ଗରୁସାଲର୍‌ ଡଙ୍ଗାକୁଣ୍ଡେ ଡୁଲାଇରଇଲା, କାଇକେବଇଲେ ସେମନ୍‌କେ ରଇବାପାଇ ବାସାଗରେ ଟାନ୍‌ ନ ରଇଲା ।


ପରମେସର୍‌ ଜିସୁକେ ମଲାତେଇଅନି ଉଟାଇକରି ସେଟା ସିଦ୍‌ କଲାଆଚେ । ସେମନର୍‌ ପିଲାମନ୍‌ ଆମ୍‌କେ, ଆମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ସେ କାତା ଦେଲାଟା ସିଦ୍‌ ଅଇଲା ଆଚେ । ଗିତ୍‌ ସଙ୍ଗିତାର୍‌ ଦୁଇ ଲମର୍‌ ଗିତେ ଦାଉଦ୍‌ ଏନ୍ତାରି ଲେକିଆଚେ, “ତମେ ମର୍‌ ପଅ, ଆଜି ମୁଇ ସବୁକେ ଦେକାଇ ଆଚି ଜେ ସତଇସେ ମୁଇ ତର୍‌ ବାବା ।”


ଆରି ତମେ ସତ୍‌ ବିସଇ ଜାନ୍‌ସା, ସେ ସତ୍‌ ତମ୍‌କେ ମୁକ୍‌ଲାଇସି ।”


ଏ ବାବା, ତମେ ମକେ ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଦେଇଆଚାସ୍‌, ମୁଇ ଜନ୍‌ ଜାଗାଇ ରଇବି, ସେମନ୍‌ ମିସା ମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ରଅତ୍‌ ବଲି ମନ୍‍ କଲିନି । ତେବେ ମକେ ଦେଇରଇବା ଡାକ୍‌ପୁଟା ସେମନ୍‌ ଦେକ୍‌ବାଇ । କାଇକେ ବଇଲେ ତମେ ଏ ଦୁନିଆ ତିଆର୍‌ କର୍‌ବା ଆଗ୍‌ତୁସେ ମକେ ଆଲାଦ୍‌ କରିଆଚାସ୍‌ ।


ସେବେଲେ ପିଲାତ୍‌ ତାକେ ପାଚାର୍‌ଲା, “ଏନ୍ତି ବଇଲେ ତୁଇ କାଇ ଗଟେକ୍‌ ରାଜା ନଉଁସ୍ କି ?” ଜିସୁ କଇଲା, “ତୁଇସେ ମକେ ରାଜା ବଲି କଇଲୁସ୍‌ନି । ମୁଇ ସତ୍‌ ବାଟେ ସାକି ଦେବାକେ ଆକା ଜନମ୍‌ କରି, ଏ ଦୁନିଆଇ ଆସିଆଚି । ଜନ୍‌ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସତ୍‌ କଜ୍‌ଲାଇନି, ସେମନ୍‌ସେ ମର୍‌ କାତା ସୁନ୍‌ବାଇ ।”


ତାର୍‌ ବସ୍‌ତର୍‌ ବନିତେଇ ବୁଡାଇଲାପାରା ରଇଲା । ତାର୍‌ ନାଉଁ ରଇଲା ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବାକିଅ ।


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite