Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




ପେରିତ୍‌ 2:4 - ସତିଅର୍‌ ବାଟ୍‌ ନୁଆ ନିୟମ୍‌ 2020

4 ସେମନ୍‌ ସବୁଲକ୍‌ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇଲାଇ ଆରି ଆତ୍‌ମା ଦେଲା ବପୁ ଇସାବେ ନାଜାନ୍‌ଲା ବାସାମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ କାତା ଅଇବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲାଇ ।

Gade chapit la Kopi




ପେରିତ୍‌ 2:4
55 Referans Kwoze  

ଆରି ବିସ୍‌ବାସି ଲକ୍‌ମନ୍‌ ମର୍‌ ନାଉଁ ଦାରି ଡୁମାମନ୍‌କେ ବାର୍‌କରାଇ କେଦିଦେବାଇ ଆରି ନାଜାନିରଇବା ବାସାଇ କାତା ଅଇବାଇ । ଏନ୍ତି ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ବା ଲକ୍‌ମନର୍‌ଟାନେ ଗଟେକ୍‌ ଚିନ୍‌ ପାରା ଅଇସି ।


ଆନ୍‌ଟିଅକର୍‌ ବିସ୍‌ବାସିମନ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ଆରି ସାର୍‌ଦାଇ ପୁରୁନ୍‌ ଅଇଲାଇ ।


ସେମନ୍‌ ପାର୍‌ତନା କରିସାରାଇଲା ପଚେ ଜନ୍‌ ଜାଗାଇ ରୁଣ୍ଡିରଇଲାଇ, ସେଟା ଚୁଲ୍‌ବୁଲିଗାଲା । ସେମନ୍‌ ସବୁ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇଲା । ଆରି ନ ଡର୍‌ତେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ କାତା ଜାନାଇବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲାଇ ।


ମଦ୍‌ ପେଣ୍ଡମ୍‌ କାଇ ମାତା ନାଇ । କାଇକେବ‍ଇଲେ ସେଟା ତମ୍‌କେ ଡିଲା ଚାଡ୍‌ବା ଗରୁଗାଇର୍‌ ପାରା ଚଲାଚଲ୍‌ତି କର୍‌ବାକେ ଡାକିନେଇସି । ତାର୍‌ବାଦୁଲେ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ବାନ୍ଦିନେବାକେ ସର୍‌ପିଉଆ ।


କାକେ କାକେ କାବାଅଇଜିବା କାମ୍‌ କରିପାର୍‌ବା ବପୁ, କାକେ କାକେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଜାନାଇଲା କାତା କଇବା ବପୁ, କେତେ ଲକ୍‌କେ ଆତ୍‌ମା ଦେଇରଇବା ଦାନ୍‌ ଚିନ୍‌ବା ବପୁ, ଆରି କେତେକ୍‌ ଲକ୍‌କେ ସେ ନାଜାନି ରଇବା ବିନ୍‌ ବିନ୍‌ ବାସାଇ କାତା କଇବା ବପୁ, ଆରି କେତେକ୍‌ ଲକ୍‌କେ ସେ ବାସାର୍‌ ଅରତ୍‌ ବୁଜାଇବା ବପୁ ଦେଇରଇସି ।


ମାତର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଜନ୍‌ ସାଇଜକାରିଆ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାକେ ମର୍‌ ନାଉଁ ଦାରି ତମର୍‌ ଲଗେ ପାଟାଇସି, ସେ ତମ୍‌କେ ସବୁ ବିସଇ ସିକାଇଦେଇସି ଆରି ମୁଇ ଜନ୍‌ ଜନ୍‌ କାତା କଇଲିଆଚି ସେଟା ସବୁ ତମ୍‌କେ ଏତାଇ ଦେଇସି ।


ପାଉଲ୍‌ ସେମନର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଆତ୍‌ ଚିଇଲା ଆରି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ତାକର୍‌ଟାନେ ଉତର୍‌ଲା । ସେମନ୍‌ ବିନ୍‌ ବିନ୍‌ ବାସାଇ କାତା କଇଲାଇ ଆରି ପରମେସରର୍‌ ସୁବ୍‌ କବର୍‌ ଜାନାଇଲାଇ ।


କାଇକେବଇଲେ ସେମନ୍‌ ପରମେସର୍‌କେ ଡାକ୍‌ପୁଟା କର୍‌ବାଟା, ଆରି ବିନ୍‌ବିନ୍‌ ବାସାଇ କାତାଅଇବାଟା, ଜିଉଦି ବିସ୍‌ବାସିମନ୍‌ ସୁନ୍‌ଲାଇ । ଜପାଇଅନି ଆସିରଇବା ଜିଉଦି ବିସ୍‌ବାସିମନ୍‌କେ ପିତର୍‌ କଇଲା,


ଅନନିୟ ଗାଲା ଆରି ସାଉଲ୍‌ ରଇବା ଗରେ କେଟ୍‌ଲା । ସାଉଲ୍‌କେ ବେଟ୍‌ଅଇ ତାର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଆତ୍‌ ସଙ୍ଗଇ ତାକେ କଇଲା, “ଏ ବାଇ ସାଉଲ୍‌, ଇତି ତର୍‌ଟାନେ ଆଇବାକେ ମାପ୍‌ରୁ ଜିସୁ ମକେ ପାଟାଇଆଚେ । ତୁଇ ଇତି ଆଇବା ବାଟେ ସେସେ ତକେ ଦେକାଇଅଇଲା । ତୁଇ ଜେନ୍ତିକି ଆରି ତରେକ୍‌ ଦେକି ପାରୁସ୍‌ ଆରି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇପାରୁସ୍‌ । ସେଟାର୍‌ପାଇ ପର୍‌ମେସର୍‌ ମକେ ପାଟାଇଆଚେ ।”


ମାତର୍‌ ତିପାନ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇ ସରଗ୍‌ ବାଟେ ମୁ କଲା । ଆରି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ମଇମା ଆରି ଜିସୁ ତାର୍‌ ଉଜାବାଟେ ଟିଆଅଇରଇବାଟା ଦେକ୍‌ଲା ।


କାଇକେବଇଲେ ଜଅନ୍‌ ପାନିତେଇ ଡୁବନ୍‌ ଦେଇରଇଲା, ମାତର୍‌ କେତେ ଦିନ୍‌ ବିତ୍‌ରେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ତମ୍‌କେ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ଡୁବନ୍‌ ଦେଇସି ।”


ଆଲାଦ୍‌ କରାକରି ଅଇବାଟାର୍‌ ସେସ୍‌ ନାଇ । ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବାକିଅ କଇବା ବପୁ, ଆରି ନାଜାନ୍‌ବା ବାସା କଇବା ବପୁ, ସବୁ ସାରିଜାଇସି । ସେନ୍ତାରିସେ ଆମ୍‌କେ ଗିଆନ୍‌ ରଇଲେ ମିସା ସେଟା ଆଜିଜାଇସି ।


ଜଦି ମୁଇ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ବାସାଇ କି ସରଗର୍‌ ଦୁତ୍‌ମନର୍‌ ବାସାଇ କାତା ଅଇବି । ମର୍‌ ବାଇମନ୍‌କେ ମୁଇ ଆଲାଦ୍‌ ନ କରି ବଇଲେ, ମର୍‌ କାତା ଚୁଚାଇସେ, ଜେନ୍ତିକି ଗଟେକ୍‌ ସବଦ୍‌ ଅଇକରି ବାଜ୍‌ବା ଗଁଟା ପାରା ।


ମାତର୍‌ ସାଉଲ୍‌ ଜାର୍‌ ନାଉଁକି ପାଉଲ୍‌, ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରୁନ୍‌ ଅଇ, ମଁତର୍‌ ଜାନିରଇବା ଲକର୍‌ ବାଟେ ନିକ ଦେକ୍‌ଲା ।


ଆମର୍‌ ବିତ୍‌ରେଅନି କେତେଲକ୍‌ କିର୍‌ତିୟଅନି ଆରି ଆରବିୟଅନି ଆଇଲୁ ଆଚୁ । ଏନ୍ତି ଆମେ ସବୁ ବିନ୍‌ ବିନ୍‌ ଜାଗାଇଅନି ଆଇଲୁ ଆଚୁ । ଏନ୍ତି ବଇଲେ ମିସା ପର୍‌ମେସର୍‌ କଲା ବଡ୍‌ ବଡ୍‌ କାବାଅଇଜିବା କାମ୍‍ ଏ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଆମର୍‌ ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ବାସାଇ କାତାଅଇବାଟା ସୁନ୍‌ଲୁନି ।”


କାଇକେବଇଲେ କାଇଟା କଇବାକେ ଅଇସି, ସେବେଲାଇ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ତମ୍‌କେ ସିକାଇସି ।”


ମୁଇ ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଦନିଅବାଦ୍‌ ଦେଲିନି, ମୁଇ ତମର୍‌ ସବୁର୍‌ଟାନେଅନି ଅଦିକ୍‌, ନାଜାନ୍‌ଲା ବାସାଇ କାତା କଇପାରି ।


ପରମେସର୍‌ ଜେକି ସବୁ ଆସାର୍‌ ମୁଲ୍‌ଡେଲି । ତମର୍‌ ବିସ୍‌ବାସର୍‌ ଲାଗି ସେ ତମ୍‌କେ ସବୁ ସାନ୍ତି ସାର୍‌ଦା ଦେଅ । ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାର୍‌ ବପୁ ସଙ୍ଗ୍‍ ତମର୍‌ ଆସା ଅଦିକ୍‌ ଅଇଜାଅ ।


ସେଟାର୍‌ପାଇ ପିତର୍‌ ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ତମେ ଜେ କି ଆମର୍‌ ସାସନ୍‌କାରିଆମନ୍‌ ଆରି ପାର୍‌ଚିନ୍‌ମନ୍‌ !


ତାର୍‌ ପଚେ ଜିସୁ ସେମନର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ପୁଣ୍ଡ୍‌ଲା ଆରି “ତମେ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାକେ ନାମା !”


ଜିସୁ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇକରି ଜର୍‌ଦନ୍‌ ଗାଡେଅନି ବାଉଡି ଆଇଲା । ଆରି ସଇତାନର୍‌ ଟାନେ ପରିକା କରାଇବାକେ ତାକେ ଆତ୍‌ମା ଚାଲାଇ ନେଲା । ତେଇ ଚାଲିସ୍‌ ଦିନ୍‌ ଜାକ ସଇତାନ୍‌ ତାକେ ପରିକା କର୍‌ତେରଇଲା ।


ମାତର୍‌ ଜନ୍‌ ଆଗ୍‌କେ ଗଟ୍‌ବା କାତା ସେମନ୍‌ କଇରଇଲାଇ, ସେଟା ସେମନର୍‌ ବଲ୍‌ପାଇ ନାଇ ମାତର୍‌ ତମର୍‌ ବଲ୍‌ପାଇ ବଲି ପର୍‌ମେସର୍‌ ସେମନ୍‌କେ ଜାନାଇଲା । ଆରି ଏବେ ସେଟା ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇଲା । କାଇକେବଇଲେ ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତମ୍‌କେ ସୁବ୍‌ କବର୍‌ ଜାନାଇଲାଇ ଆଚତ୍‌, ତମେ ସେ କାତା ସୁନିଆଚାସ୍‌ । ସର୍‌ଗେଅନି ପାଟାଇରଇବା ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ସେମନ୍‌କେ ବପୁଦେଲା । ଦୁତ୍‌ମନ୍‌ ମିସା ଏ ବିସଇ ଜାନ୍‌ବାକେ ମନ୍‍ କଲାଇ ।


ତମେ ସବୁଲକ୍‌ ନାଜାନ୍‌ଲା ବାସାଇ କାତା ଅଇଲେ ମୁଇ ସାର୍‌ଦା ଅଇବି । ମାତର୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବାକିଅ ଜାନାଇବାକେ ବପୁ ଉଆ ବଲି ମୁଇ ଅଦିକ୍‌ ମନ୍‍ କଲିନି । କାଇକେବଇଲେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବାକିଅ ପାଇକରି ଜାନାଇବା ଲକ୍‌, ନାଜାନ୍‌ବା ବାସାଇ କାତା ଅଇବା ଲକର୍‌ ଟାନେଅନି ମୁକିଅ । ଜଦି ମଣ୍ଡଲିର୍‌ କେ ମିସା ସେ କଇଲା ବିସଇର୍‌ ଅରତ୍‌ ନ ବୁଜାଇବାଜାକ ଗୁଲାଇ ମଣ୍ଡଲି ସାଇଜ ନଏଁ ।


ଆରି ମୁଇ ଜେଡେବଲ୍‌ ସିକିଆଦେବାର୍‌ ଆରାମ୍‌ କଲି, ଆଗେ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ଜେନ୍ତାରି ଆମର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଡାବିଅଇରଇଲା, ସେନ୍ତାରି ସେମନର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଡାବିଅଇଲା ।


ଦଲର୍‌ ସବୁ ଲକ୍‌ ପେରିତ୍‌ ସିସ୍‌ମନର୍‌ କଇଲା କାତାଇ ରାଜିଅଇଲାଇ, ଆରି ଏ କାମ୍‌ କର୍‌ବାକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ଆରି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରୁନ୍‌ ଅଇରଇବା ତିପାନ୍‌ ନାଉଁର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌, ଆରି ପିଲିପ୍‌, ପକ୍‌ରସ୍‌, ନିକାନର, ତିମନ୍‌, ପର୍‌ମନା ଆରି ଆଗେ ଜିଉଦି ଦରମ୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରିରଇବା, ଆନ୍‌ଟିକିୟଇ ଅନି ଆସିରଇବା ଗଟେକ୍‌ ଜିଉଦି ନ ଅଇଲା, ନିକଲାୟକେ ବାଚ୍‌ଲାଇ ।


ସେଟାର୍‌ ପାଇ ଏ ବାଇବଇନିମନ୍‌, ତମର୍‌ ବିତ୍‌ରେଅନି ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାଇ ଆରି ଗିଆନେ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇରଇବା ଲକ୍‌ ବଲି ସବୁଲକ୍‌ ଜାନିରଇବା ସାତ୍‌ ଲକ୍‌କେ ବାଚା । ଆମେ ସେମନ୍‌କେ ଏ ସବୁ ବିସଇ କର୍‌ବାକେ ଦାଇତ୍‌ ଦେବୁ ।


ମାତର୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ତମର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଉତର୍‌ଲେ, ତମେ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ବପୁ ଅଇସା ଆରି ଜିରୁସାଲମ୍‌, ଜିଉଦାର୍‌ ସବୁଟାନେ, ସମିରଣ୍‌ ଆରି ଜଗତର୍‌ ସାରାସାରି ଜାକ ମର୍‌ ନାଉଁ ଦାରି ସାକି ଅଇସା ।”


ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ଦେକ୍‌ବା ଇସାବେ ସେ ଗଟେକ୍‌ ଡାକ୍‌ପୁଟା ଲକ୍‌ ଅଇସି । ସେ ଆମଟ୍‌ ଅଇଜାଇରଇବା ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ରସ୍‌ କି ନିସା ଜିନିସ୍‌ ମୁଲ୍‌କେ ନ କାଏ ଆରି ମାଆର୍‌ ଗର୍‌ବେ ଅନି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇ ଆଇସି ।


ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ଚେତ୍‌ନା ଦେଲା ଇସାବେ ପାର୍‌ତନା କରା । ସବୁ ରକାମର୍‌ ପାର୍‌ତନା ଆରି ଗୁଆରିସଙ୍ଗ୍‌ ପାର୍‌ତନା କରା । ଏଟାର୍‌ଲାଗି ଜାଗ୍‌ରତ୍‌ ଅଇରୁଆ । ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ପାଇ ପାର୍‌ତନା କରିଲାଗିରୁଆ ।


ଉଁ, ନର୍‍ଲକ୍‍ ବୁଜ୍‍ବା ତେଇଅନି ଅଦିକ୍‍ କିରିସ୍‍ଟ ଆମ୍‍କେ ଆଲାଦ୍‍ କଲା ଆଚେ, ସେ ଆଲାଦ୍‍ ତମେ ଜାନା ବଲି ମୁଇ ପାର୍‍ତନା କଲିନି । ଜେନ୍ତାରିକି ତମର୍‍ ଚାଲାଚାଲ୍‍ତି ପରମେସରର୍‍ ପାରା ଅଇ ଆଇସି ।


ବର୍‌ନବା ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାଇ ଆରି ବିସ୍‌ବାସେ ପୁରୁନ୍‌ ଅଇ ରଇବା ଗଟେକ୍‌ ଦରମ୍‌ ଲକ୍‌ ରଇଲା । ସେ କବର୍‌ ଜାନାଇଲାକେ ବେସି ଲକ୍‌ ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ଲଗେ ଆଇଲାଇ ।


ପର୍‌ମେସର୍‌ଟାନେ ବେସି ଆସିର୍‌ବାଦ୍‌ ପାଇ ଆରି ବପୁ ସଙ୍ଗ୍‍ ପୁରୁନ୍‌ ଅଇରଇବା ତିପାନ୍‌, ଲକ୍‌ମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ବେସି ନ ଅଇବା କାମ୍‌ମନ୍‌, କାବା ଅଇଜିବା କାମ୍‌ମନ୍‌ ସାଦନ୍‌ କଲା ।


କାଇକେ ବଇଲେ ମୁଇ ତମ୍‌କେ ଟିକ୍‌ପଦ୍‌ କଇବାକେ ଗିଆନ୍‌ ଦେବି । ତମ୍‌କେ ବିରଦ୍‌ କର୍‌ବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସେ ଗିଆନର୍‌ ବାଦୁଲେ କାଇଟା କ‍ଇନାପାରତ୍‌ ।


ଆରି ଜଅନର୍‌ ବାବା ଜିକରିୟ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇ ପର୍‌ମେସରର୍‌ କବର୍‌ କଇବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲା ।


ମରିୟମ୍‌ ଜୁଆର୍‌କଲାଟା ସୁନ୍‌ଲା ଦାପ୍‌ରେ ଏଲିସାବେତର୍‌ ଗର୍‌ବେ, ପିଲା ସାର୍‌ଦା ଅଇ ଡେଗଇଲା ଆରି ଏଲିସାବେତ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମାଇ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇଲା ।


ତମର୍‌ ବିଚାର୍‌ନା ଅଇବାବେଲେ ‘କାଇଟା କଇବି, କେନ୍ତି କଇବି’ ବଲି ଚିନ୍ତା କରି ତେରେପେତେ ନ ଉଆ । ଟିକ୍ ସେବେଲାଇ ସେଟା ତମ୍‌କେ ଜାନାଇ ଦିଆଅଇସି ।


କାଇକେବଇଲେ, ସେମନ୍‌ କେବେମିସା ନିଜର୍‌ତେଇଅନି କାଇ ବବିସତ୍‌ କାତା କଅତ୍‌ ନାଇ । ମାତର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ଟାନେଅନି ଆଇଲା କାତା ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମାର୍‌ ସାଇଜ ସଙ୍ଗ୍‍ କଇରଇଲାଇ ।


ତାର୍‌ପଚେ ସେମନ୍‌ ଦେକ୍‌ଲାଇ, କେତେଟା ଜଇଜିବ୍‌ ଉଦ୍‌ଲିକରି ବିଚି ଅଇଲା । ଆରି ତେଇ ରଇଲା ସବୁ ବିସ୍‌ବାସିମନ୍‌କେ ଚିଇଲା ।


ପିତର୍‌ ଆରି ଜଅନ୍‌ ସେମନର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଆତ୍‌ ସଙ୍ଗଇଲା ଦାପ୍‌ରେ ସେମନ୍‌ ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ପାଇଲାଇ ।


“ପର୍‌ମେସର୍‌ ଆମ୍‌କେ ଜେନ୍ତି ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ଦେଲାଆଚେ, ସେନ୍ତାରିସେ ଏ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ମିସା ଦେଲାଆଚେ । ସେମନ୍‌କେ ଡୁବନ୍‌ ନ ନିଆ ବଲି କେ ମିସା ଅଟ୍‌କାଇପାର୍‌ସି କି ?”


ସବୁ ଲକ୍‌ମନର୍‌ କାତା ଜାନ୍‌ବା ପରମେସର୍‌ ଆମ୍‌କେ ଜେନ୍ତି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା ଦାନ୍‌ କଲା ଆଚେ, ସମାନ୍‍ ସେନ୍ତି ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ବା ଜିଉଦି ନଇଲା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ମିସା ଦାନ୍‌ଦେଇ ସେମନ୍‌କେ ବାଚ୍‌ଲା ଆଚେ ।


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite