Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




୧ମ ତିମତି 3:16 - ସତିଅର୍‌ ବାଟ୍‌ ନୁଆ ନିୟମ୍‌ 2020

16 ଆମର୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ଟାନେ କେ ନାଜାନ୍‌ଲା ପାରା ବିସଇ ଲୁଚିକରି ଆଚେ । ସେନ୍ତାରି ନଏଁ ବଲି କେ କଇନାପାରତ୍‌ । “ ଜିସୁକିରିସ୍‌ଟ ନର୍‌ ରୁପ୍‌ ଦାରି ଆଇଲା । ସେ ନିଜେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପଅ ବଲି ସୁକଲ୍‌ ଆତ୍‌ମା କାତାଦେଲା ଆଚେ । ଦୁତ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ ଦେକ୍‌ଲାଇ । ତାର୍‌ ବିସଇର୍‍ ସତ୍‌ କବର୍‌ ଗୁଲାଇ ରାଇଜେ ଜାନାଇଲାଇ । ସବୁ ଜାଗାର୍‌ କେତେକ୍‌ କେତକ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାଇ । ପର୍‌ମେସର୍‌ ତାକେ ସର୍‌ଗେ ନେଲା ।”

Gade chapit la Kopi




୧ମ ତିମତି 3:16
81 Referans Kwoze  

ଆରି ସେ ବାକିଅ ନର୍‌ ଲକ୍‌ ଅଇକରି ଆମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଜିଇଲା । ତାର୍‌ ସତ୍‌ ଆରି ଜିବନ୍‌ ଦୁକାଇବାଟା ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ରଇଲା । ତାର୍‌ ବାବାର୍‌ ଗଟେକ୍‌ସେ ପିଲା ବଲି ସେ ମଇମା ପାଇରଇଲା । ତାର୍‌ ମଇମା ଆମେ ଦେକିଆଚୁ ।


ପର୍‌ମେସରର୍‌ ମଇମାର୍‌ ଉଜଲ୍‌ ମାପ୍‌ରୁ ଜିସୁର୍‌ଟାନେ ଡିସ୍‌ସି । ପର୍‌ମେସର୍‌ ଜେନ୍ତାରି ଆଚେ, ତାର୍‌ ପଅ ସେନ୍ତାରିସେ । ଜନ୍‌ ବପୁର୍‌ ବାକିଅ ପଅ କାତା ଅଇସି, ସେ ବାକିଅ ସଙ୍ଗ୍‍ ତିଆର୍‌କଲାଟା ସେ ସାସନ୍‌ କର୍‌ସି । ଆମର୍‌ ପାପର୍‌ ଲାଗି କେମା କରିସାରାଇଲା ପଚେ, ସେ ସର୍‌ଗେ ବାଅଡ୍‌ଲା । ଆରି ସବୁର୍‌ତେଇଅନି ବପୁ ରଇବା ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଉଜାବାଟେ ସାସନ୍‌ କର୍‌ବାକେ ବସ୍‌ଲା ।


ମାପ୍‌ରୁ ଜିସୁ ଏ ସବୁ କାତା ସେମନ୍‌କେ କଇ ସାରାଇଲା ପଚେ, ପର୍‌ମେସର୍‌ ତାକେ ସର୍‌ଗେ ଦାରିଗାଲା ଆରି ପର୍‌ମେସର୍‌ ସନ୍‌ମାନ୍‌ ଜାଗାଇ ବସ୍‌ଲା ।


ଆସା, ପରମେସର୍‌କେ ଡାକ୍‌ପୁଟା କରୁ । ମୁଇ ଜାନାଇତେରଇବା ଜିସୁ କିରିସ୍‌ଟର୍‌ ବିସଇର୍‍ ସୁବ୍‌ କବର୍‌ ଆରି ଜୁଗ୍‌ ଜୁଗ୍‌ ଦାରି ଲୁଚି ରଇବା ଟିକିନିକିର୍‌ ସତ୍‌ ଇସାବେ ର‍ଇବା ତମର୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ପରମେସର୍‌ ଡାଟ୍‌କରି ସଙ୍ଗ‍ଇବାକେ ପାରେ ।


କାଇଟା ଅଇଲାବେ, ବଲି, ବାବିକରି ରଇଲାବେଲେ, ଏଦେ ଦେକା ! ବିଜ୍‌ଲି ପାରା ଜଗ୍‌ଜଗି ଜାଇତେରଇବା ଲୁଗା ପିନ୍ଦି ଦୁଇ ଲକ୍‌ ସେମନର୍‌ ମୁଆଟେ ଟିଆ ଅଇଲାଇ ।


ତମେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରିଲାଗିରଇଲେ, ତମର୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ଡାଟ୍‌ ରଇସି । ସୁବ୍‌ କବର୍‌ଟାନେ ମାପ୍‌ରୁ ଜନ୍‌ ଆସା ଦେବି ବଲି କାତା ଦେଇଆଚେ, ସେ ଆସା ପାଇବାଟାନେଅନି ତମ୍‌କେ କେ ମିସା ନ ତେବାଅତ୍‌ । ଏ କବର୍‌ ତମେ ଆଗ୍‌ତୁ ସୁନିସାରାଇଆଚାସ୍‌ । ଆରି ଜଗତର୍‌ ଗୁଲାଇଲକ୍‌କେ ଜାନାଇଅଇଆଚେ । ଏ ସୁବ୍‌ କବର୍‌ ଜାନାଇବାକେ ମୁଇ ପାଉଲ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଗତିଦାଙ୍ଗ୍‌ଡା ଅଇଲିଆଚି ।


ଏ ଲକ୍‌ ସତ୍‌ ଜିବନ୍‌ ଦେଇସି । ପର୍‌ମେସର୍‌ ଏ ଲକ୍‌କେ ସବୁକେ ଦେକାଇଲା । ଆରି ଆମେ ଦେକ୍‌ଲୁ ଆରି ତାର୍‌ ସତ୍‌ ବିସଇ ତମ୍‌କେ କଇଲୁନି । ସେ ଦେଇରଇବା ନ ସାର୍‌ବା ଜିବନର୍‌ ବିସଇ ତମ୍‌କେ ଜାନାଇଲୁନି । ପୁର୍‌ବେଅନି ସେ ଆମର୍‌ ବାବା ପର୍‌ମେସରର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ରଇଲା । ମାତର୍‌ ପର୍‌ମେସର୍‌ ତାର୍‌ ବିସଇ ଆମ୍‌କେ ଜାନାଇଲାଆଚେ ।


ସେ ସର୍‌ଗେ ବାଉଡି ଜାଇ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଉଜାବାଟେ ଆଚେ । ସର୍‌ଗେ ରଇବା ସବୁ ଦୁତ୍‌, ଅଦିକାର୍‌ ଆରି ବପୁ ଉପ୍‌ରେ ସେ ସାସନ୍‌ କଲାନି ।


ମାତର୍‌ ଜନ୍‌ ଆଗ୍‌କେ ଗଟ୍‌ବା କାତା ସେମନ୍‌ କଇରଇଲାଇ, ସେଟା ସେମନର୍‌ ବଲ୍‌ପାଇ ନାଇ ମାତର୍‌ ତମର୍‌ ବଲ୍‌ପାଇ ବଲି ପର୍‌ମେସର୍‌ ସେମନ୍‌କେ ଜାନାଇଲା । ଆରି ଏବେ ସେଟା ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଅଇଲା । କାଇକେବଇଲେ ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତମ୍‌କେ ସୁବ୍‌ କବର୍‌ ଜାନାଇଲାଇ ଆଚତ୍‌, ତମେ ସେ କାତା ସୁନିଆଚାସ୍‌ । ସର୍‌ଗେଅନି ପାଟାଇରଇବା ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ସେମନ୍‌କେ ବପୁଦେଲା । ଦୁତ୍‌ମନ୍‌ ମିସା ଏ ବିସଇ ଜାନ୍‌ବାକେ ମନ୍‍ କଲାଇ ।


ଏ ସବୁ ବିସଇ ତମ୍‌କେ ଆତ୍‌ମା ଇସାବେ ସାର୍‌ଦା କରାଇବାପାଇ ମୁଇ କଲିନି । ଜେନ୍ତାରିକି ତମେ ଗଟେକ୍‌ ମନ୍‌ ଅଇକରି ଆଲାଦ୍‌ କରାକରି ଅଇସା । ତମେ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ବୁଜ୍‌ବାବେଲେ ବେସି ଆସା ଆରି ସାର୍‌ଦା ଅଇରଇସା । ଜଦି ତମ୍‌କେ ଏ ଆସା ରଇଲେ, ପର୍‌ମେସର୍‌ ଜଜ୍‌ନା କଲାଟା ଜାନିପାରାସ୍‌ । ସେ ଆସା ପୁର୍‌ବେ ରଇଲା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଜାନାଇ ନ ରଇଲା । ସେଟା ନିଜେ କିରିସ୍‌ଟର୍‌ ବିସଇସେ ।


ଜିଉଦି ନ ଅଇଲା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ପାଇ ସେ ଟିକ୍‌ କରିରଇବା ମଇମାସଙ୍ଗର୍‌ ଜଜ୍‌ନା ତାର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଜାନାଇବାକେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଟିକ୍‌କଲା । ସେ ଲୁଚିରଇବା ବିସଇ ଅଇଲାନି, ଜିଉଦି ନଇଲା ଲକ୍‌ମନର୍‌ଟାନେମିସା କିରିସ୍‌ଟ ରଇସି । ଆରି ସେ କାତା ଦେଇରଇବା ସବୁ ରକାମର୍‌ ମଇମା ତମେମିସା ପାଇସା ବଲି ଜାନିରୁଆ ।


ଗୁଲାଇ ଜଗତର୍‌ କେତେକ୍‌ କେତେକ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଏ ସୁବ୍‌କବର୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌କରି ତାକର୍‌ ମନ୍‌ ବାଦ୍‌ଲାଇଲାଇନି । ତମେ ସୁବ୍‌କବର୍‌ ସୁନ୍‌ଲା ପର୍‌ତୁମ୍‌ ଦିନେଅନି ତମର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ମିସା ଏନ୍ତାରିସେ ଅଇରଇଲା ଆରି ପର୍‌ମେସର୍‌ ଜିବନ୍‌ ଦୁକାଇଲା ସତ୍‌ ବିସଇ ତମେ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ଜାନିରଇଲାସ୍‌ ।


ସେଡ୍‌କିବେଲେ ଏଦେ ଦେକା ! ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଦୁତ୍‌ ଆସି ଜିସୁକେ ଦେକାଇଅଇଲା ଆରି ଡାଟ୍‌ସଙ୍ଗ୍‌ ରଇବାକେ ବପୁଦେଲା ।


ଜିସୁ ଡୁବନ୍‌ ନେବାକେ ପାନି ବିତ୍‌ରେ ବୁଡି ବାରଇଲା ଦାପ୍‌ରେ ଏଦେ ଦେକା ! ସରଗ୍‌ ଉଗାଡି ଅଇ ରଇଲାଟା ଦେକ୍‌ଲା । ଆରି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଆତ୍‌ମା ପରୁଆ ପାରା ଅଇ ଜିସୁର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଉତର୍‌ଲା ।


ଆମର୍‌ ପାପର୍‌ ଡଣ୍ଡ୍‌ ନେବାର୍‌ପାଇ କିରିସ୍‌ଟ ଏ ଜଗତେ ଆଇଲା, ସେଟା ତମେ ଜାନାସ୍‌ । ଆରି ସେ କାଇ ପାପ୍‌କାମ୍‌ ନ କରେ ।


ଆମର୍‌ ଆଁକି ଜିସୁର୍‌ଟାନେ ସଙ୍ଗଉ । ତାକେ ଆମେ ଆରାମେ ଅନି ସାରାସାରି ଜାକ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରିଆଚୁ । ଜନ୍‌ ସାର୍‌ଦା ତାର୍‌ ମୁଆଟେ ସଙ୍ଗଇରଇଲା, ସେ ସାର୍‌ଦାର୍‌ଲାଗି ରଇବା ଦୁକ୍‌କସ୍‌ଟ ମୁର୍‌ଚି କରି ରଇଲା । ଆରି ତେଇ ମର୍‌ବା ଲାଜର୍‌ ବିସଇ ମନେ ଦାରେନାଇ । ପର୍‌ମେସର୍‌ ଆଜି ଜନ୍‌ ଜାଗାଇ ବସ୍‌ଲାଆଚେ, ତାର୍‌ ଉଜାବାଟେ ସେ ମିସା ବସ୍‌ଲାଆଚେ ।


ପର୍‌ମେସର୍‌ ଜନ୍‌ ସତ୍‌ କବର୍‌ ସେମନ୍‌କେ ଜାନାଇଆଚେ, ସେଟା ସେମନ୍‌ ଡାଟ୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ବାର୍‌ ଆଚେ । ଆରି ସେମନ୍‌ ପାପେ ରଉନାଇ ବଲି ତାକର୍‌ ବିବେକ୍‌ ସାକିଦେବାର୍‌ ଆଚେ ।


ଆରି ଏଦେ ଦେକା ! ତେଇ ଦବ୍‍ପଚିଆ ପିନ୍ଦିରଇବା ଦୁଇଟା ସରଗର୍‌ ଦୁତ୍‌ମନ୍‌ ଜିସୁକେ ଜନ୍‌ ଜାଗାଇ ସଙ୍ଗଇରଇଲାଇ, ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ ମୁଣ୍ଡ୍‌ବାଟେ ଆରିଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ ଗଡ୍‌ବାଟେ ବସିରଇଲାଟା ଦେକ୍‌ଲା ।


ଗଟେକ୍‌ ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡି ଗାଗ୍‌ଡେ ଅଇ ପିଲା ଜନମ୍‌ କର୍‌ସି, ଆରି ସେ ପିଲା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଟାନେ ଇମାନୁଏଲ୍‌ ବଲି ନାମାଇ ଅଇସି, ଏ ନାଉଁର୍‌ ଅରତ୍‌ ଅଇଲାନି, ପର୍‌ମେସର୍‌ ଆମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଆଚେ ।


ତାର୍‌ପଚେ ମୁଇଦେକ୍‌ଲି ଏଦେ ଦେକା ! ତେଇ ଏତେକ୍‌ ମାନ୍ଦା ଲକ୍‌କେ ଦେକ୍‌ଲି ଜେ ସେ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ କେ ମିସା ଏଜି ନାପାରତ୍‌ । ସେମନ୍‌ ସବୁ ଜାତିଅନି, ବଁସେଅନି, ରାଇଜେଅନି, ଆରି ବାସାଇଅନି ଆସିରଇଲାଇ । ସେମନ୍‌ ବସ୍‍ବା ଜାଗାର୍‍ ମୁଆଟେ ଆରି ମେଣ୍ଡାପିଲାର୍‌ ମୁଆଟେ ଟିଆଅଇଲାଇ । ସେମନ୍‌ ଦବ୍‌ ଲୁଗାପିନ୍ଦିକରି ଆରି ଆତେ କଜ୍‌ରି ଡାଲ୍‌ ଦାରିରଇଲାଇ ।


ଏ ଜଗତ୍‌ ତିଆର୍‌ ନ ଅଇବା ଆଗ୍‌ତୁ ପର୍‌ମେସର୍‌ କିରିସ୍‌ଟକେ ବାଚିରଇଲା । ମାତର୍‌ ଏବେ ଏ ସାରାସାରି ଦିନେ ସେ ତାକେ ଦେକାଇଲା ଆଚେ । ଜେନ୍ତାରି କି ସେ ଆମ୍‌କେ ସାଇଜକରିପାର୍‌ସି ।


ଆମେସବୁ ଜାନିଆଚୁ, ଜନ୍‌ ଲକ୍‌କେ ଆସିର୍‌ବାଦ୍‌ କର୍‌ବାକେ ଅଦିକାର୍‌ ଆଚେ, ସେ ଆସିର୍‌ବାଦ୍‌ ପାଇବା ଲକର୍‌ଟାନେଅନି ବଡ୍‌ ।


ମର୍‌ପାଇ ମିସା ପାର୍‌ତନା କରା । ଜେନ୍ତିକି ମୁଇ କାତା ଅଇବାବେଲେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ମକେ ଟିକ୍‌ ବାକିଅ ଦେଅ । ସେନ୍ତାର୍‌ କଲେ, ସୁବ୍‌ କବରର୍‌ ଲୁଚିର‍ଇବା ବିସ‍ଇ ମୁଇ କାକେ ନ ଡରିକରି ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଜାନାଇ ପାର୍‌ବି ।


ଆଗ୍‍ତୁ ଆମେ ଜାନି ନ ରଇଲା ତାର୍‍ ଜଜ୍‍ନାର୍‍ ଟିକିନିକି ବିସଇ, ସେ ଆମ୍‍କେ ଜାନାଇ ଆଚେ । ସେଟା ଜିସୁ କିରିସ୍‍ଟର୍‍ ଦେଇ ସେ ପୁରାପୁରୁନ୍‌ କଲାଆଚେ, କାଇକେ ବଇଲେ ଏଟା ତାକେ ସାର୍‍ଦା କଲା ।


ସାରାସାରି ଜେଡେବଲ୍‌ ସମାନ୍‌ ବେଲା କେଟ୍‌ଲା, ପରମେସର୍‌ ତାର୍‌ ନିଜର୍‌ ପଅକେ ପାଟାଇଲା । ଗଟେକ୍‌ ମାମୁଲି ଟକିର୍‌ ଗର୍‌ବେଅନି ଜାତ୍‌ ଅଇକରି ସେ ଜିଉଦି ନିଅମ୍‌ ମାନିକରି ଜିଇଲାଇ କାଇଲାଇ ।


ପର୍‌ତୁମ୍‌ ଆଦମ୍‌ ମାଟିସଙ୍ଗ୍‌ ତିଆର୍‌ ଅଇ ଏ ଦର୍‌ତନି ଆଇଲା । ମାତର୍‌ ପଚର୍‌ ଆଦମ୍‌ ସର୍‌ଗେ ଅନି ଆଇଲା ।


ନାଇ, ଜନ୍‌ ଗିଆନର୍‌ ବିସଇ ଆମେ କଇଲୁନି, ସେଟା ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଟିକିନିକି ଗିଆନର୍‌ କାତା । ପୁର୍‌ବେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ତାର୍‌ ଜଜ୍‌ନା କାକେ ମିସା ଜାନାଏ ନାଇ । ସେ ଜଜ୍‌ନା ଇସାବେ, ପଚ୍‌କେ ଆମର୍‌ ମଇମାର୍‌ପାଇ ସେ ବାଚିରଇଲା ।


ମାତର୍‌ ମୁଇ ପାଚାର୍‌ଲିନି ଇସ୍‌ରାଏଲର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ କାଇ, ସେ କବର୍‌ ସୁନତ୍‌ ନାଇ କି ? ବାଇଦରେ ସୁନିଆଚତ୍‌, କାଇକେବଇଲେ ଲେକାଆଚେ, “ଜାନାଉମନର୍‌ ସବଦ୍‌ ଗୁଲାଇ ଜଗତ୍‌ ଡାବିଅଇଗାଲା ଆଚେ, ସେମନର୍‌ କାତା ରାଇଜ୍‍ ଚିଡ୍‌ଲା ଜାକ କେଟ୍‌ଲା ଆଚେ ।”


ତେବର୍‌ପାଇ ତମେ ନିଜର୍‌ ବିସଇ ଆରି ସୁକଲ୍‌ଆତ୍‌ମା ତାର୍‌ ସତ୍‌ ଗିଆନେ ଜନ୍‌ ବିସ୍‌ବାସି ମାନ୍ଦାକେ ଦେକାରକାପାଇ ଚାଡିଦେଇ ଆଚେ, ସେ ସବୁ ବିସଇଟାନେ ଜାଗ୍‍ରତ୍‌ ଉଆ । ମେଣ୍ଡା ଚାରାଉ ଗଉଡ୍‌ପାରା ପରମେସରର୍‌ ମଣ୍ଡଲିର୍‌ ଜତନ୍‌ ନିଆ । ସେ ମଣ୍ଡଲିକେ ପରମେସର୍‌ ତାର୍‌ ନିଜର୍‌ ବନିଦେଇ ଗେନିଆଚେ ।


କାଇକେବଇଲେ ପିତର୍‌ ଜେନ୍ତି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବପୁ ପାଇକରି ଜିଉଦିମନର୍‌ ପାଇ ପେରିତ୍‌ ସିସ୍‌ ଇସାବେ ଦାଇତ୍‌ ପାଇରଇଲା, ସମାନ୍‍ ସେନ୍ତି, ମୁଇ ମିସା ପରମେସରର୍‌ ବପୁ ପାଇକରି ଜିଉଦି ନଇଲା ଲକ୍‌ମନର୍‌ ପାଇ ପେରିତ୍‌ ସିସ୍‌ ଇସାବେ ଦାଇତ୍‌ ପାଇଲିଆଚି ।


ସେମନ୍‌ ଆମର୍‌ ଡାକ୍‌ପୁଟା ଜିଉଦି ଆନିଦାଦିମନର୍‌ ନାତିତିତିମନ୍‌ । ଆରି ମୁନୁସ୍‌ ରୁପ୍‍ ଦାରି କିରିସ୍‌ଟ ତାକର୍‌ କୁଟୁମେଅନି ଜନମ୍‌ ଅଇଲା । ସବୁର୍‌ଟାନେଅନି ବେସି ବପୁର୍‌ ପରମେସର୍‌ ଜୁଗେ ଜୁଗେ ଡାକ୍‌ପୁଟା ପାଅ, ଆମେନ୍‌ ।


ସିତିଅନି ପିତର୍‌ କଇଲା, “ଏବେ ମୁଇ ବୁଜିପାର୍‌ଲିନି ଜେ ପର୍‌ମେସର୍‌ କେତେଟା ଦଲ୍‌ମନ୍‌କେସେ ଡାକ୍‌ସି, ସେନ୍ତାରି ନଏଁ, ମାତର୍‌ ସବୁକେ ସମାନ୍‌ ଇସାବେ ଡାକ୍‌ସି ।


ସେ ଆମର୍‌ ଗୁନ୍‌ଚଲନ୍‌ ନିକ ନ ରଇଲାକେ, ମସା ଦେଇରଇବା ରିତିନିତି ମାନୁ ନାଇ । ତେଇ ନିୟମ୍‌ ସାଇଜ କରି ନାପାର୍‌ଲା । ମାତର୍‌ ସେଟା ପର୍‌ମେସର୍‌ କରିଆଚେ । ସେ ଆମର୍‌ ପାରା ପାପିମନର୍‍ ଗଟେକ୍‌ ଗାଗଡ୍‌ ଦାରାଇ ତାର୍‍ ପଅକେ ପାଟାଇଲା । ଆରି ସେ ଏନ୍ତାରିକରି ଆମର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ରଇବା ପାପର୍‌ ସାସନ୍‌ କୁରୁପ୍‌ନାସ୍‌ କଲା ।


ସେମନ୍‌ ଆନ୍‌ଟିକିଅ କେଟି ମଣ୍ଡଲିର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ରୁଣ୍ଡାଇଲାଇ । ପରମେସର୍‌ ତାକର୍‌ଟାନେ କରିରଇବା ସବୁ କାମ୍‌ ସେମନ୍‌କେ ଜାନାଇଲାଇ । ଜିଉଦି ନ ଅଇଲା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜିସୁଟାନେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ବାକେ ପର୍‌ମେସର୍‌ କେନ୍ତି ବାଟ୍‌ ଉଗାଡ୍‌ଲା, ସେଟା ସବୁଜାକ ସେମନ୍‌କେ ଜାନାଇଲାଇ ।


ମୁଇ ବାବାର୍‌ଟାନେଅନି ଏ ଦୁନିଆଇ ଆସିଆଚି, ଆରି ଏବେ ମୁଇ ଏ ଦୁନିଆ ଚାଡିକରି ବାବାର୍‌ ଲଗେ ବାଉଡି ଗାଲିନି ।”


ବାବା ପର୍‌ମେସର୍‌, ତାକେ ସବୁ ବିସଇର୍‌ ଅଦିକାର୍‌ ଦେଇ ଆଚେ, ସେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଟାନେଅନି ଆସିଆଚେ ଆରି ତାର୍‌ ଲଗେସେ ଜାଇସି, ବଲି ଜିସୁ ସବୁ ବିସ‍ଇ ଜାନିରଇଲା ।


ସେ ଏନ୍ତି ସେମନ୍‌କେ ଆସିର୍‌ବାଦ୍‌ କର୍‌ବାବେଲେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ତାକେ ସରଗ୍‌ପୁରେ ଦାରିଗାଲା ।


ଦୁତ୍‌ ମକେ ପାଚାର୍‌ଲା, “କାଇକେ ତୁଇ କାବା ଅଇଗାଲୁସ୍‌ ? ଏ ମାଇଜିର୍‌ ଆରି ତାକେ ଦାରିରଇବା ପସୁର୍‌ କେ ନାଜାନି ରଇବା ଅରତ୍‌ ମୁଇ ତକେ କଇଦେବି ।” ସେ ପସୁକେ ସାତ୍‌ଟା ମୁଣ୍ଡ୍‌ ଆରି ଦସ୍‌ଟା ସିଙ୍ଗ୍‌ ରଇଲା ।


ତାର୍‌ କାପାଲେ ଲେକିରଇବା ନାଉଁ କେ ନାଜାନ୍‌ବା ଗଟେକ୍‌ ଅରତ୍‌ ରଇଲା । “ଏ ଡାକ୍‌ପୁଟାର୍‌ ବାବିଲନ୍‌ !” ଜଗତେ କରିରଇବା ସବୁ ବେସିଆ କାମର୍‌ ଆରି କରାପ୍‌ କାମର୍‌ ଆୟା ତୁଇସେ ।


ଏ ସବୁ କାତାଇଅନି ତମ୍‌କେ ବୁଜତ୍‌ ବଲି ମୁଇ ମନ୍‍ କଲିନି ଜେ, ଏ ଆମର୍‌ ବଡ୍‌ ପୁଜାରି ସରଗର୍‌ ସବୁର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଉଜାବାଟେ ବସ୍‌ଲା ଆଚେ ।


କାଇକେବଇଲେ ଏବେ ମିସା ଲୁଚ୍‌ତେ ଅନିଆଇର୍‌ ପାପ୍‌ କାମ୍‌ ଚାଲିଆଚେ । ଜନ୍‌ କାରାପ୍‌ ଲକ୍‌ ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ବାଟେ ଜିବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ବିରଦ୍‌ କଲାନି, ସେ ଲକ୍‌ ବିନାସ୍‌ ନ ଅଇବା ଜାକ, ଏଟା ଏନ୍ତିସେ ଅଇତେରଇସି ।


ସେଦିନେ ମାପ୍‌ରୁ ତାର୍‌ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଟାନେଅନି ଆରି ସବୁ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଟାନେଅନି ଡାକ୍‌ପୁଟା ଅଇ ସନ୍‌ମାନ୍‌ ପାଇସି । ଏମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ତମେ ମିସା ମିସ୍‌ସା । କାଇକେବଇଲେ ଆମେ ଜନ୍‌ କବର୍‌ ଦେଇରଇଲୁ, ସେଟା ତମେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାସ୍‌ ଆରି ମାନ୍‌ଲାସ୍‌ ।


ଜିରୁସାଲମ୍‌ ନଅରେ ବାସାଅଇରଇବା ସବୁ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଏ ସବୁ ବିସଇ ସୁନ୍‌ଲାଇ । ସେମନର୍‌ ବାସାଇ ସେ ଜମିର୍‌ ନାଉଁ ଆକେଲ୍‌ଦାମା ତାର୍‌ ଅରତ୍‌ ଅଇଲାନି ବନିର୍‌ ପଦା ବଲି ନାଉଁ ଦେଲାଇ ଆଚତ୍‌ ।


ଏ ବାବା, ଏ ଦୁନିଆ ତିଆର୍‌ ନ ଅଇତେ, ତମର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ରଇଲାବେଲେ, ମର୍‌ ଜନ୍‌ ଡାକ୍‌ପୁଟା ରଇଲା, ଏବେ ତମେ ରଇତେ ଆକା, ମକେ ଡାକ୍‌ପୁଟା କର୍‍ ।


ସତଇସେ ସାଇଜକାରିଆ ଆତ୍‌ମା ଆଇସି । ସେ ବାବାର୍‌ତେଇ ଅନି ଆସି, ପର୍‌ମେସରର୍‌ ସବୁ ବିସଇର୍‌ ସତ୍‌ ଦେକାଇଦେଇସି । ମୁଇ ତାକେ ବାବାର୍‌ତେଇଅନି, ତମର୍‌ ଲଗେ ପାଟାଇବି । ଆରି ସେ ମର୍‌ ବିସଇ ତମ୍‌କେ କଇସି ।


ଏନ୍ତି ବଇଲେ, ନର୍‌ପିଲା ମୁଇ ଜନ୍‌ ଜାଗାଇଅନି ଆସିରଇଲି, ସେ ଜାଗାଇ ଆରି ତରେକ୍‌ ବାଉଡି ଜିବାଟା ଦେକ୍‌ଲେ ତମେ କାଇଟା ବଲି କ‍ଇସା ?


ଆରି ବିଜାତି ଲକ୍‌ମନର୍‌ପାଇ ବଲି ଜାନାଇଅଇଲା ସତର୍‌ ଉଜଲ୍‌ ଆରି ତମର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଇସ୍‌ରାଏଲର୍‌ ମଇମା କରି ଆଚାସ୍‌ ।”


ସେବେଲା ସେମନ୍‌ ସେ ଜାଗା ବିତ୍‌ରେ ପୁରିକରି ଦେକ୍‌ଲାବେଲେ ଗଟେକ୍‌ ବିଜ୍‌ଲି ପାରା ଜଗ୍‌ଜଗି ଜାଇତେରଇବା ଦବ୍‌ ପଚିଆ ପିନ୍ଦିରଇବା ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡା, ଜିସୁର୍‌ ମଡ୍‌ ସଙ୍ଗଇରଇଲା ଜାଗାର୍‍ ଉଜାବାଟେ ବସିରଇଲା । ସେଟା ଦେକି ସେମନ୍‌ ବେସି ଡରିଜାଇ କାବା ଅଇଗାଲାଇ ।


ମରୁବାଲି ବୁଏଁ ଚାଲିସ୍‌ ଦିନ୍‌ ରଇଲାବେଲେ, ସଇତାନ୍‌ ତାକେ ପାପ୍‌କରାଇବାକେ ଚେସ୍‌ଟା କର୍‌ତେରଇଲା । ସେ ଜାଗାଇ ବନର୍‌ ଜଁତ୍‌ମନ୍‌ ରଇଲାଇ, ଆରି ସରଗର୍‌ ଦୁତ୍‌ମନ୍‌ ଆସି ତାର୍‌ ସେବା କର୍‌ତେରଇଲାଇ ।


ସେଡ୍‌କିବେଲେ ଅଟାତ୍‌ ଦର୍‌ତନି ଚୁଲ୍‌ବୁଲିଗାଲା । ଏଦେ ଦେକା ! ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ସରଗ୍‌ ଦୁତ୍‌ ଉତ୍‌ରି ଆସି, କବର୍‌ ମୁଆଟେ ଡାବିରଇଲା ପାକ୍‌ନା ଡୁଲ୍‌ଗୁଡାଇଦେଇ ତାର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ବସି ରଇଲା ।


ଜିସୁ କଇଲା, “ସରଗ୍‌ ରାଇଜର୍‌ ଟିକି ନିକି କାତା ବୁଜ୍‌ବାକେ ତମେ ଗିଆନ୍‌ ପାଇଆଚାସ୍‌ । ମାତର୍‌ ସେମନ୍‌ ପାଅତ୍‌ ନାଇ ।


ତାର୍‌ପଚେ ସଇତାନ୍‌ ଜିସୁକେ ଚାଡି ବାରିଗାଲା, ଆରି ଏଦେ ଦେକା ! ସରଗର୍‌ ଦୁତ୍‌ମନ୍‌ ଆସି ଜିସୁକେ ସେବା କର୍‌ବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲାଇ ।


କିରିସ୍‌ଟ ମିସା ଆମର୍‌ ପାପର୍‌ଲାଗି ଏକାତରେକ୍‌ ସବୁଲକର୍‌ପାଇ ଦୁକ୍‌କସ୍‌ଟ ଅଇ ମୁର୍‌ଚିକରି ମଲା । ସେ ଦରମ୍‌ ରଇ ପାପ୍‌କରିରଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଲଗେ ଆନ୍‌ବାକେ ମରିଜାଇରଇଲା । ଲକ୍‌ମନ୍‌ ତାର୍‌ ଗାଗଡ୍‌ ମରାଇଲାଇ, ମାତର୍‌ ତାର୍‌ ଆତ୍‌ମା ଜିବନ୍‌ ଅଇଆଚେ ।


କାଇଟାବଇଲେ, ଜିଉଦି ଆରି ଜିଉଦି ନଇଲା ଲକର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କାଇ ସାନ୍‌ ବଡ୍‌ ନାଇ । ସେଟାର୍‌ ପାଇ ସବୁ ଲକର୍‌ ତା ଗଟେକ୍‌ ମାପ୍‌ରୁ, ଆରି ଜେତ୍‌କି ଲକ୍‌ ତାକେ ପାର୍‌ତନା କର୍‌ବାଇ ସେ ସବୁ ଲକ୍‌କେ ମଙ୍ଗଲ୍‌ କର୍‌ସି ।


କେବେ ନାଇ । ମୁନୁସ୍‌ମନ୍‌ ସବୁ ଲକ୍‌ ମିଚୁଆ ଅଇଲେ ମିସା, ପରମେସର୍‌ ସତ୍‌ସେ । ସାସ୍‌ତରେ ଲେକା ଆଚେ, “ତମର୍‌ ବାକିଅ ଅନି ତମେସେ ସତ୍‌ ବଲି ଚିନାଇ ଉଆ, ତମେ ବିଚାର୍‌ କରାଇ ଅଇଲାବେଲେ ଜିତି କରି ରୁଆ ।”


ସେ ଟିକିନିକିର୍‌ ସବୁ ସତ୍‌ ବବିସତ୍‍ବକ୍‍ତାମନର୍‌ ସାସ୍‌ତରେ ସେ ଜାନାଇଲା ଆଚେ । ଆରି ଏବେ ମାପ୍‌ରୁ ପରମେସରର୍‌ ସତ୍‌ ଜୁଗ୍‌ ଜୁଗ୍‌ ଅନି ସବୁ ଲକ୍‌ମନର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ଜାନାଇଆଚେ । ଇତିଅନି ସବୁ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରି ପରମେସରର୍‌ କାତାମାନି ଚାଲି ପାର୍‌ବାଇ ।


ମୁଇ, ସିଲାନ୍‌ ଆରି ତିମତି, ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପଅ ଜେ କି କିରିସ୍‌ଟ ଜିସୁ, ତାର୍‌ ବିସଇନେଇ ତମ୍‌କେ ଜାନାଇରଇଲୁ । ସେ ଉଁ ଆରି ନାଇ, ବଲି କଇବା ଦୁଇ ମନିଆ ଲକ୍‌ ନଏଁ ।


ଜିସୁକିରିସ୍‌ଟର୍‌ ଲାଗି ତମେ ଏବେ ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାସ୍‌ନି । ସେ ଆକା କିରିସ୍‌ଟକେ ମରନେଅନି ଉଟାଇକରି ଡାକ୍‌ପୁଟା କଲା ଆଚେ । ତେବର୍‌ପାଇ ତମର୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ ଆରି ଆସା ଏବେ ପର୍‌ମେସର୍‌ଟାନେ ଆଚେ ।


ମାତର୍‌ ପାପ୍‌କରି ଲାଗିରଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ସଇତାନର୍‌ । କାଇକେବଇଲେ କାଇଟା ତିଆର୍‌ ନଅଇବା ଆଗ୍‌ତୁ ସଇତାନ୍‌ ପାପ୍‌ କରିଆଇଲାନି । ସଇତାନ୍‌ କରିରଇବା କାମ୍‌ କୁରୁପ୍‌ନାସ୍‌ କର୍‌ବାକେ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ପଅ ଏ ଜଗତେ ଆଇଲା ।


ଜଦି ଦାଉଦ୍‌ ରାଜା କିରିସ୍‌ଟକେ ମାପ୍‌ରୁ ବଲି ଡାକି ରଇଲେ ଆରି କିରିସ୍‌ଟ କେନ୍ତି ଦାଉଦ୍‌ ରାଜାର୍‌ ନାତିତିତି ଅଇସି ? ବଲି ପାଚାର୍‌ଲା ।


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite